Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Orańczycach
 113Г000593
| |||||||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||
._%D0%93%D0%B0%D0%BB%D0%BE%D1%9E%D0%BD%D1%8B_%D1%84%D0%B0%D1%81%D0%B0%D0%B4..JPG) Widok ogólny | |||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
14/27 września | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||||||||||||||||||||
 52°27′37,4″N 24°31′32,6″E/52,460389 24,525722
| |||||||||||||||||||||||
Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego – prawosławna cerkiew parafialna w Orańczycach (rejon prużański obwodu brzeskiego), w dekanacie prużańskim eparchii brzeskiej i kobryńskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.
Cerkiew znajduje się na zachodnim krańcu miejscowości[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
._%D0%A6%D0%B0%D1%80%D1%81%D0%BA%D1%96%D1%8F_%D0%B2%D0%B0%D1%80%D0%BE%D1%82%D1%8B..JPG)
Pierwsza cerkiew w Orańczycach powstała w 1600. W 1654 Symeon Orański wzniósł na jej miejscu nową drewnianą świątynię z wolno stojącą dzwonnicą, otoczoną kamiennym murem. W końcu XIX w. do świątyni, posiadającej status parafialnej, uczęszczało 3099 osób z Orańczyc i siedmiu okolicznych miejscowości. W 1879 budynek został gruntownie odremontowany na koszt parafian, którzy zgromadzili 1075 rubli i nieodpłatnie wykonali prace budowlane[1].
W 1914 na miejscu drewnianej cerkwi, która była już w złym stanie technicznym, wzniesiono obiekt sakralny murowany, z cegły, ponownie z funduszy zebranych przez miejscową ludność prawosławną. Nowa budowla nie była usytuowana dokładnie na miejscu poprzedniej – miejsce, gdzie dawniej położony był ołtarz drewnianej cerkwi, ustawiono krzyż. Budynek wyświęcono 27 września 1914 r., jeszcze przed zakończeniem prac nad urządzeniem wnętrza; ikonostas i inne elementy wyposażenia zostały przywiezione z Warszawy. W 1928 na cerkiewnej dzwonnicy zawieszono pięć dzwonów odlanych w pracowni Felczyńskich w Przemyślu[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek został wzniesiony w stylu bizantyjsko-rosyjskim. Jest to obiekt trójdzielny, z kwadratową nawą, prostokątnym przedsionkiem z trójkondygnacyjną wieżą-dzwonnicą oraz pięciokątnie zamkniętym prezbiterium. Dzwonnica zwieńczona jest dachem hełmowym z niewielką cebulastą kopułką. Elewacje świątyni zdobią kostkowe fryzy i pilastry. Na wyposażeniu cerkwi znajdują się XVIII-wieczne ikony św. Mikołaja oraz Matki Bożej w typie Hodegetrii[1].