Chryzant (Czepil)
| Jakow Antonowicz Czepil | |
| Metropolita wiacki i słobodzki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 czerwca 1937 |
| Data i miejsce śmierci |
4 stycznia 2011 |
| Metropolita wiacki i słobodzki | |
| Okres sprawowania |
2004–2011 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
30 marca 1971 |
| Diakonat |
18 lipca 1967 |
| Prezbiterat |
15 marca 1970 |
| Chirotonia biskupia |
23 kwietnia 1978 |
| Data konsekracji |
23 kwietnia 1978 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Miejsce | |||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Cyryl (Gundiajew), Meliton (Sołowjow), Damaskin (Bodry), Izydor (Kiriczenko) | ||||||||||
| |||||||||||
Chryzant, imię świeckie Jakow Antonowicz Czepil (ur. 24 czerwca 1937 w Bereziwce, zm. 4 stycznia 2011 w Moskwie) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie chłopskiej na Wołyniu. Jego ojciec zginął w czasie II wojny światowej. Jakow Czepil wstąpił do kijowskiego seminarium duchownego w 1955, po ukończeniu ośmioklasowej szkoły podstawowej. W 1957 został skierowany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, w czasie której ukończył technikum budowlane ze specjalnością geodety. Po ukończeniu służby w 1960 został dyrygentem chóru cerkiewnego w parafii Opieki Matki Bożej w Nowosielickim k. Stawropola. Po roku na nowo podjął naukę w seminarium duchownym, gdy został przyjęty na III rok seminarium duchownego w Moskwie. W 1967 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych po ukończeniu Moskiewskiej Akademii Duchownej. 18 lipca tego samego roku biskup dmitrowski Filaret wyświęcił go na diakona. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk metropolity leningradzkiego i nowogrodzkiego Nikodema 15 marca 1970. 12 września tego samego roku został skierowany do eparchii pietrozawodzkiej i karelskiej jako proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Pietrozawodsku. 30 marca 1971 złożył wieczyste śluby zakonne przed metropolitą Nikodemem, zaś 28 kwietnia został mianowany archimandrytą.
23 kwietnia 1978 w soborze Trójcy Świętej w kompleksie Ławry św. Aleksandra Newskiego w Leningradzie miała miejsce jego chirotonia na biskupa kirowskiego i słobodzkiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział metropolita Nikodem, arcybiskup wyborski Cyryl, biskup tichwiński Meliton, biskup wołogodzki i wielkoustiuski Damaskin oraz archangielski i chołmogorski Izydor.
W 1988 podniesiony do godności arcybiskupa, zaś 2004 – metropolity. Od upadku ZSRR jego tytuł brzmiał metropolita wiacki i słobodzki, nawiązując do dawnej nazwy miasta Kirow, w którym znajdowała się siedziba eparchii.
Zmarł 4 stycznia 2011 w centrum medyczno-fizjologicznym im. Burniazjana w Moskwie[1]. Od listopada[1] przebywał w szpitalu, gdzie m.in. przeszedł operację jelita[2]. Jako przyczynę śmierci podano nagłe zatrzymanie krążenia[1].
Pogrzeb duchownego odbył się 9 stycznia w Monasterze Tryfonowskim w Kirowie. Metropolita Chryzant został pochowany w soborze Zaśnięcia Matki Bożej – głównej cerkwi klasztoru, w pobliżu raki z relikwiami św. Tryfona Wiackiego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Скончался митрополит Вятский и Слободской Владыко Хрисанф. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].
- ↑ Митрополит Хрисанф встретит праздники в реанимации
- ↑ В Вятской епархии простились с митрополитом Хрисанфом