Cristiane Santos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cristiane Justino
Ilustracja
Cristiane Justino w 2009
Pseudonim

Cyborg[1]

Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1985[1]
Kurytyba[1]

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

173[1] cm

Masa ciała

66 kg

Styl walki

boks tajski, brazylijskie jiu-jitsu

Debiut

2005

Federacja

Bellator MMA

Kategoria wagowa

piórkowa[1]

Klub

Chute Boxe Academy, The Arena MMA, Atos Jiu-Jitsu, RVCA Training Center, Kings MMA

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

27

Zwycięstwa

24

Przez nokauty

19

Przez poddania

1

Przez decyzje

4

Porażki

2

Remisy

0

Nieodbyte

1

  1. Bilans walk aktualny na 2021-09-09.
Strona internetowa

Cristiane Justino Venâncio, znana również jako Cris Cyborg (ur. 9 lipca 1985 w Kurytybie) – brazylijska profesjonalna zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA), mistrzyni organizacji Strikeforce (2009–2012), Invicta FC (2013–2017) oraz UFC (2017–2019), Bellator (2020) w wadze piórkowej. Była zawodniczka UFC.

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Córka rozwiedzionych rodziców i ojca, który miał problemy z alkoholizmem, Cristiane Justino rozpoczęła karierę sportową w wieku dwunastu lat, grając w piłkę ręczną na poziomie narodowym w Brazylii. Dzięki swoim sukcesom sportowym, po ukończeniu szkoły średniej zdobyła liczne stypendia sportowe na prywatnych uczelniach, a ostatecznie wybrała kierunek wychowania fizycznego w stolicy stanu Parana, Kurytybie[2]. Później planowała przenieść się do miasta Cascavel, aby zostać zawodową piłkarką ręczną i tam ukończyć studia, zanim została odkryta przez Rudimara Fedrigo, trenera Akademii Chute Boxe, który był pod wrażeniem jej fizycznych rozmiarów i doradził jej wejście do świata walki[3][4].

,,Brałam udział w towarzyskim turnieju piłki ręcznej kobiet i mężczyzn i jeden z chłopców, zwany Jorginho, był przyjacielem Mestre Rafaela i Mestre Rudimara. Zobaczył mnie trenującego piłkę ręczną i zapytał, czy lubię walczyć. Odpowiedziałam, że myślę, że to jest fajne, ale nigdy tego nie robiłam. Zaprosił mnie na zajęcia Muay Thai i podobało mi się to!”

– Cris Cyborg o początkach swojej kariery zawodniczej

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Przeszłość sportowa[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki trenuje od 2004 roku, wcześniej uprawiała piłkę ręczną. Profesjonalny debiut MMA zanotowała 17 maja 2005 roku na gali Show Fight 2 w São Paulo – przegrała przez poddanie. Wygrawszy cztery następne walki (w tym 3 przed czasem), podpisała kontrakt z amerykańską organizacją EliteXC. W USA zadebiutowała w lipcu 2008 roku, nokautując Shaynę Baszler[1].

Strikeforce[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2009 roku związała się ze Strikeforce. 15 sierpnia 2009 roku zmierzyła się w San Jose z gwiazdą amerykańskiego MMA Giną Carano w walce o pierwsze w historii mistrzostwo Strikeforce kobiet. Pokonała ją przez techniczny nokaut w czasie 4:59. Sędzia ringowy zdecydował się przerwać walkę na sekundę przed końcem pierwszej rundy, uznając, że Carano nie jest w stanie dalej bronić się przed zadawanymi przez Brazylijkę uderzeniami pięściami[5]. Następnie Santos trzykrotnie obroniła tytuł, wygrywając przed czasem z Marloes Coenen (30 stycznia 2010), Jan Finney (26 czerwca 2010) i Hiroko Yamanaką (17 grudnia 2011).

