Columbano Bordalo Pinheiro
 Autoportret, ok. 1900 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Columbano Bordalo Pinheiro – portugalski malarz naturalista i realista[1].
Był czwartym dzieckiem artysty rzeźbiarza i malarza Manuela Marii Bordallo Pinheiro i jego żony Augusty Marii de Prostes Carvalho. Jego brat Rafael Bordalo Pinheiro był karykaturzystą, a siostra Maria Augusta również została malarką.
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Lizbonie, gdzie był uczniem znanego rzeźbiarza portugalskiego romantyzmu José Simõesa de Almeida. Wyjechał do Paryża, wspomagany przez stypendium finansowane króla Ferdynanda II Koburga. W Paryżu na jego styl wpłynęli Édouard Manet i Edgar Degas. W Salonie Paryskim w 1882 roku przedstawił obraz Soirée chez Lui, który został bardzo dobrze przyjęty.
Po powrocie do Portugalii razem z bratem dołączył do stowarzyszenia artystycznego Grupo do Leão obok takich twórców jak António Carvalho da Silva Porto, José Malhoa, João Vaz i Cesário Verde. W 1901 roku został profesorem malarstwa historycznego w akademii w Lizbonie, a w 1911 został dyrektorem Narodowego Muzeum Sztuki Nowoczesnej zastępując Carlosa Reisa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael Tannock: Portuguese 20th century artists: a biographical dictionary. Phillimore, 1978. ISBN 0-85033-312-1.