Claude Callot
 Claude Callot – Portret królowej Marii Kazimiery z dziećmi (po 1685) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
Francuz |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Claude Callot (ur. ok. 1620[1] w Nancy, zm. 21 sierpnia 1687 we Wrocławiu) – nadworny malarz królów Jana II Kazimierza Wazy, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego.
Pochodził z Lotaryngii, był bratankiem znanego grafika Jacques'a Callot. Od ok. 1640 przebywał w Rzymie, najpóźniej w 1668 przybył do Polski, w latach 1678-1687 prowadził pracownię malarską w królewskim Wilanowie; dla Jana III pracował też w innych rezydencjach[2]. W 1686 przeniósł się do Wrocławia.
Podczas pobytu w Polsce tworzył początkowo obrazy o tematyce religijnej; potwierdzono istnienie takich dwóch prac: Św. Józef trzymający Dzieciątko z Bogiem Ojcem i glorią małych aniołków, oraz Chrzest Chrystusa, znajdujących się w kościele w Bychawie (zachowała się kopia).
Później tworzył również wyobrażenia alegoryczne stosując ciemną kolorystykę w połączeniu z silnym światłocieniem i wzorując się przy tym na manierze rzymskiego baroku[2]. W Wilanowie stworzył dekorację malarską biblioteki królewskiej. Wykonał dwa tonda (Alegoria Teologii i Alegoria Filozofii), oraz projekty 16 przedstawień uczonych i filozofów. Alegoria Teologii znajduje się w północnej części pomieszczenia. Alegoryczna postać zwraca się w stronę Boskiej Opatrzności, jednocześnie wskazując na księgę, w której zapisano pierwsze słowa Ewangelii według świętego Jana. Drugi plafon, powszechnie nazywany Alegorią Filozofii przedstawia kobiecą postać w brązowo-niebieskiej szacie w otoczeniu przyrządów matematycznych podpierającą głowę na globie ziemskim. Warto zauważyć, że Callot prawdopodobnie nie był odpowiedzialny za program ideowy malowideł, a jedynie za projekty rozwiązań kompozycyjnych.[3] Jego dziełem był prawdopodobnie niezachowany plafon z przedstawieniem Belizariusza- bizantyńskiego dowódcy wojskowego w pałacu Sobieskich w Żółkwi[4]. Twórczość jego nie została dostatecznie rozpoznana; za ważne dzieło artysty przez długi czas uchodził wyobrażający Jutrzenkę plafonu w wilanowskim gabinecie królowej, przypisywany obecnie Janowi Reisnerowi[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zygmunt Batowski w Polskim Słowniku Biograficznym podaje datę urodzenia 1603.
- ↑ a b c Anna Lewicka-Morawska i in.: Słownik malarzy polskich. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1998.
- ↑ Muzeum Pałac w Wilanowie, Claude Callot [online].
- ↑ Muzeum Pałac w Wilanowie, Callot Claude
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Anna Lewicka-Morawska, Marek Machowski, Maria Anna Rudzka: Słownik malarzy polskich. T. 1: Od średniowiecza do modernizmu. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1998, s. 31, ISBN 83-213-3856-9
- Zygmunt Batowski: Callot Claude. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1937, s. 192. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0