6 stycznia 2012 roku Komisja Sportowa Stanu Kalifornia ogłosiła, że wyniki badań antydopingowych, które zostały przeprowadzone na próbce moczu Santos pobranej przed walką z Yamanaką, dały wynik pozytywny. W organizmie zawodniczki wykryto steryd anaboliczny stanozolol. Zdyskwalifikowano ją na rok i ukarano grzywną, a rezultat walki z Japonką zmieniono na no contest[6]. W konsekwencji zostało jej też odebrane mistrzostwo Strikeforce.

Invicta Fighting Championships[edytuj | edytuj kod]

Po odbytym zawieszeniu w kwietniu 2013 związała się z Invicta FC, organizacją, w której walczą wyłącznie kobiety, a w lipcu tego samego roku została jej mistrzynią w wadze piórkowej pokonując ponownie w rewanżowym pojedynku Marloes Coenen[7].

28 czerwca 2014 odwiedziła Polskę, by poprowadzić seminarium we Wrocławiu oraz była gościem specjalnym na gali Fight Exclusive Night 3, która odbyła się w Hali Stulecia[8].

W latach 2015–2016 trzykrotnie broniła tytułu Invicta FC, pokonując przed czasem Charmaine Tweet (27 lutego 2015)[1], Faith Van Duin (9 lipca 2015)[1] i Darię Ibragimową (16 stycznia 2016)[1]. Wcześniej, bo w marcu 2015 podpisała kontrakt z Ultimate Fighting Championship (UFC)[9].

UFC[edytuj | edytuj kod]

14 maja 2016 zadebiutowała w Ultimate Fighting Championship na gali UFC 198 w Kurytybie. Justino zwyciężyła przez nokaut w 1. rundzie z Leslie Smith[10]. Pod koniec marca zwakowała tytuł Invicta FC skupiając się w pełni na pojedynkach w UFC[11].

29 lipca 2017 na UFC 214 znokautowała Tonyę Evinger w trzeciej rundzie i zdobyła odebrane wcześniej Holenderce Germaine de Randamie[12] mistrzostwo UFC wagi piórkowej[13].

30 grudnia 2017 w swojej pierwszej obronie pasa podczas UFC 219 pokonała jednogłośnie na punkty Holly Holm[14]. 3 marca 2018 w walce wieczoru na UFC 222 wygrała przez TKO z Rosjanką Janą Kunickają, broniąc tym samym drugi raz mistrzostwo UFC[15]. 29 grudnia 2018 na UFC 232 w trzeciej obronie mistrzostwa niespodziewanie przegrała z mistrzynią wagi koguciej, rodaczką Amandą Nunes przez nokaut w 51 sekundzie pojedynku, tracąc tym samym na jej rzecz pas oraz notując drugą porażkę w karierze MMA[16].

3 sierpnia 2019 została zwolniona przez prezydenta Dana White’a z federacji[17].

Bellator MMA[edytuj | edytuj kod]

3 września 2019 roku ogłoszono, że Cyborg podpisała umowę z Bellator MMA[18].

Cyborg zmierzyła się z Julią Budd o mistrzostwo Bellator Women’s Featherweight Championship w sobotę, 25 stycznia 2020 roku w Inglewood, California Bellator 238. Walkę wygrała przez techniczny nokaut w czwartej rundzie[19].

Do walki z Budd, Cyborg trenowała w RPA z trenerami Richie Quan, Boyd Allen i Martin Van Staden. Celem jej i jej drużyny na obóz był trening wszechstronności i bycia gotowym na wszystko[20].

Po zdobyciu swojego czwartego mistrzostwa świata, Cyborg stwierdziła, że chciałaby spróbować swoich sił w boksie[20].

W pierwszej obronie swojego tytułu, Cyborg zmierzyła się z Arlene Blencowe na gali Bellator 249 15 października 2020 r. Wygrała walkę przez poddanie w drugiej rundzie, zdobywając pierwsze poddanie w swojej karierze MMA[21].

Cyborg po raz drugi obroniła tytuł przeciwko Leslie Smith 21 maja 2021 roku w głównym wydarzeniu gali Bellator 259. Poprzednio spotkały się na gali UFC 198, która była debiutem Cyborg w UFC, gdzie wygrała przez TKO w pierwszej rundzie. Wygrała walkę przez TKO po obaleniu Smith i wykończeniu jej ciosami pod koniec ostatniej rundy[22].

