Charles Lennox (1. książę Richmond)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Charles Lennox (1. książę Richmond)
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1672
Londyn

Data i miejsce śmierci

27 maja 1723
Goodwood

Koniuszy królewski
Okres

od 1681
do 1685

Następca

George Legge

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania)

Charles Lennox (ur. 29 lipca 1672 w Londynie, zm. 27 maja 1723 w Goodwood w Sussex) – brytyjski arystokrata, nieślubny syn króla Anglii i Szkocji Karola II i jego kochanki, Louise de Kéroualle, księżnej Portsmouth.

9 sierpnia 1675 r. został mianowany parem Anglii jako książę Richmond, hrabia Marchii i baron Settrington, zaś 9 września parem Szkocji jako książę Lennox, hrabia Darnley i lord Torbolton. Od Ludwika XIV otrzymał również francuski tytuł księcia d’Aubigny. W 1681 r. został kawalerem Orderu Podwiązki i Koniuszym Królewskim (do 1685 r.). Został też pomocnikiem księcia Yorku jako dożywotniego Lorda Wielkiego Admirała Szkocji. Po jego śmierci w 1701 r., Richmond do 1705 r. osobiście sprawował ten urząd.

Richmond był stronnikiem króla Jakuba II i popierał go przeciwko Wilhelmowi Orańskiemu. Jego flirt z jakobityzmem nie trwał jednak długo i Richmond szybko pogodził się królem Wilhelmem III.

Prawdopodobnie w 1696 r. został mistrzem loży masońskiej w Chichester. Książę jest jednym z nielicznych znanych ówczesnych wolnomularzy i jednym z najwyżej postawionych.

8 stycznia 1692 r. poślubił Anne Brudenell (1662 – 9 grudnia 1722), córkę Francisa Brudenella, lorda Brudenell i lady Frances Savile, córki 1. hrabiego Sussex. Charles i Anne mieli razem syna i dwie córki: