Charles Christie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Charles Christie – oficer armii brytyjskiej, badacz Pakistanu, Persji i Afganistanu, ur.?, zm. w roku 1812.

Kapitan Charles Christie służył w misjach dyplomatycznych w Persji u boku posła angielskiego sir Johna Malcolma na początku XIX wieku.

W roku 1810 Christie, w towarzystwie sir Henry'ego Pottingera, odbył podróż do Indii od Bombaju do Karaczi, po czy podjął wyprawę w głąb Beludżystanu. Udając tubylczych handlarzy Christie i Pottinger dotarli do miejscowości Nuszki w dzisiejszym północnym Pakistanie, skąd Christie samotnie dotarł do pustynnych obszarów w południowym Afganistanie.

Podróż swą kontynuował aż do Heratu, po czy zawrócił do Persji i po długiej podróży na zachód, połączył się z Pottingerem w Esfahanie. Wspólnie odwiedzili Teheran i miasta nad Morzem Kaspijskim. Christie – znów samotnie – podróżował do Baku i Tabrizu w dzisiejszym Iranie i Azerbajdżanie.

Jego prace badawcze pozwoliły brytyjskiemu ministerstwu spraw zagranicznych na wypracowanie polityki w Azji Środkowej wobec imperialnych zakusów carskiej Rosji[potrzebny przypis].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]