Chrześcijaństwo w Korei Północnej
.jpg)
Chrześcijaństwo w Korei Północnej ze względu na totalitarny charakter państwa występuje w postaci szczątkowej. Oficjalna doktryna polityczna dżucze zakazuje istnienia w tym kraju innych ideologii niż dżucze (w tym religii)[1].
Sytuacja obecna[edytuj | edytuj kod]
W Korei Północnej istnieją nieoficjalnie dwie grupy chrześcijan[2]. Do pierwszych należą wierni Kościołów protestanckich, a drugiej komuniści, którzy przyjęli chrześcijaństwo[2]. Ze względu na surowe prawo zakazujące praktykowania religii większość koreańskich chrześcijan nie ujawnia się, przez co nie wiadomo dokładnie, ilu chrześcijan żyje w Korei (szacuje się, że 1,48% mieszkańców jest chrześcijanami, choć niektóre źródła podają, że w Korei Północnej żyje tylko ok. 200 chrześcijan, w większości mają to być starsi ludzie urodzeni przed wojną koreańską)[3][4]. Sama Korea Północna jest krajem ateistycznym, choć rząd oficjalnie głosi, że zapewnia wolność sumienia i wyznania[1][4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jeszcze przed powstaniem Korei Północnej Pjongjang z licznymi starymi kościołami był nazywany „Jerozolimą Wschodu”[5].
Według amerykańskiej organizacji Cornerstone Ministries (odpowiedzialnej za dostarczanie Biblii do Korei Północnej) podczas wojny koreańskiej zniszczono 2289 wspólnot chrześcijańskich liczących do 300 tys. członków[1].
W Pjongjangu istnieją nieliczne kościoły kontrolowane przez rząd (jedna cerkiew prawosławna, jeden kościół katolicki i dwa kościoły protestanckie)[6]. Kościoły te mają funkcję propagandową, pokazującą zagranicznym gościom pozorne istnienie wolności religijnej[2]. Istnieją także kościoły przeznaczone dla zagranicznych dyplomatów[7].
Władze państwowe Korei Północnej uznają chrześcijaństwo za religię zagrażającą obecnemu porządkowi politycznemu. Obawiają się, że chrześcijaństwo odegra w tym kraju taką samą rolę, jaką religia ta odegrała w sferze publicznej w krajach Europy Środkowej i Wschodniej w latach 80.[7].
Prześladowania[edytuj | edytuj kod]
Organizacja Open Doors zaliczyła Koreę Północną do państw, w których najbardziej prześladuje się chrześcijan (w rankingu Korea Północna zajmuje pierwsze miejsce od 2000 roku)[2]. Również w rankingu worldwatchlist.org Korea Północna zajmuje 1 miejsce w prześladowaniu chrześcijan[8]. Dokładne informacje o liczbie uwięzionych chrześcijan nie są znane. Różne źródła podają, że w koreańskich obozach koncentracyjnych może znajdować się od 30 tys. chrześcijan[4], od 50 tys. do 70 tys.[9] lub nawet 100 tys.[3]
Za posiadanie Biblii grozi kara śmierci lub zesłanie do obozu wraz z rodziną[7][1]. Chrześcijanie trafiający do obozów koncentracyjnych są oddzielani od innych więźniów, by nie mogli nawracać innych osadzonych[8].
W Korei Północnej dzieci są zachęcane do donoszenia na rodziców czytających Biblię[1].
Cornerstone Ministries podaje, że chrześcijanie pomimo strachu spotykają się potajemnie w kilkuosobowych grupach[1].
Znane przypadki karania chrześcijan z powodu wiary
- W 2004 został zamordowany generał Koreańskiej Armii Ludowej, który nawrócił się na chrześcijaństwo i przekonywał do tej religii żołnierzy[8].
- 25 grudnia 2009 misjonarz Robert Park trafił przez chińsko-północnokoreańską granicę do Korei Północnej, by przekonać Kim Dzong Ila do wypuszczenia więźniów politycznych i religijnych oraz prawdopodobnie także do nawrócenia Kim Dzong Ila na chrześcijaństwo[10]. Trafił do aresztu, gdzie przebywał 43 dni[10]. Podczas pobytu w więzieniu został dotkliwie pobity oraz napastowany seksualnie[10]. Po wydostaniu się z Korei Północnej pogorszył się jego stan psychiczny, przez co trafił do kalifornijskiego szpitala psychiatrycznego[10].
- W 2010 w prowincji P'yŏngan Południowy odkryto nielegalną wspólnotę chrześcijańską[6]. Aresztowano całą wspólnotę liczącą 23 osoby[6]. Trzech liderów wspólnoty skazano na karę śmierci, a pozostałych członków zesłano do obozu koncentracyjnego Yodok[6]. Część członków grupy przyjęła chrześcijaństwo podczas pracy sezonowej w Chinach[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Kościół Bongsu
- Podział administracyjny Kościoła katolickiego w Korei
- Prawosławie w Korei
- Świadkowie Jehowy w Korei Północnej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Obozy w Korei Północnej. wiatr.media.pl. [dostęp 2016-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-29)]. (pol.).
- ↑ a b c d opendoors.pl: Korea Północna. [dostęp 2015-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).
- ↑ a b gpch.pl: Korea Północna. [dostęp 2015-03-18]. (pol.).
- ↑ a b c Joanna Kuc: Chrześcijanie w komunistycznych łagrach. nortkorea.pl, 2011-05-24. [dostęp 2015-03-18]. (pol.).
- ↑ Joanna Kuc: Módl się za chrześcijan z Korei Północnej. pukhan.pl, 2012-03-23. [dostęp 2015-03-18]. (pol.).
- ↑ a b c d e Mateusz Wojniarowski: Kara śmierci dla liderów wspólnoty chrześcijańskiej. 2010-08-10. [dostęp 2015-03-18]. (pol.).
- ↑ a b c Mateusz Wojniarowski: Chrześcijaństwo a Korea Północna – czasy obecne. 2010-03-30. [dostęp 2015-03-18]. (pol.).
- ↑ a b c Konrad Klonowski: Państwo zamiast Boga. 2012-08-23. [dostęp 2015-03-18]. (pol.).
- ↑ areopag21.pl: Korea Północna: Zamordowano dwóch chrześcijan. 2013-01-24. [dostęp 2015-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).
- ↑ a b c d Mateusz Wojniarowski: Konsekwencje pobytu w Korei Północnej dla misjonarza Roberta Parka. 2010-03-12. [dostęp 2015-03-18]. (pol.).