Ciemnia fotograficzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stół w ciemni pozwalający przeprowadzić cały proces obróbki odbitek

Ciemnia fotograficzna – miejsce służące do obróbki chemicznej materiałów fotograficznych: negatywów, pozytywów, zwanych inaczej odbitką, i diapozytywów w procesie wywołania tych materiałów w fotografii tradycyjnej. W ciemni wywoływane są także duże klisze fotograficzne używane m.in. w fotografii rentgenowskiej.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

  • Miejsce to jest pozbawione całkowicie światła dziennego, wyposażone z reguły w lampy ciemniowe w trzech kolorach: czerwonym, oliwkowym oraz pomarańczowym, używane pojedynczo, w zależności od czułości spektralnej danego materiału fotograficznego.
  • Zazwyczaj ciemnia składa się z dwóch pomieszczeń: tzw. ciemni właściwej, wyposażonej w sztuczne oświetlenie i dostęp do wody, oraz śluzy świetlnej, służącej przejściu z pomieszczenia oświetlonego światłem dziennym do ciemni właściwej.

Sprzęt używany w ciemni fotograficznej[edytuj | edytuj kod]

Środki chemiczne używane w ciemni fotograficznej[edytuj | edytuj kod]

Inne materiały używane w ciemni fotograficznej[edytuj | edytuj kod]