Cornis Engineering Special

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cornis Engineering Special
Kategoria

Indianapolis 500

Konstruktor

Cornis

Projektant

Ted Cornis

Dane techniczne
Nadwozie

rama rurowa z chromowanego molibdenu, karoseria z aluminium

Zawieszenie
przednie

amortyzatory Monroe

Zawieszenie
tylne

amortyzatory Monroe

Silnik

Offenhauser 4.5 R4

Paliwo

Mobil

Opony

Firestone

Historia
Debiut

Indianapolis 500 1959

Kierowcy

Bob Cortner

Używany

1959

Wyścigi

0

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Cornis Engineering Special – samochód wyścigowy zaprojektowany i skonstruowany przez założyciela Cornis Engineering, Teda Cornisa. Jadący nim Bob Cortner podjął próbę kwalifikacji do wyścigu Indianapolis 500 w 1959 roku, ale wówczas zginął.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ted Cornis po II wojnie światowej zaczął sprzedawać części samochodowe. W 1957 roku w niewielkim garażu w Redlands zaczął budować samochód zdolny wystartować w wyścigu Indianapolis 500. Budowa tego pojazdu zajęła Cornisowi dwa lata[1].

Rama rurowa została skonstruowana z chromowanego molibdenu. Zapewniło to samochodowi duża wytrzymałość, a zarazem tak niską masę, jak to możliwe – szkielet nadwozia ważył około 180 kg. Karoseria została wykonana z aluminium. Samochód miał długość około 4,20 m i 5 cm prześwitu. Specjalny silnik Offenhauser został zbudowany w ten sposób, by leżeć płasko pod maską. Miało to na celu stworzenie maksymalnie niskiej sylwetki samochodu. Jednostka ta, napędzana metanolem, osiągała około 390 KM i zamiast gaźników stosowała wtrysk paliwa. Cornis utrzymywał, że sam w pewnym zakresie udoskonalił silnik. Zdaniem Cornisa samochód kosztował 25 000 dolarów, z czego 10 000 to koszt samego silnika[1].

Kierowcą został Bob Cortner, mistrz wyścigów midgetów organizacji BCRA z 1957 roku. Aby wyjść naprzeciw jego stylowi jazdy, Ted Cornis zaprojektował dwa niezależne układy hamulcowe, jeden mający zastosowanie w trakcie wyścigu, a drugi – podczas pit-stopów. Samochód został wyposażony w kosztujące 384 dolary opony Firestone, przy czym Cornis zapewnił sobie siedem kompletów opon – cztery na wyścig i trzy na kwalifikacje. Oleje Mobil, specjalne amortyzatory Monroe, świece zapłonowe Champion i pierścienie Perfect Circle Cornis otrzymał za darmo w zamian za reklamę na samochodzie[1].

18 maja 1959 roku Cortner zdał test dopuszczający go do kwalifikacji po tym, jak 15 maja w samochodzie doszło do wycieków oleju[2]. Dzień później, w trakcie kwalifikacji, uszkodzeniu uległy hamulce. Po powrocie na tor Cornis uległ silnemu podmuchowi wiatru, przez co Cortner stracił kontrolę nad pojazdem i uderzył w ścianę. Kierowca zmarł tego samego dnia o 18:50 z powodu obrażeń głowy[3][4].

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

W latach 19501960 wyścig Indianapolis 500 był eliminacją Mistrzostw Świata Formuły 1.

Sezon Zespół Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Wyniki
konstruktora
1959 Monako Stany Zjednoczone Holandia Francja Wielka Brytania Niemcy Portugalia Włochy Stany Zjednoczone Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Cornis Engineering Offenhauser Stany Zjednoczone Bob Cortner - NZ - - - - - - - 0 NS

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Local Racer Readied For Indianapolis. „Redlands Daily Facts”, s. 7, 1959-03-27. Redlands. 
  2. Terry Reed: Indy: The Race and Ritual of the Indianapolis 500. Potomac Books, 2005, s. 167. ISBN 978-1-57488-907-9.
  3. Bob Cortner. [w:] historicracing.com [on-line]. [dostęp 2014-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-15)]. (ang.).
  4. Terry Reed: Indy: The Race and Ritual of the Indianapolis 500. Potomac Books, 2005, s. 168. ISBN 978-1-57488-907-9.