Charles Maurras

Charles Maurras
Charles Marie Maurras
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1868 ; Martigues
Data i miejsce śmierci	16 listopada 1952 ; Saint-Symphorien-lès-Tours

Charles Marie Maurras (ur. 20 kwietnia 1868 w Martigues, zm. 16 listopada 1952 w Saint-Symphorien-lès-Tours^[1]) – francuski myśliciel polityczny i filozof, monarchista, rzecznik autorytaryzmu, krytyk rządów demokratycznych i dyktatury plebiscytarnej. Redaktor monarchistycznej La Gazette de France; zwolennik rządów Francisco Franco i António de Oliveira Salazara. Przedstawiał alternatywną koncepcję tzw. nacjonalizmu integralnego. Jeden z przywódców skrajnie prawicowej Akcji Francuskiej, założonej przez przeciwników rewizji procesu Dreyfusa.

Życie i poglądy[edytuj | edytuj kod]

W 1926 roku został ekskomunikowany przez papieża Piusa XI^[2], a pisma Maurrasa i Akcji Francuskiej trafiły na Indeks ksiąg zakazanych Kościoła katolickiego. Zdaniem Maurrasa ekskomunika nie miała jednak uzasadnienia doktrynalnego – wskazywał, że jej powodem mogły być przesłanki polityczne. Wszystkie sankcje na Akcje Francuską zostały zdjęte dekretem Św. Oficjum 5 VII 1939 za pontyfikatu Piusa XII; odbyło się to bez żądania odwołania jakichkolwiek tez^{[potrzebny przypis]}.

W latach 30. uwięziony przez władze republikańskie za grożenie śmiercią premierowi Léonowi Blumowi^[3]. Natomiast 14 lipca 1936 roku rząd wydał dekret delegalizujący Akcję Francuską. Maurras w okresie Vichy gorąco popierał politykę marszałka Pétaina. We wrześniu 1944 został ponownie uwięziony pod zarzutem kolaboracji, a 17 stycznia 1945 skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności (wyszedł jednak z więzienia w 1952 ze względu na sędziwy wiek)^[2]. Stracił także miejsce w Akademii Francuskiej.

Mimo że był agnostykiem, akcentował silną pozycję Kościoła katolickiego w społeczeństwie i jako instytucji nierozerwalnie złączonej z monarchą, a protestantyzm oskarżał o rozbicie jedności chrześcijańskiej Europy. Określał czterech ewangelistów mianem „czterech ciemnych Żydów”^[4]. Tuż przed śmiercią przyjął sakramenty^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Maurras Charles, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-05-20] .
↑ ^a ^b Józef Majka: Katolicka nauka społeczna. Studium historyczno-doktrynalne. Rzym: Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej, 1986, s. 275-276.
↑ Chiron 2000 ↓.
↑ Jacek Bartyzel, Umierać, ale powoli! O monarchistycznej i katolickiej kontrrewolucji w krajach romańskich 1815-2000, Kraków 2006.
↑ Organizacja Monarchistów Polskich » Charles Maurras – niewierzący obrońca Wiary [online], www.legitymizm.org [dostęp 2023-04-25] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Yves Chiron: Charles Maurras. Action Francaise, 2000. (fr.).

[1] Maurras Charles, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-05-20] .

[majka-2] Józef Majka: Katolicka nauka społeczna. Studium historyczno-doktrynalne. Rzym: Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej, 1986, s. 275-276.

[CITEREFChiron2000-3] Chiron 2000 ↓.

[4] Jacek Bartyzel, Umierać, ale powoli! O monarchistycznej i katolickiej kontrrewolucji w krajach romańskich 1815-2000, Kraków 2006.

[5] Organizacja Monarchistów Polskich » Charles Maurras – niewierzący obrońca Wiary [online], www.legitymizm.org [dostęp 2023-04-25] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]