Chuck Liddell

Chuck Liddell
Charles David Liddell^[1]
	; Liddell w 2010
Pseudonim	The Ice Man
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1969 ; Santa Barbara
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	188 cm
Masa ciała	93 kg
Styl walki	kenpō, kick-boxing, zapasy
Trenowany przez	John Hackleman; Ryan Langcake; John Lewis; Chuck Sandlin
Kategoria wagowa	półciężka (1998–2010); ciężka (2018)
Klub	The Pit
	Bilans walk zawodowych
Liczba walk	30
Zwycięstwa	21
Przez nokauty	13
Przez poddania	1
Przez decyzje	7
Porażki	9
Remisy	0
Nieodbyte	0
	↑ Bilans walk aktualny na 16 lipca 2023. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Chuck Liddell, właśc. Charles David Liddell^[1]^[2]^[3] (ur. 17 grudnia 1969 w Santa Barbara) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki^[2], były mistrz UFC w wadze półciężkiej (do 93 kg)^[2].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę w MMA rozpoczął w 1998 roku, kiedy na gali UFC 17 pokonał przez decyzję Noe Hernandeza. Następnie odniósł serię zwycięstw nad uznanymi zawodnikami jak Kevin Randleman, Vitor Belfort czy Renato Sobral. Dzięki tym walkom dał się poznać jako świetny uderzacz (striker), który skutecznie potrafi bronić się przed obaleniami. Wkrótce stał się głównym pretendentem do walki o tytuł z mistrzem wagi półciężkiej Tito Ortizem. Ortiz unikał jednak tego starcia. Aby zmusić go do walki, władze UFC zaaranżowały w czerwcu 2003 roku pojedynek o tymczasowy pas mistrzowski i wyznaczyły do niego Liddella oraz byłego mistrza wagi ciężkiej Randy’ego Couture’a^[4]. Liddell przegrał przez techniczny nokaut.

W 2003 roku wystartował w turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003. W pierwszych rundach pokonał Alistaira Overeema oraz Guya Mezgera, po czym w półfinale doznał dotkliwej porażki z Quintonem Jacksonem.

Po powrocie do UFC wreszcie zmierzył się z Tito Ortizem, który kilka miesięcy wcześniej stracił pas mistrzowski na rzecz Couture’a. Liddell wygrał przez techniczny nokaut i ponownie stał się głównym pretendentem do walki o mistrzostwo. Zanim do niej doszło, został trenerem jednej z drużyn w pierwszym sezonie reality show The Ultimate Fighter. Trenerem drugiej został Couture^[5] i po zakończeniu programu obaj zawodnicy starli się ze sobą w walce o pas mistrzowski. Doszło do niej w kwietniu 2005 roku. Chuck Liddel już w pierwszej rundzie znokautował rywala^[6]. Następnie pokonał przez nokaut Jeremy’ego Horna, rewanżując się mu za pierwszą w karierze porażkę, po czym stanął do trzeciej walki z Couture’em. Również tym razem zwyciężył przed czasem, zyskując dzięki temu status supergwiazdy UFC.

Ponowne zwycięstwa nad Renato Sobralem i Tito Ortizem potwierdziły jego absolutną dominację w wadze półciężkiej. W maju 2007 roku doszło do walki rewanżowej z Quintonem Jacksonem. Liddell uchodził za zdecydowanego faworyta, jednak przegrał przez techniczny nokaut i stracił mistrzostwo^[7]. Kilka miesięcy później przegrał przez niejednogłośną decyzję sędziów z Keithem Jardinem, a następnie, w grudniu 2007 roku, stanął do długo oczekiwanej walki z byłym mistrzem wagi średniej Pride FC, Wanderleiem Silvą. Wygrał ją przez decyzję. W kolejnych dwóch pojedynkach został jednak ciężko znokautowany przez Rashada Evansa i Maurício Ruę, co doprowadziło do przerwania jego kariery MMA na ponad rok. Powrócił w czerwcu 2010 roku podczas gali UFC 115. Poniósł wtedy trzecią z rzędu porażkę przez nokaut, tym razem z Richem Franklinem.

