Ciechanki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ciechanki
wieś
Ilustracja
Dworek Lachertów
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

łęczyński

Gmina

Puchaczów

Liczba ludności (2021)

703[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-013[4]

Tablice rejestracyjne

LLE

SIMC

0389720[5]

Położenie na mapie gminy Puchaczów
Mapa konturowa gminy Puchaczów, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ciechanki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ciechanki”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ciechanki”
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego
Mapa konturowa powiatu łęczyńskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ciechanki”
Ziemia51°16′37″N 22°56′58″E/51,276944 22,949444[1]

Ciechanki (Łańcuchowskie) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Puchaczów[5][6]. Obok miejscowości przepływa niewielka rzeka Mogielnica, dopływ Wieprza.

Integralne części wsi Ciechanki[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0389736 Kolonia Ciechanki część wsi

Prywatna wieś szlachecka Ciochanki, położona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[7].

Na terenie wsi utworzono dwa sołectwa Ciechanki i Ciechanki Kolonia[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 699 mieszkańców[9].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1317 r. wieś Ciechanice rodu Firlejów otrzymała prawo średzkie, a w 1330 r. zmieniono je na prawo magdeburskie. W średniowieczu wieś była częścią klucza łańcuchowskiego, a od połowy XVI w. stanowiła własność Orzechowskich. Od II poł. XVII do końca XVIII w. była to kolejno posiadłość: Noskowskich, Suchodolskich, Spinków, Suffczyńskich i Popławskich. Ludność słowiańska wyznania prawosławnego miała swoją cerkiew parafialną pw. Przemienienia Pańskiego, zamkniętą w okresie kalwinizmu i unii brzeskiej. Ok. 1626 r. Ciechanki były dużą wsią na 23 półłankach. Nazywano je od 1827 r. Ciechankami łańcuchowskimi. Pod koniec XIX w. funkcjonowała tu gorzelnia, wyrabiająca rocznie produkt o wartości 36 000 rubli srebrem.

Strażnik litewski Stanisław Potocki sprzedał w 1725 roku Ciechanki hetmanowi polnemu koronnemu i wojewodzie podlaskiemu Stanisławowi Mateuszowi Rzewuskiemu[10].

Okres międzywojenny to rozwój majątku, który stał się własnością rodu Lachertów. W tym czasie architekt Bohdan Lachert przebudował w duchu modernistycznym dwór swojego ojca Wacława. Majątek po II wojnie światowej został przez komunistów poddany kolektywizacji.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Ciechanki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.

Urodzeni[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Ciechankach.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 17248
  2. Wieś Ciechanki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-04-06], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-04-06].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 163 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000
  8. Strona gminy, sołtysi i rady sołeckie
  9. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  10. Janusz Łosowski, Sprzedaż Łęcznej i okolicznych wsi przez strażnika litewskiego Stanisława Potockiego hetmanowi polnemu koronnemu Stanisławowi Mateuszowi Rzewuskiemu w roku 1725, w: Studia Łęczyńskie tom 2-3, Łęczna 2010-2011, s. 56.
  11. Powiat Łęczyński – przewodnik trasy rowerowe.. Lublin: 2005. ISBN 83-88281-55-0.
  12. Monika Sznajderman, Fałszerze pieprzu, s. 161
  13. Sylwia Chwedorczuk, Kowalska. Ta od Dąbrowskiej, 2020, ISBN 978-83-66500-14-3, s. 178-179

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]