Cirilo de Alameda y Brea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cirilo de Alameda y Brea
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1781
Torrejón de Velasco

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1872
Madryt

Miejsce pochówku

Katedra Najświętszej Marii Panny w Toledo

Generał franciszkanów
Okres sprawowania

1817–1824

Arcybiskup Toledo
Okres sprawowania

1857–1872

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

30 września 1831

Sakra biskupia

12 marca 1832

Kreacja kardynalska

15 marca 1858
Pius IX

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 marca 1832

Konsekrator

Francisco Javier de Cienfuegos y Jovellanos

Współkonsekratorzy

Domingo de Silos Santiago Apollinario Moreno
Vicente Román y Linares

Cirilo de Alameda y Brea OFM (ur. 9 lipca 1781 w Torrejón de Velasco, zm. 30 czerwca 1872 w Madrycie) − hiszpański franciszkanin, generał zakonu, arcybiskup Toledo, prymas Hiszpanii, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W młodym wieku wstąpił do franciszkanów. Wywierał znaczny wpływ na dwór Ferdynanda VII. Na skutek oburzenia hiszpańskich prowincji franciszkanów z powodu dwukrotnego wyboru na urząd generała Włochów, na żądanie króla Ferdynanda VIII został w 1817 mianowany przez papieża Piusa VII generałem zakonu. Urząd ten piastował do 1824. W 1831 został wybrany arcybiskupem Santiago de Cuba, w 1849 arcybiskupem Burgos, zaś w 1857 arcybiskupem Toledo i prymasem Hiszpanii. Papież Pius IX kreował go kardynałem prezbiterem 15 marca 1858. Zmarł 30 czerwca 1872, mając 91 lat.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]