29 grudnia 2010 roku ogłosił zakończenie sportowej kariery. Pozostał jednak związany z UFC. Objął stanowisko wiceprezydenta tej organizacji ds. rozwoju^[8].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

2000: mistrz Świata IFC w wadze półciężkiej^[9]
2003: PRIDE Middleweight Grand Prix – półfinalista turnieju wagi średniej (do 93 kg)^[10]
2005–2007: mistrz UFC w wadze półciężkiej^[10]
2007: World MMA Awards – Walka Roku przeciwko Wanderleiowi Silvię^[10]
2009: Członek Galerii Sław UFC

Kick-boxing[edytuj | edytuj kod]

1996–1997: amatorski mistrz USA IKF w wadze superciężkiej^[11]^[12]
mistrz USA WKA w wadze ciężkiej^[11]^[12]
mistrz Ameryki Północnej USMTA w formule muay thai w wadze ciężkiej^[11]^[12]

Taniec[edytuj | edytuj kod]

Od 21 września 2009 do 13 października 2009 roku brał udział w programie Dancing with the Stars^[13], w którym zajął 11. miejsce. Jego partnerką była Anna Trebunskaya^[14].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Spotykał się z Miss Howard TV – Marią Venus^[15], aktorką porno Jayden Jaymes^[15] i aktorką Juliette Lewis (w maju 2004)^[16]. Od roku 2004 do marca 2006 był związany z piosenkarką Willą Ford^[15]. W latach 2007–2009 był w związku z Erin Wilson^[15]. Ze związku z zawodniczką MMA Casey Nolandem ma dwoje dzieci: córkę Tristę i syna Cade'a^[17]. 4 grudnia 2010 zaręczył się z Heidi Northcott^[15], z którą ma dwójkę dzieci: córkę Ginewrę (ur. 2011) i syna Charlesa Davida Liddella Jr. (ur. 2013)^[17].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

Rok	Tytuł	Rola	Reżyser
1981	Listonosz zawsze dzwoni dwa razy	skaut	Bob Rafelson
2001	Superzioło	twardziel	Jesse Dylan
2003	Od kołyski aż po grób	wojownik w klatce	Andrzej Bartkowiak
2006	Noc kawalerów	lodziarz	Eric Bernt
2007	Podwójna tożsamość	Maddog	John Herzfeld
2008	Drillbit Taylor: Ochroniarz amator	w roli samego siebie	Steven Brill
2009	The Ballad of G.I. Joe	Gung-Ho	Daniel Strange
2013	Kick-Ass 2	w roli samego siebie	Jeff Wadlow
2013	Fight Life	w roli samego siebie	James Z. Feng
2015	Oddział wyrzutków (War Pigs)	sierżant McGreevy	Ryan Little
2015	Więzienie w ogniu (Riot)	Balam	John Lyde
2017	A Violent Man	Marco Reign	Matthew Berkowitz
2017	Altitude	Rawbones	Alex Merkin

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

Rok	Tytuł	Rola
2006	Blade: The Series	Graft
2007	Ekipa	w roli samego siebie
2007	Punk'd
2009	Simpsonowie
2009	Dancing with the Stars
2011	Zabójcze umysły: Okiem sprawcy	Martinez
	Blue Mountain State	w roli samego siebie
	The Being Frank Show
	Hawaii Five-0
2013	Kości
2017	Workaholics	wujek Mike

