Chiasmocleis
| Chiasmocleis[1] | |||
| Méhely, 1904[2] | |||
_(38153941255).jpg) Przedstawiciel rodzaju – Ch. shudikarensis | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Chiasmocleis | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Engystoma albopunctatum Boettger, 1885 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Chiasmocleis – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Gastrophryninae w rodzinie wąskopyskowatych (Microhylidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w tropikalnej Ameryce Południowej, na północ i wschód od Andów[7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Chiasmocleis: gr. χιασμoς khiasmos „ułożenie w szyku krzyżowym, skrzyżowanie”[8][9]; κλεις kleis, κλειδος kleidos „haczyk, obojczyk”[10].
- Nectodactylus: łac. necto „związać, spleść”[11]; gr. δακτυλος daktulos „palec”[12]. Gatunek typowy: Nectodactylus spinulosus Miranda-Ribeiro, 1924 (= Engystoma leucosticta Boulenger, 1888).
- Syncope: gr. συγκοπη synkope „synkopa, skrócenie wyrazu”; w aluzji do braku jednego elementu przedkrzyżowego w kręgosłupie[13]. Gatunek typowy: Syncope antenori Walker, 1973.
- Relictus: łac. relictus „relikt, przeżytek”, od relinquere „zostawić w tyle”[5]. Gatunek typowy: Chiasmocleis gnoma Canedo, Dixo & Pombal, 2004; nazwa zajęta przez Relictus Hubbs & Miller, 1972 (Actinopterygii).
- Unicus: łac. unicus „jedyny, unikalny”, od unus „jeden”[6]. Nazwa zastępcza dla Relictus de Sá, Tonini, van Huss, Long, Cuddy, Forlani, Peloso, Zaher & Haddad, 2018.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Chiasmocleis alagoana Cruz, Caramaschi & Freire, 1999
- Chiasmocleis albopunctata (Boettger, 1885)
- Chiasmocleis altomontana Forlani, Tonini, Cruz, Zaher & de Sá, 2017
- Chiasmocleis anatipes Walker & Duellman, 1974
- Chiasmocleis antenori = (Walker, 1973)
- Chiasmocleis atlantica Cruz, Caramaschi & Izecksohn, 1997
- Chiasmocleis avilapiresae Peloso & Sturaro, 2008
- Chiasmocleis bassleri Dunn, 1949
- Chiasmocleis bicegoi Miranda-Ribeiro, 1920
- Chiasmocleis capixaba Cruz, Caramaschi & Izecksohn, 1997
- Chiasmocleis carvalhoi (Nelson, 1975)
- Chiasmocleis centralis Bokermann, 1952
- Chiasmocleis cordeiroi Caramaschi & Pimenta, 2003
- Chiasmocleis crucis Caramaschi & Pimenta, 2003
- Chiasmocleis devriesi Funk & Cannatella, 2009
- Chiasmocleis gnoma Canedo, Dixo & Pombal, 2004
- Chiasmocleis haddadi Peloso, Sturaro, Forlani, Gaucher, Motta & Wheeler, 2014
- Chiasmocleis hudsoni Parker, 1940
- Chiasmocleis jimi Caramaschi & Cruz, 2001
- Chiasmocleis lacrimae Peloso, Sturaro, Forlani, Gaucher, Motta & Wheeler, 2014
- Chiasmocleis leucosticta (Boulenger, 1888)
- Chiasmocleis magnova Moravec & Köhler, 2007
- Chiasmocleis mantiqueira Cruz, Feio & Cassini, 2007
- Chiasmocleis mehelyi Caramaschi & Cruz, 1997
- Chiasmocleis migueli Forlani, Tonini, Cruz, Zaher & de Sá, 2017
- Chiasmocleis papachibe Peloso, Sturaro, Forlani, Gaucher, Motta & Wheeler, 2014
- Chiasmocleis parkeri Almendáriz C., Brito-M., Batallas-R., Vaca-Guerrero & Ron, 2017
- Chiasmocleis quilombola Tonini, Forlani & de Sá, 2014
- Chiasmocleis royi Peloso, Sturaro, Forlani, Gaucher, Motta & Wheeler, 2014
- Chiasmocleis sapiranga Cruz, Caramaschi & Napoli, 2007
- Chiasmocleis schubarti Bokermann, 1952
- Chiasmocleis shudikarensis Dunn, 1949
- Chiasmocleis supercilialba Morales & McDiarmid, 2009
- Chiasmocleis tridactyla (Duellman & Mendelson, 1995)
- Chiasmocleis ventrimaculata (Andersson, 1945) – miodnik plamobrzuchy[14]
- Chiasmocleis veracruz Forlani, Tonini, Cruz, Zaher & de Sá, 2017
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chiasmocleis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ L. Méhely. Investigations on Paraguayan batrachians. „Annales historico-naturales Musei Nationalis Hungarici/A Magyar Nemzeti Muzeum Természettudományi Múzeum évkönyve”. 2, s. 210, 1904. (ang.).
- ↑ A. de Miranda-Ribeiro. De Batrachorum generos specibusque duobus in Collectio Musei Nationalis Servatis. „Boletim do Museu Nacional do Rio de Janeiro”. 1, s. 256, 1924. (port.).
- ↑ Walker 1973 ↓, s. 1.
- ↑ a b R.O. de Sá, J.F.R. Tonini, H. van Huss, A. Long, T. Cuddy, M.C. Forlani, P.L.V. Peloso, H. Zaher & C.F.B. Haddad. Multiple connections between Amazonia and Atlantic Forest shaped the phylogenetic and morphological diversity of Chiasmocleis Mehely, 1904 (Anura: Microhylidae: Gastrophryninae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 130, s. 206, 2019. DOI: 10.1016/j.ympev.2018.10.021. (ang.).
- ↑ a b R.O. de Sá, J.F.R. Tonini, H. van Huss, A. Long, T. Cuddy, M.C. Forlani, P.L.V. Peloso, H. Zaher & C.F.B. Haddad. Corrigendum to: “Multiple connections between Amazonia and Atlantic Forest shaped the phylogenetic and morphological diversity of Chiasmocleis Mehely, 1904 (Anura: Microhylidae: Gastrophryninae)” [Molecular Phylogenetics and Evolution, Volume 130, January 2019, Pages 198-210]. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 132, s. 321, 2019. DOI: 10.1016/j.ympev.2019.01.016. (ang.).
- ↑ a b D. Frost: Chiasmocleis Méhely, 1904. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-20]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 49.
- ↑ Brown 1954 ↓, s. 199.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 53.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 174.
- ↑ Brown 1954 ↓, s. 250.
- ↑ Walker 1973 ↓, s. 6.
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 442. ISBN 83-01-14344-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ch.F. Walker. A new genus and species of microhylid frog from Ecuador. „Occasional Papers of the Museum of Natural History, University of Kansas”. 20, s. 1–7, 1973. (ang.).
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
- R.W. Brown: Composition of scientific words; a manual of methods and a lexicon of materials for the practice of logotechnics. Washington: Published by the author, 1954, s. 1–882. (ang.).