Chen Yi (komunista)
.jpg)
| |
 marszałek (元帥)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 sierpnia 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1927–1972 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy |
powstanie w Nanchangu; |
| Odznaczenia | |
  
| |
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Chen Yi (ur. 26 sierpnia 1901, zm. 6 stycznia 1972) – chiński wojskowy i polityk komunistyczny, marszałek ChRL.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1923 roku był członkiem Komunistycznej Partii Chin[1]. W 1926 roku został wykładowcą w Akademii Whampoa. Po rozłamie pomiędzy komunistami a Kuomintangiem był jednym z czołowych dowódców komunistycznych.
W czasie wojny domowej w latach 1946–1949 był członkiem Komitetu Frontowego[2]. W bitwie stoczonej w dniach 14–16 maja [1948 roku pod Menglianggu w Shandongu rozbił 74. Dywizję KMT[1]. W rozstrzygającej kampanii Huai-Hai na przełomie 1948 i 1949 roku dowodził III Armią Polową, zajął też ostatnie ogniska oporu KMT na kontynencie – Zhejiang i Fujian[2].
W latach 1950–1954 sprawował urząd burmistrza Szanghaju. W 1955 roku w uznaniu za zasługi wojenne został mianowany jednym z dziesięciu marszałków ChRL[1]. W latach 1958–1972 był ministrem spraw zagranicznych[1]. Po rozpoczęciu rewolucji kulturalnej przetrzymywany przez hunwejbinów, formalnie nie został jednak usunięty z zajmowanych urzędów[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.
- ↑ a b Encyklopedia Historyczna Świata. T. X. Kraków: Wydawnictwo Opres, 2002. ISBN 83-85909-72-9.
