Commonwealth realm
Ten artykuł od 2015-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Commonwealth realm – każde z 16 suwerennych państw, które będąc członkiem Wspólnoty Narodów uznaje brytyjskiego monarchę za własnego władcę. Premier każdego królestwa wspólnotowego (ang. Commonwealth realm) jest doradcą królowej i za jego lub jej sugestią wyznaczany zostaje gubernator. Ten ostatni jest oficjalnym reprezentantem monarchy brytyjskiego. W konsekwencji każdy z Commonwealth realm złączony jest unią personalną ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Status Commonwealth realm mają:
- Antigua i Barbuda – od 1981
- Australia – od 1942
- Bahamy – od 1973
- Barbados – od 1966
- Belize – od 1981
- Grenada – od 1974
- Jamajka – od 1962
- Kanada – od 1931
- Nowa Zelandia – od 1947
- Papua-Nowa Gwinea – od 1975
- Saint Kitts i Nevis – od 1983
- Saint Lucia – od 1979
- Saint Vincent i Grenadyny – od 1979
- Tuvalu – od 1978
- Wyspy Salomona – od 1978
- Wielka Brytania – od 1978
Monarcha brytyjski jest również głową:
- 3 dependencji królewskich[a] (formalnie niezaliczanych do Commonwealth realm):
- Guernsey (część Wysp Normandzkich)
- Jersey (część Wysp Normandzkich)
- Wyspa Man
- 2 państw stowarzyszonych,
- 7 terytoriów zamorskich Australii,
- 2 terytoriów zamorskich Nowej Zelandii,
- 14 terytoriów zamorskich Wielkiej Brytanii,
- Akrotiri i Dhekelia
- Anguilla
- Bermudy
- Brytyjskie Terytorium Antarktyczne
- Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego
- Brytyjskie Wyspy Dziewicze
- Falklandy
- Georgia Południowa i Sandwich Południowy
- Gibraltar
- Kajmany
- Montserrat
- Pitcairn
- Turks i Caicos
- Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha
Uwagi
- ↑ Dependencje Korony brytyjskiej formalnie nie są terytoriami zależnymi Wielkiej Brytanii, ale de facto jej podlegają