Cmentarz wojenny nr 344 – Tarnawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz wojenny nr 344 – Tarnawa
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Tarnawa

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba pochówków

32

Architekt

Franz Stark

Położenie na mapie gminy Łapanów
Mapa konturowa gminy Łapanów, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 344 – Tarnawa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 344 – Tarnawa”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 344 – Tarnawa”
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego
Mapa konturowa powiatu bocheńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 344 – Tarnawa”
Ziemia49°49′41,1″N 20°18′18,4″E/49,828083 20,305111
Betonowa płyta z krzyżami

Cmentarz wojenny nr 344 – Tarnawa – cmentarz z I wojny światowej znajdujący się w miejscowości Tarnawa w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Łapanów. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. Z tej liczby w okręgu bocheńskim cmentarzy jest 46[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Położony jest na wysokości około 280 m na cmentarzu parafialnym w Tarnawie, na zboczu opadającym w południowo-zachodnim kierunku do doliny Tarnawki. Znajduje się w odległości ok. 200 m od kościoła[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pochowano tutaj w jednym miejscu zarówno żołnierzy armii austriacko-węgierskiej, jak i żołnierzy armii rosyjskiej, którzy zginęli na okolicznych polach na początku grudnia 1914 w czasie operacji limanowsko-łapanowskiej. 7 grudnia Rosjanie obsadzili wzgórza Pogórza Wiśnickiego na zachód od Stradomki. Atakujące od południa oraz od strony Łapanowa i doliny Stradomki wojska austriackie zdobywały je przez kilka dni. Po kilkudniowych niezwykle zaciętych walkach Austriacy wyparli wojska rosyjskie z tych terenów. 13 grudnia Rosjanie rozpoczęli odwrót dalej na wschód[3].

Na cmentarzu tym pochowano:

  • 16 żołnierzy armii rosyjskiej,
  • 16 żołnierzy armii austro-węgierskiej.

Łącznie 32 żołnierzy, zidentyfikowano 13 żołnierzy[4].

Opis cmentarza[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz wykonany jest na planie prostokąta i ma betonowo-żelazne ogrodzenie składające się z betonowej ławy, betonowych słupków oraz żelaznych rur. Bramkę wejściową tworzą dwa betonowe słupki z zawieszonym między nimi łańcuchem. Głównym elementem dekoracyjnym jest znajdujący się na wprost bramki wejściowej betonowy postument w formie płyty zwieńczonej betonowym krzyżem. Zamontowano na niej duży żeliwny krzyż typu austriackiego (jednoramienny) oraz dwa mniejsze; jeden typu austriackiego, drugi rosyjskiego (dwuramienny). Na nagrobkach umieszczono niskie betonowe cokoliki z zamontowanymi na nich żelaznymi krzyżami wykonanymi z grubych płaskowników. Są to krzyże jednoramienne i dwuramienne. Na cmentarzu posadzono dwa drzewa[4][2].

Losy cmentarza[edytuj | edytuj kod]

W okresie Polski międzywojennej doceniano rangę cmentarza i był wówczas pielęgnowany przez miejscową społeczność. Po II wojnie ranga cmentarza w świadomości społeczeństwa i ówczesnych władz zmalała. Cmentarz ulegał w naturalny sposób niszczeniu. Dopiero w latach 80. zaczęła narastać świadomość potrzeby ochrony. Obecnie cmentarz jest pielęgnowany, a w 2010 został odnowiony.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy J. P. Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918). Tom 2. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie, 2002. ISBN 83-85988-57-2.
  2. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2013-10-10].
  3. Cmentarze I wojny. [dostęp 2010-11-18].
  4. a b Ogólnopolska komputerowa baza cmentarzy wojennych. [dostęp 2013-10-22].