Chamowo
Chamowo – dziennik Mirona Białoszewskiego, pisany od czerwca 1975 do maja 1976 roku i opublikowany w całości po raz pierwszy w 2009[1]. Opisuje okres życia pisarza po przeprowadzce do bloku przy ulicy Lizbońskiej 2 w Warszawie.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Przed czerwcem 1975 Białoszewski mieszkał na placu Dąbrowskiego wraz ze swoim partnerem Leszkiem Solińskim (w utworze nazywanym Le.). Na zamieszkanie osobno zdecydowali się po tym, jak Białoszewski wrócił z pobytu w sanatorium, gdzie odbywał rekonwalescencję po zawale serca. Soliński otrzymał wtedy przydział na mieszkanie w bloku przy ulicy Lizbońskiej 2; do mieszkania tego wprowadził się jednak Białoszewski[2]. Nie miał na to ochoty, również najbliżsi przyjaciele nie byli zadowoleni z tej zmiany[3]. Dziennik stanowi zapis pierwszego okresu pobytu poety w nowym miejscu i poznawania okolicy[2].
Tytuł utworu pochodzi od nazwy, jaką mieszkańcy najstarszej części Saskiej Kępy określali zasiedlane przypadkowymi lokatorami nowe wysokie bloki mieszkalne w rejonie ul. Ateńskiej, al. Stanów Zjednoczonych, ul. Międzynarodowej i ul. Lizbońskiej[4].
Utwór opublikowano w całości po raz pierwszy dopiero w 2009 roku. Wcześniej jego fragmenty ukazywały się w latach 80. XX w. w zbiorach Rozkurz, Przepowiadanie sobie oraz Stara proza. Nowe wiersze. Nie zachował się rękopis Chamowa, a jedynie, zawierająca błędy i braki, część maszynopisu utworu oraz nagranie magnetofonowe tekstu, sporządzone przez M. Białoszewskiego dla Jadwigi Stańczakowej[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nota od wydawcy. W: Miron Białoszewski: Chamowo. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2009, s. 387. ISBN 978-83-06-03226-0.
- ↑ a b Justyna Sobolewska: Miron nadaje z mrówkowca. Polityka, 2009-07-21. [dostęp 2017-08-08]. (pol.).
- ↑ Jadwiga Sawicka. Przestrzenie Mirona Białoszewskiego. „Kronika Warszawy”. 2(58), s. 31, 1984.
- ↑ Paweł Dunin-Wąsowicz: Praski przewodnik literacki. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2018, s. 202. ISBN 978-83-951050-2-9.
- ↑ Nota od wydawcy. W: Miron Białoszewski: Chamowo. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2009, s. 387–388. ISBN 978-83-06-03226-0.