Cmentarz Bohaterów Polskich w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz Bohaterów Polskich
w Poznaniu
Obiekt zabytkowy nr rej. 559/Wlkp/A z 16.04.1966 i z 23.11.2007
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

al. Armii Poznań

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

0,27ha

Liczba pochówków

kilka tys.

Liczba grobów

120

Data otwarcia

1945

Zarządca

Wydział Polityki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Bohaterów Polskichw Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Bohaterów Polskichw Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Bohaterów Polskichw Poznaniu”
Ziemia52°25′04,93″N 16°55′51,56″E/52,418036 16,930989

Cmentarz Bohaterów Polskich w Poznaniu – powstały w 1945 roku cmentarz, miejsce spoczynku mieszkańców Poznania zabitych w walce o zdobycie Cytadeli. Od 1989 roku upamiętnia także ofiary walk o niepodległość w latach 1939-1956.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz znajduje się na południowym stoku poznańskiej Cytadeli, położony pomiędzy Cmentarzem Wspólnoty Brytyjskiej a grobami poległych żołnierzy radzieckich. Obecnie tworzą go trzy tarasy, nad którymi góruje pomnik autorstwa Ryszarda Skupina z 1967 roku, poświęcony pierwotnie członkom Polskiej Partii Robotniczej poległym w latach okupacji.

Na górnym tarasie znajduje się zespół mogił trzynastu ofiar poznańskiego czerwca 1956. Pomiędzy nimi usytuowano 6 grobów masowych. W czterech pochowano szczątki 76 osób rozstrzelanych w Forcie V. Pod piątą płytą znajdują się prochy więźniów straconych i spalonych przez Niemców w krematorium i spalarni śmieci. Szósta mogiła kryje 14 osób straconych w roku 1939 i 1940 na cmentarzu na Golęcinie.

Środkowy taras kryje 82 groby mieszkańców Poznania. W walkach o Cytadelę w lutym 1945 roku wzięło udział przeszło 1000 poznaniaków zmobilizowanych w ostatniej chwili przed szturmem, z których jak szacuje się około 100 osób poległo. Poznaniacy często pełnili rolę łączników pomiędzy oddziałami. W ich szeregach oprócz osób wcielonych przymusowo znaleźli się też ochotnicy grupy Armii Krajowej por. Jerzego Kieszczyńskiego i ppor. Mieczysława Patzera. Poznaniacy otrzymywali zadania inżynieryjno-saperskie, transportowe, ewakuacji rannych, a po wyposażeniu w broń wcielono ich również do oddziałów szturmujących Cytadelę. "Cytadelowcy" pod ciągłym ostrzałem z niemieckich stanowisk obronnych zbudowali przejście przez fosy, co umożliwiło przerzucenie do wnętrza fortu ciężkiej broni i wojska. Ku czci poległym dolnej części kwatery ustawiono granitowy obelisk z metalową tablicą.

Na dolnym tarasie w kwaterze pierwszej znajdują się mogiły zbiorowe i symboliczne.

Po obu stronach kwatery usytuowano płyty kryjące prochy więźniów obozu w Żabikowie spalonych przez Niemców żywcem w styczniu 1945 roku. Napisy odwołują się do miejsc kaźni Polaków: obozu w Żabikowie, Domu Żołnierza, więzienia przy ul. Młyńskiej, Fortu VII, lasów rożnowskich i palędzkich. Pośrodku kwatery umieszczono dwie granitowe stele.

Polegli[edytuj | edytuj kod]

Spośród poległych pochowanych w zbiorowej mogile, osiemnaście ofiar to lotnicy, jedenaście – żołnierze armii, natomiast tożsamość pozostałych dwunastu pozostaje nieznana. Być może niektórzy z nieznanych również służyli w Lotnictwie Wojskowym. Spośród lotników siedemnastu należało do personelu Bazy Lotniczej nr 3, utworzonej z trzonu 3 pułku lotniczego, po odejściu eskadr na lotniska polowe w czasie mobilizacji. Byli to: szeregowy Bocian, starszy szeregowy Frąckowiak, kapral Grzelak, kapral Kaliszak, szeregowy Kasprzak, plutonowy Krzyżaniak, szeregowy Kuster, szeregowy Łusiak, chorąży Mańkowski, kapral Matynowski, szeregowy Skuba, kapral Stachowski, chorąży Szymankiewicz, szeregowy Ślusarski, podporucznik Wardaszka, podporucznik Zemanek oraz plutonowy Zwierzycki. Osiemnasty lotnik – podporucznik Cyruliński – służył w 33 eskadrze obserwacyjnej. Według literatury, na cmentarzu pochowani także zostali czterej inni żołnierze Bazy Lotniczej nr 3: szeregowy Stanisław Góra, kapral mech. Bogdan Haise (lub Haize), plutonowy mech. Maksymilian Kaźmierczak oraz szeregowy Wiktor Samler. Grobu żadnego z nich nie udało się odnaleźć. Być może zostali pochowani w tej samej mogile, co pozostali lotnicy, lecz podczas ekshumacji z pierwotnego miejsca pochówku nie ustalono ich danych lub je zagubiono, w rezultacie czego spoczywają jako nieznani żołnierze.

Stopień Nazwisko, imię Data śmierci Jednostka
szer. Bocian Stanisław 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
ppor. obs. Cyruliński Henryk 01.09.1939 33 eskadra obserwacyjna
st. szer. Frąckowiak Władysław 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
kpr. Grzelak Ignacy 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
kpr. Kaliszak Ludwik 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
szer. Kasprzak Antoni 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
plut. mech. Krzyżaniak Władysław 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
szer. Kuster Michał 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
szer. Łusiak Jan 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
chor. mech. Mańkowski Władysław 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
kpr. Matynkowski Czesław 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
szer. Skuba Michał 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
kpr. mech. Stachowski Bronisław 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
chor. pil. Szymankiewicz Marian 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
szer. Ślusarski Jan 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
ppor. tech. Wardaszka Jan 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
ppor. tech. Zemanek Edward 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
plut. mech. Zwierzycki Walenty 01.09.1939 Baza Lotnicza nr 3
Razem 18

W grobach masowych spoczywają też ofiary terroru stalinowskiego z lat powojennych pomordowanych przy Niegolewskich, na Kochanowskiego, 27 Grudnia, Młyńskiej i Szylinga. Odnaleźć można symboliczną mogiłę upamiętniającą harcerzy – Zbigniewa Kosmowskiego i Bogdana Dybizbańskiego oraz grób członków komórki Związku Odwetu Armii Krajowej, których stracono 8 stycznia 1943 r. w Forcie VII. Wybudowano zarazem pomnik na cześć członków Związku Walki Młodych, poległych już po wojnie w walkach w latach 1945-48.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Pochowani na cmentarzu Bohaterów Polskich w Poznaniu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]