Choroba Bowena

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Choroba Bowena
morbus Bowen
Ilustracja
Obraz makroskopowy choroby Bowena na grzbietowej powierzchni paliczka bliższego palca środkowego lewej ręki
Klasyfikacje
ICD-10

D04
Rak in situ skóry

Choroba Bowena (łac. morbus Bowen) – postać raka przedinwazyjnego (carcinoma in situ) skóry; pojedyncze lub mnogie ogniska, dobrze odgraniczone od skóry zdrowej, brunatnawej barwy, o hiperkeratotycznej lub gładkiej powierzchni.

Obraz histologiczny choroby Bowena

Patogeneza[edytuj | edytuj kod]

Uważa się, że związek z wystąpieniem choroby Bowena mają takie czynniki jak:

Objawy i przebieg[edytuj | edytuj kod]

Dla choroby Bowena charakterystyczne są zmiany płasko-wyniosłe, wyraźnie odgraniczone, szerzące się na obwód "pełzakowato". W środkowej części zmiany może pojawić się nadżerka i zanik bliznowaty. Zmiany lokalizują się najczęściej na skórze kończyn i tułowia. Zmiany nie ustępują samoistnie, 10% przypadków choroby Bowena z czasem przechodzi w raki kolczystokomórkowe. Gdy zmiany dotyczą żołędzi prącia bądź warg sromowych, mówi się o erytroplazji Queyrata.

Różnicowanie[edytuj | edytuj kod]

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jednostkę chorobową jako pierwszy opisał John Templeton Bowen w 1912 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bowen JT. Precancerous dermatoses: A study of two cases of chronic atypical proliferation. The Journal of Cutaneous Diseases Including Syphilis 30, ss. 241-255 (1912)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]