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Personalidade: Chuck Liddell (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2017-12-26]. (port.).
↑ ^a ^b ^c Chuck Liddell. Listal. [dostęp 2017-12-26]. (ang.).
↑ Chuck Liddell (17 de Dezembro de 1969). Filmow. [dostęp 2017-12-26]. (port.).
↑ Joe Reilly (2004-03-09): UFC 47 Profile: Tito Ortiz. Wrestling 101. [dostęp 2004-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ Ivan Trembow (2005-08-11): UFC, KOTC, and K-1 Salary Breakdown. MMA Weekly. [dostęp 2005-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ (2005-07-22): UFC 52: Couture vs. Liddell II. The Oratory. [dostęp 2005-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ Damon Martin (2007-05-27): UFC 71 Review: Rampage Makes it 2-for-2. MMA Weekly. [dostęp 2005-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ Dann Stupp (2010-12-29): Chuck Liddell's UFC retirement official, named executive VP of business development. MMAjunkie.com. [dostęp 2017-11-22]. (ang.).
↑ Full Contact Fighter (2000-07-10): International Fighting Championshipswarrior’s Challenge Ix. FCFighter.com. [dostęp 2012-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-26)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Lista walk MMA. Sherdog. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Cliff Montgomery: How Chuck Liddell Trains / How Chuck Liddell Fights – Learn from the 'Iceman'. ExtremeProSports.com. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Marc Wickert (2004-03-02): Chuck Liddell Part 1. Fight Times Magazine. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ Chuck Liddell Joins ABC’s ‘Dancing With the Stars’. CagePotato. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ Katie Bosland, Katie Escherich (2009-09-14): KO: Ultimate Fighter Chuck Liddell Voted Off 'Dancing With the Stars'. ABC News. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Chuck Liddell Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-12-26]. (ang.).
↑ Juliette Lewis w bazie Notable Names Database (ang.)
↑ ^a ^b Ryan Neville (2015-08-11): Chuck Liddell glad to spend more time with his children and wife Heidi since retirement. HitBerry. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Chuck Liddell w bazie IMDb (ang.)
Chuck Liddell w bazie Filmweb

[2] Bilans walk aktualny na 16 lipca 2023.

[interfilmes-1] Personalidade: Chuck Liddell (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2017-12-26]. (port.).

[listal-3] Chuck Liddell. Listal. [dostęp 2017-12-26]. (ang.).

[4] Chuck Liddell (17 de Dezembro de 1969). Filmow. [dostęp 2017-12-26]. (port.).

[wrestling101-5] Joe Reilly (2004-03-09): UFC 47 Profile: Tito Ortiz. Wrestling 101. [dostęp 2004-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[mmaweekly-6] Ivan Trembow (2005-08-11): UFC, KOTC, and K-1 Salary Breakdown. MMA Weekly. [dostęp 2005-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[oratory.com-7] (2005-07-22): UFC 52: Couture vs. Liddell II. The Oratory. [dostęp 2005-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[mm-8] Damon Martin (2007-05-27): UFC 71 Review: Rampage Makes it 2-for-2. MMA Weekly. [dostęp 2005-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[mmajunkie-9] Dann Stupp (2010-12-29): Chuck Liddell's UFC retirement official, named executive VP of business development. MMAjunkie.com. [dostęp 2017-11-22]. (ang.).

[fcfighter-10] Full Contact Fighter (2000-07-10): International Fighting Championshipswarrior’s Challenge Ix. FCFighter.com. [dostęp 2012-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-26)]. (ang.).

[sherdog-11] Lista walk MMA. Sherdog. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[extremeprosports-12] Cliff Montgomery: How Chuck Liddell Trains / How Chuck Liddell Fights – Learn from the 'Iceman'. ExtremeProSports.com. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[knucklepit-13] Marc Wickert (2004-03-02): Chuck Liddell Part 1. Fight Times Magazine. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[cagepotato-14] Chuck Liddell Joins ABC’s ‘Dancing With the Stars’. CagePotato. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[15] Katie Bosland, Katie Escherich (2009-09-14): KO: Ultimate Fighter Chuck Liddell Voted Off 'Dancing With the Stars'. ABC News. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[dating-16] Chuck Liddell Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-12-26]. (ang.).

[17] Juliette Lewis w bazie Notable Names Database (ang.)

