Collegium Orientale

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Logo

Collegium Orientale (w skrócie COr) – kolegium ekumeniczne znajdujące się w niemieckim mieście Eichstätt i kształcące kandydatów do kapłaństwa będących alumnami i absolwentami seminariów duchownych z różnych kościołów wschodnich. Jest jedynym seminarium na świecie, w którym mogą studiować seminarzyści i kapłani ze wszystkich Katolickich Kościołów wschodnich, jak również kościołów orientalnych i prawosławnych. Collegium Orientale stwarza możliwość studiowania zarówno bezżennym jak i żonatym księżom i kandydatom do kapłaństwa[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Collegium Orientale, Eichstätt

Kolegium założone zostało 1 września 1998 roku przez ówczesnego biskupa Eichstätt Waltera Mixę[2]. Collegium Orientale jest samodzielną instytucją diecezji Eichstätt i podlega biskupowi tej diecezji.

Charakter i zadania[edytuj | edytuj kod]

Kolegium ulokowane jest obok Collegium Willibaldinum (rzymskokatolickiego seminarium duchownego diecezji Eichstätt) i liczy 38 studentów z różnych kościołów: greckokatolickich kościołów z Ukrainy, Słowacji, Węgier, Rumunii, Polski, Melchickiego Kościoła greckokatolickiego, Kościoła Maronickiego, kościołów obrządku syromalabarskiego i syromalankarskiego. Wraz z katolikami studiują również kandydaci do kapłaństwa z kościołów prawosławnych: Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego, jak również Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego i Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego. Rytm życia w Collegium Orientale ustalony jest przez Typikon (regułę wschodnią). Studia w obszarze teologii katolickiej odbywają się na Katolickim Uniwersytecie Eichstätt-Ingolstadt[3].

Liturgia[edytuj | edytuj kod]

Nabożeństwa (Boska Liturgia, Nieszpory, Kompleta) odprawiane są najczęściej w obrządku bizantyjskim. Językiem nabożeństw, zważywszy na różnorodność narodowościową studentów, zasadniczo jest niemiecki[4]. Zaowocowało to między innymi przekładem liturgii św. Jana Chryzostoma[5], św. Bazylego Wielkiego[6] oraz Uprzednio Poświęconych Darów[7] na język niemiecki. Przekłady otrzymały akceptację arcybiskupa większego kijowsko-halickiego Światosława Szewczuka zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego. W budynku kolegium oprócz kaplicy obrządku bizantyjskiego mieszczą się również kaplice: syryjska oraz koptyjska (ryt aleksandryjski). Na nabożeństwa do Collegium Orientale przychodzą również wierni świeccy.

Władze[edytuj | edytuj kod]

Do 2008 roku rektorem Collegium Orientale był niemiecki ks. dr Andreas Thiermeyer, mnich bizantyjskiej gałęzi Klasztoru Niederaltaich. Funkcję rektora w latach 2008-2014 pełnił ks. Paul Schmidt[8]. Jego następcą jest od 2014 pochodzący z Ukrainy ks. dr Oleksandr Petrynko, natomiast wicerektorem jest ks. dr Thomas Kremer[9]. Ojcem duchownym w latach 2013-2016 był o. Maxentius Krah OFM z Prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Katowicach[10]. Od 2016 roku funkcję ojca duchownego pełni ks. Ivan Kachala z Ukrainy[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Collegium Orientale. Bistum Eichstätt. [dostęp 2015-10-24].
  2. Collegium Orientale in Eichstätt eröffnet. Österr. St.Georgs-Gemeinde Istanbul. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  3. ContaCOr (ISSN 2364-5202).
  4. Strona internetowa COr.
  5. Die göttliche Liturgie unseres Heiligen Vaters Johannes Chrysostomus (ISBN 978-3-9815216-1-0).
  6. Die göttliche Liturgie unseres Heiligen Vaters Basilius des Grossen (ISBN 978-3-9815216-2-7)
  7. Die göttliche Liturgie der vorgeweihten Gaben, München: Aktionsgemeinschaft Kyrillos und Methodios, 2013, ISBN 978-3-9815216-3-4, OCLC 869879488.
  8. Collegium Orientale. Bistum Eichstätt. [dostęp 2015-10-22].
  9. Collegium Orientale. Bistum Eichstätt. [dostęp 2015-10-22].
  10. Collegium Orientale. Bistum Eichstätt. [dostęp 2015-10-22].
  11. Collegium Orientale Eichstätt: Leitung & Mitarbeiter [online], collegium-orientale.de [dostęp 2016-03-22].