Christina McHale

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christina McHale
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

11 maja 1992
Teaneck

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

kwiecień 2010

Zakończenie kariery

wrzesień 2022

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

24 (20 sierpnia 2012)

Australian Open

3R (2012)

Roland Garros

3R (2012)

Wimbledon

3R (2012)

US Open

3R (2011, 2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

35 (9 stycznia 2017)

Australian Open

2R (2021)

Roland Garros

2R (2012, 2016)

Wimbledon

3R (2011, 2016, 2018)

US Open

3R (2018)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska panamerykańskie
srebro Guadalajara 2011 gra podwójna
brąz Guadalajara 2011 gra pojedyncza

Christina McHale (ur. 11 maja 1992 w Teaneck) – amerykańska tenisistka, medalistka igrzysk panamerykańskich z Guadalajary (2011) w konkurencjach gry pojedynczej i podwójnej, olimpijka, triumfatorka Australian Open w grze podwójnej dziewcząt.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

McHale zwyciężyła w dwóch singlowych i trzech deblowych turniejach rangi ITF. We wszystkich turniejach wielkoszlemowych dochodziła do trzeciej rundy singla.

Klasyfikowana była najwyżej na 24. miejscu w rankingu gry pojedynczej (20 sierpnia 2012) i na 35. pozycji w zestawieniu deblistek (9 stycznia 2017).

W 2009 roku zwyciężyła w rywalizacji deblowej dziewcząt podczas wielkoszlemowego Australian Open. W finale razem z Ajlą Tomljanović pokonały wynikiem 6:1, 2:6, 10–4 debel Aleksandra KrunićSandra Zaniewska.

W 2012 roku reprezentowała Stany Zjednoczone w rozgrywkach singlowych na XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich, ale przegrała w pierwszej rundzie z Aną Ivanović 4:6, 5:7.

W sezonie 2014 awansowała do pierwszego w karierze finału zawodów singlowych WTA Tour – w Acapulco przegrała z Dominiką Cibulkovą 6:7(3), 6:4, 4:6.

W 2016 roku odniosła pierwsze zwycięstwo w deblu w Hobart, dokonując tego w duecie z Chinką Han Xinyun

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R A 1R 3R 1R 2R 2R 1R 1R 1R Q3 1R 1R Q3 0 / 11 4 – 11
French Open A A A 1R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 1R Q1 2R 1R Q3 0 / 11 3 – 11
Wimbledon A A A A 2R 3R 2R 1R 2R 2R 2R 1R 1R NH 1R 1R 0 / 11 7 – 11
US Open A A 2R 1R 3R 1R 3R 2R 1R 2R 2R 1R Q2 1R 2R Q1 0 / 12 9 – 12
Ranking na koniec roku 712 425 218 115 42 33 68 54 64 45 63 155 85 80 158 0 / 45 23 – 45

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R 1R 1R 1R 1R 1R A A 1R 2R A 0 / 8 1 – 8
French Open A A A A A 2R 1R 1R 1R 2R A 1R A 1R A A 0 / 7 2 – 7
Wimbledon A A A A 3R 2R 2R 1R 1R 3R 1R 3R A NH 1R A 0 / 9 8 – 8
US Open A A 1R 1R 1R A 1R 2R 1R A 1R 3R 2R 1R 1R A 0 / 11 4 – 11
Ranking na koniec roku 681 571 488 435 175 166 126 178 259 38 130 143 157 129 129 0 / 35 15 – 34

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A 1R A A NH A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A 2R 1R 1R A SF 1R NH A A 0 / 5 4 – 5
0 / 6 4 – 6

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 2 marca 2014 Acapulco Twarda Słowacja Dominika Cibulková 6:7(3), 6:4, 4:6
Zwyciężczyni 1. 18 września 2016 Tokio Twarda Czechy Kateřina Siniaková 3:6, 6:4, 6:4

Gra podwójna 4 (2–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 16 stycznia 2016 Hobart Twarda Han Xinyun Australia Kimberly Birrell
Australia Jarmila Wolfe
6:3, 6:0
Zwyciężczyni 2. 16 października 2016 Tiencin Twarda Peng Shuai Polska Magda Linette
Xu Yifan
7:6(8), 6:0
Finalistka 1. 15 września 2019 Hiroszima Twarda Rosja Walerija Sawinych Japonia Misaki Doi
Japonia Nao Hibino
6:3, 4:6, 4–10
Finalistka 2. 28 sierpnia 2021 Cleveland Twarda Indie Sania Mirza Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara
5:7, 3:6

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 05/05/2011 Włochy Rzym 50 000 ceglana Rosja Jekatierina Lopes 6:2, 6:4
2. 31/01/2016 Stany Zjednoczone Maui 50 000 twarda Stany Zjednoczone Raveena Kingsley 6:3, 4:6, 6:4
3. 12/05/2019 Francja Cagnes-sur-Mer 80 000 ziemna Szwajcaria Stefanie Vögele 7:6(4), 6:2

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej ($) Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 20/10/2007 Brazylia Serra Negra 10 000 ceglana Stany Zjednoczone Allie Will Argentyna Mailen Auroux
Argentyna Tatiana Bua
7:5, 6:3
2. 28/01/2008 Stany Zjednoczone Wichita 10 000 twarda Stany Zjednoczone Sloane Stephens Słowacja Dominika Dieskova
Brazylia Ana-Clara Duarte
6:3, 6:2
3. 31/05/2010 Włochy Rzym 50 000 ceglana Australia Olivia Rogowska Białoruś Iryna Kurjanowicz
Holandia Arantxa Rus
6:4, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2009 Australia Australian Open Twarda Chorwacja Ajla Tomljanović Serbia Aleksandra Krunić
Polska Sandra Zaniewska
6:1, 2:6, 10–4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]