Chrome OS

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chrome OS
Logo Chrome OS
Logo programu
Producent

Google

Architektura

x86, ARM

Pierwsze wydanie

15 czerwca 2011; ponad 12 lat temu

Aktualna wersja

122.0.6045.214
(5 marca 2024) [±]

Aktualna wersja testowa

108.0.5359.24
(2 listopada 2022) [±]

Jądro

jądro Linuksa

Środowisko pracy

Aura Shell (Ash), Ozone, X11, Android

Licencja

Google Chrome OS Terms of Service[1]

Typ pakietów

Portage

Wersja Live

T dostępna

Strona internetowa

Chrome OSsystem operacyjny stworzony i rozwijany przez firmę Google oparty na Gentoo, dystrybucji Linuksa. Domyślnie umożliwia uruchamianie aplikacji internetowych (np. Progressive Web Apps) oraz większości aplikacji natywnych w formacie APK dla systemu operacyjnego Android (integracja ze sklepem Google Play), a także opcjonalnie aplikacji natywnych dla dystrybucji systemu operacyjnego GNU/Linux (wirtualizowany obraz Debiana z wykorzystaniem technologii Crostini).

Kod źródłowy systemu jest otwarty[2]. Pierwsze informacje o pracach pojawiły się 7 czerwca 2009 roku, zaś oficjalna premiera systemu została zapowiedziana na druga połowę 2010 roku[3]. Chrome OS bazuje na jądrze Linux, fabrycznie instalowany najczęściej na sprzętach typu Netbook i MiniPC tzw. Barebone, chociaż zdarzają się wyjątki, sprzęty te posiadają własne nazwy Chromebook, oraz Chromebox i są stosunkowo o wiele tańsze od komputerów z Systemem Windows.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Programiści Google rozpoczęli prace nad systemem w 2009 roku, zainspirowani falą popularności urządzeń typu netbook. Postanowiono dostarczyć użytkownikom prosty system, który będzie odpowiednim rozwiązaniem dla komputerów wykorzystywanych jedynie do pracy z internetem. W dniu 19 listopada 2009 roku Google wydało kod źródłowy systemu, wykorzystując licencję BSD, w ramach projektu Chromium OS. W odróżnieniu od podobnych projektów, gdzie programista, modyfikując kod źródłowy systemu, może go wydać jako własny system operacyjny, Google postanowiło ograniczyć pracę nad kodem i systemem do własnych programistów oraz partnerów biznesowych; również urządzenia, na których będzie działać Chrome OS, będą wybrane przez Google. W przeciwieństwie do projektu Chromium OS, Chrome OS będzie automatycznie aktualizowany do najnowszej wersji.

Pierwsza prezentacja[edytuj | edytuj kod]

Na konferencji prasowej 19 listopada 2010 roku wiceprezes Google Sundar Pichai zaprezentował wczesną wersję systemu, która zawierała przeglądarkę Chrome w miejscu standardowego pulpitu, karty aplikacji obok standardowych kart przeznaczonych dla stron, które można „przypinać” w celu zabezpieczenia przed przypadkowym zamknięciem i łatwym dostępem. Zaprezentowano także menu aplikacji, w którym umieszczono linki pod postacią ikon do aplikacji Google (Gmail, Aplikacje biurowe, YouTube), innych serwisów, jak np.: Yahoo! Mail, Pandora, Hulu, Facebook czy Twitter, oraz aplikacji typowych dla systemu operacyjnego: kalkulator, zegar, wskaźnik poziomu energii baterii, stan połączenia internetowego. Na prezentacji przedstawiono również funkcję widoku wielu okien wraz z animacjami, uruchamianą klawiszem F12 oraz funkcję podglądu skrótów klawiaturowych przywoływaną klawiszem F8.

