Cmentarz wojenny nr 271 – Biadoliny

Cmentarz wojenny nr 271 – Biadoliny

Państwo	Polska
Miejscowość	Biadoliny Szlacheckie
Typ cmentarza	wojenny
Stan cmentarza	nieczynny
Liczba pochówków	65
Data otwarcia	1915
Architekt	Robert Motka
Położenie na mapie gminy Dębno Cmentarz wojenny nr 271 – Biadoliny
Położenie na mapie Polski Cmentarz wojenny nr 271 – Biadoliny
Położenie na mapie województwa małopolskiego Cmentarz wojenny nr 271 – Biadoliny
Położenie na mapie powiatu brzeskiego Cmentarz wojenny nr 271 – Biadoliny
50°00′11,5″N 20°43′48,7″E

Cmentarz wojenny nr 271 – Biadoliny – cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Biadoliny Szlacheckie w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Dębno. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W VIII okręgu brzeskim cmentarzy tych jest 52.

Położenie

Cmentarz w Biadolinach znajduje się po prawej stronie drogi Wokowice – Biadoliny, biegnącej tuż po południowej stronie linii kolejowej Kraków – Przemyśl. Zlokalizowany jest w lesie, tuż przy tej drodze, a naprzeciwko nastawni kolejowej.

Historia

Pochowano tutaj żołnierzy armii austriackiej, niemieckiej i rosyjskiej, którzy zginęli w walkach na okolicznych terenach w dniach 13 marca–6 maja 1915. Po zwycięstwie połączonych sił austriackich i niemieckich w bitwie pod Krakowem i bitwie pod Limanową wojska rosyjskie wycofały się na wschód, broniąc linii kolejowej Przemyśl – Bochnia. Przez tereny te dwukrotnie przetoczył się front wojenny, a wzdłuż linii kolejowej na okolicznych polach znajdowały się okopy i transzeje. Ogółem na cmentarzu pochowano 65 żołnierzy, 46 znanych jest z nazwiska. Wśród nich było 40 żołnierzy armii austriackiej, 10 z armii niemieckiej i 15 z armii rosyjskiej.

Opis cmentarza

Cmentarz wykonany jest na planie prostokąta. Wejście przez dwie żelazne bramki, pomiędzy którymi ustawiono wysoki betonowy krzyż. Ogrodzenie tworzą masywne betonowe słupki, pomiędzy którymi zamontowano podwójny rząd grubych rur żelaznych. Od południowej strony część ogrodzenia tworzy kamienny mur, w który wkomponowano ścianę pomnikową. Jest na niej tablica inskrypcyjna z napisem w języku niemieckim. W tłumaczeniu na język polski napis na tablicy brzmi:

„Gdy nas noc na końcu świata otoczyła,

Bóg dał nam złotą gwiazdę,

Która zwycięstwo zwiastując,

Wstaje nad Tobą, kochana Ojczyzno”

Poniżej tablicy jest mały podest, na którym można umieszczać znicze, a zwieczeńczenie ściany pomnikowej tworzy trójkąt z dużym wieńcem laurowym. Na cmentarzu jest kilka rzędów nagrobków. Są to betonowe nagrobki zwieńczone małymi żeliwnymi krzyżami. Są dwa rodzaje krzyży; jednoramienne austriackie i dwuramienne prawosławne, część z krzyży jest odłamana i nie ma ich na cmentarzu. Na niektórych nagrobkach znajdują się tabliczki z nazwiskami żołnierzy. Oprócz nich są cztery innego rodzaju nagrobki; na solidnym betonowym postumencie mają ustawione drewniane krzyże kryte daszkiem, Jest jeszcze jeden nagrobek w postaci betonowego krzyża, który swoim stylem nie pasuje do pozostałych

Losy cmentarza

W okresie Polski międzywojennej cmentarz jako nowy był jeszcze w dobrym stanie. Po II wojnie ranga cmentarza w świadomości społeczeństwa i ówczesnych władz zmalała, przybyły bowiem nowe, świeższe cmentarze i dramatyczne historie nowej wojny. Dla komunistycznych władz niewygodne też było pielęgnowanie historii wojny, która przyniosła Polsce niepodległość od zaborców (w tym rosyjskich). Młodzież szkolna uporządkowywała cmentarz przed dniem Wszystkich Świętych i zapalała znicze, jednak cmentarz ulegał w naturalny sposób niszczeniu przez czynniki pogody i roślinność. Dopiero od lat 80. zaczęto bardziej dbać o cmentarze z I wojny światowej. Cmentarz odnowiono, nie odtworzono jednak odłamanych krzyży. Cmentarz znajduje się w zacienionym i wilgotnym miejscu, wskutek czego mury i betonowe elementy zarastają mchem.

Galeria

• 
• 
• 
• 
• 
•