[hitberry-18] Ryan Neville (2015-08-11): Chuck Liddell glad to spend more time with his children and wife Heidi since retirement. HitBerry. [dostęp 2017-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-26)]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Waga ciężka	Mark Coleman (1997) Maurice Smith (1997) Randy Couture (1997–1998) Bas Rutten (1999) Kevin Randleman (1999–2000) Randy Couture (2000–2002) Josh Barnett (2002) Ricco Rodriguez (2002–2003) Tim Sylvia (2003) Frank Mir (2004–2005) Andrej Arłouski (2005) Andrej Arłouski (2005–2006) Tim Sylvia (2006–2007) Randy Couture (2007–2008) Antônio Rodrigo Nogueira (2008) Brock Lesnar (2008–2010) Frank Mir (2008–2009) Shane Carwin (2010) Cain Velasquez (2010–2011) Junior dos Santos (2011–2012) Cain Velasquez (2012–2015) Fabrício Werdum (2014–2015) Fabrício Werdum (2015–2016) Stipe Miocic (2016–2018) Daniel Cormier (2018–2019) Stipe Miocic (2019–2021) Francis Ngannou (2021-2022) Jon Jones (od 2023)
Waga półciężka	Frank Shamrock (1997–1999) Tito Ortiz (2000–2003) Randy Couture (2003) Randy Couture (2003–2004) Vitor Belfort (2004) Randy Couture (2004–2005) Chuck Liddell (2005–2007) Quinton Jackson (2007–2008) Forrest Griffin (2008) Rashad Evans (2008–2009) Lyoto Machida (2009–2010) Maurício Rua (2010–2011) Jon Jones (2011–2015) Daniel Cormier (2015–2018) Jon Jones (2016) Jon Jones (2018–2020) Jan Błachowicz (2020–2021) Glover Teixeira (2021–2022) Jiří Procházka (2022) Jamahal Hill (2023) Alex Pereira (od 2023)
Waga średnia	Dave Menne (2001–2002) Murilo Bustamante (2002) Evan Tanner (2005) Rich Franklin (2005–2006) Anderson Silva (2006–2013) Chris Weidman (2013–2015) Luke Rockhold (2015–2016) Michael Bisping (2016–2017) Robert Whittaker (2017) Georges St. Pierre (2017) Robert Whittaker (2017–2019) Israel Adesanya (2019–2022) Alex Pereira (2022-2023) Israel Adesanya (2023) Sean Strickland (2023-2024) Dricus du Plessis (od 2024)
Waga półśrednia	Pat Miletich (1998–2001) Carlos Newton (2001) Matt Hughes (2001–2004) B.J. Penn (2004) Matt Hughes (2004–2006) Georges St-Pierre (2006–2007) Matt Serra (2007–2008) Georges St-Pierre (2007–2008) Georges St-Pierre (2008–2013) Carlos Condit (2012) Johny Hendricks (2014) Robbie Lawler (2014–2016) Tyron Woodley (2016–2019) Kamaru Usman (2019–2022) Leon Edwards (od 2022)
Waga lekka	Jens Pulver (2001–2002) Sean Sherk (2006–2007) B.J. Penn (2008–2010) Frankie Edgar (2010–2012) Benson Henderson (2012–2013) Anthony Pettis (2013–2015) Rafael dos Anjos (2015–2016) Eddie Alvarez (2016) Conor McGregor (2016–2018) Tony Ferguson (2017–2018) Chabib Nurmagomiedow (2018–2020) Charles Oliveira (2021–2022) Isłam Machaczew (od 2022)
Waga piórkowa	José Aldo (2010–2015) Conor McGregor (2015) Conor McGregor (2015–2016) José Aldo (2016) José Aldo (2016–2017) Max Holloway (2017–2019) Alexander Volkanovski (2019-2024) Ilia Topuria (od 2024)
Waga kogucia	Dominick Cruz (2010–2014) Renan Barão (2012–2014) Renan Barão (2014) T.J. Dillashaw (2014–2016) Dominick Cruz (2016) Cody Garbrandt (2016–2017) T.J. Dillashaw (2017–2019) Henry Cejudo (2019–2020) Piotr Jan (2020–2021) Aljamain Sterling (2021-2023) Sean O'Malley (od 2023)
Waga musza	Demetrious Johnson (2012–2018) Henry Cejudo (2018–2019) Deiveson Figueiredo (2020–2021) Brandon Moreno (2021–2022) Deiveson Figueiredo (2022-2023) Brandon Moreno (2023) Alexandre Pantoja (od 2023)
Waga open	Ken Shamrock (1995–1996) Dan Severn (1996–1997)