W dniu 25 stycznia 2010 roku firma Google opublikowała notatki, obrazy oraz wideo koncepcyjnej makiety interfejsu Google Chrome OS dla tabletów z około 10-calowym ekranem. Wygląd systemu nie różniłby się znacznie od tego przeznaczonego dla komputerów netbook poza dodatkowymi elementami typowymi dla urządzeń dotykowych: wirtualna klawiatura qwerty z różnymi układami, duże kwadratowe ikony umieszczone powyżej kart oraz panel u dołu ekranu, który byłby otwierany pionowym przeciągnięciem palców. Informacje te zostały umieszczone na dwa dni przed premierą tabletu firmy Apple, iPad.

Wygląd oraz cele[edytuj | edytuj kod]

Interfejs[edytuj | edytuj kod]

Programiści pracujący nad projektem systemu postanowili stworzyć system jak najprościej wyglądający, zajmujący jak najmniej miejsca na ekranie, nie oddzielając przy tym aplikacji internetowych od stron – przełącznikiem aplikacji oraz stron jest pasek kart. System uruchamia się w trybie pełnoekranowym (użytkownik nie może zmienić rozmiaru okna głównego) i posiada bardzo ograniczone zarządzanie oknami. Dodatkowymi oknami obsługującymi pomniejsze funkcje aplikacji są „panele”: pływające okna, którymi użytkownik może swobodnie poruszać po ekranie urządzenia. Rozważane jest wprowadzenie możliwości umieszczenia dwóch okien obok siebie i niezależne przeglądanie treści. Chrome OS, tak jak przeglądarka Chrome, będzie wspierał tryby offline, HTML5, przetwarzanie w tle oraz podobne powiadomienia. Podobnie jak w innych systemach operacyjnych, obecne będzie menu wyboru aplikacji, obszar powiadamiania dostarczający informacje o aktualnej dacie, godzinie i stanie sieci[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Google opisuje Chrome OS w swojej dokumentacji jako system składający się z trzech warstw[5]:

  • Warstwa firmware odpowiedzialna za szybkie uruchamianie systemu, pomijająca sprawdzanie obecności niektórych rodzajów sprzętu. Firmware w celach bezpieczeństwa weryfikuje również stan urządzeń podczas poszczególnych etapów uruchamiania.
  • Warstwa oprogramowania systemowego zawierająca zmodyfikowane jądro Linux, w celu szybkiego uruchamiania Chrome OS. Oprogramowanie użytkownika zostało zmniejszone do minimum; wykorzystany został m.in. demon Upstart, który jest odpowiedzialny za równoległe uruchamianie usług, zarządzanie zadaniami.
  • Warstwa menedżera okien, zarządzająca typowymi dla siebie zadaniami systemu X window.

Zintegrowany odtwarzacz multimedialny[edytuj | edytuj kod]

Google zapowiedziało, że zarówno system, jak i przeglądarka będą posiadać wbudowany odtwarzacz, którego zadaniem będzie obsługa plików MP3 czy JPEG i innych, gdy system nie będzie posiadać połączenia z internetem[6].

Wsparcie sprzętu[edytuj | edytuj kod]

Google Chrome OS w zapowiedziach firmy przeznaczony został dla urządzeń mobilnych takich jak netbooki – nie została stworzona oficjalna wersja dla komputerów klasy PC. Platforma działa na procesorach rodziny x86 i ARM. System będzie posiadał obsługę dysków twardych, jednakże Google żąda od swoich partnerów zainteresowanych wsparciem, aby wykorzystali dyski typu solid state drive ze względu na ich wysoką wydajność i niezawodność. Wybór ten podyktowany został założeniami systemu – Chrome OS działać będzie głównie w oparciu o usługi i aplikacje internetowe i priorytetem nie jest potrzeba pracy z dyskami twardymi, lecz danymi znajdującymi się na serwerach zdalnych.

Współpracę sprzętową z firmą Google ogłosiły: Acer, Adobe, ASUS, Freescale, Hewlett-Packard, Lenovo, Qualcomm, Texas Instruments, Toshiba, Intel oraz Samsung.

W grudniu 2009 roku, Michael Arrington z serwisu TechCrunch doniósł, iż Google planuje wydać urządzenie sygnowane własną marką zawierające Chrome OS z przynajmniej jednym partnerem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]