Boks tajski[edytuj | edytuj kod]

Od 2006 okazjonalnie występuje również w muay thai. 28 marca 2014 zmierzyła się z Holenderką Joriną Baars o tytuł organizacji Lion Fight wagi półśredniej z którą ostatecznie przegrała jednogłośnie na punkty[23].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Cyborg była żonata z zawodnikiem MMA Evangelistą „Cyborg” Santos, i wtedy „adoptowała” swój pseudonim[24]. Para rozstała się w grudniu 2011 r[25]. Od 2016 roku jest obywatelką Stanów Zjednoczonych. Cyborg ogłosiła swoje zaręczyny z wieloletnim chłopakiem, trenerem i byłym zawodnikiem MMA Rayem Elbą w 2017 roku.

W 2018 roku Cyborg legalnie adoptowała swoją nastoletnią siostrzenicę, czyniąc ją historycznie pierwszą matką posiadającą pas mistrzowski UFC[26].

Cyborg współpracuje z Fight For The Forgotten, organizacją non-profit zorganizowaną przez Justina Wrena, która kopie studnie, aby zapewnić wodę pitną dla ugandyjskich Pigmejów[20]. Po zdobyciu swojego pierwszego zwycięstwa przez poddanie w 26-letniej walczącej karierze MMA, otrzymała swój czarny pas BJJ od Rubensa ‘Cobrinha’ Charlesa[27].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

Grappling[edytuj | edytuj kod]

  • 2009: Mistrzostwa Świata ADCC w Submission Wrestlingu – 3. miejsce w kat. +60 kg
  • 2011: Mistrzostwa Świata IBJJF w Jiu-Jitsu – 1. miejsce w kat. +74 kg (purpurowe pasy)
  • 2012: Mistrzostwa Świata IBJJF w Jiu-Jitsu – 1. miejsce w kat. +74 kg (purpurowe pasy)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Statystyki i rekord MMA Cristiane Justino. sherdog.com. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
  2. AMDB Internet, Humildade Brutal: Cris Cyborg, maior nome do MMA atualmente, tem preocupações maiores do que manter o cinturão [online], Rolling Stone [dostęp 2021-09-09] (port. braz.).
  3. Por SporTV com Rio de Janeiro, Do handebol para o octógono, Cris ‘Cyborg’ pede mais mulheres no MMA [online], sportv.globo.com/site/combate [dostęp 2021-09-09].
  4. Cyborg, Carano on collision course [online], sports.yahoo.com [dostęp 2021-09-09] (ang.).
  5. Loretta Hunt: ‘Cyborg’ Finishes Carano in First Round. sherdog.com, 16 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-16]. (ang.).
  6. CSAC: Strikeforce champ Cris ‘Cyborg’ Santos tests positive for anabolic steroid. mmajunkie.com, 6 stycznia 2012. [dostęp 2012-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)].
  7. Invicta FC 6 results: Cris ‘Cyborg’ claims featherweight belt with TKO win. mmajunkie.com, 14 lipca 2013. [dostęp 2012-01-24].
  8. Relacja z gali Fight Exclusive Night 3. interia.pl, 28 czerwca 2014.
  9. Cris ‘Cyborg’ Justino signed to UFC; path clear to Rousey fight?. foxsports.com, 2015-03-26. [dostęp 2017-12-31].
  10. Cris Cyborg znokautowała Leslie Smith w 1 rundzie. Zapowiada obronę pasa Invicta FC i kontynuowanie kariery UFC w „catchweight”. mmanews.pl, 2016-05-15. (pol.).
  11. With ‘Cyborg’ vacating belt, Megan Anderson now undisputed Invicta FC featherweight champ. mmajunkie.pl, 2017-03-26. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
  12. W.Mrozowski: Germaine de Randamie pozbawiona mistrzowskiego pasa. Cyborg vs Anderson oficjalnie o tytuł na UFC 214. mmanews.pl, 2017-06-19. [dostęp 2017-06-19]. (pol.).
  13. Bartłomiej Zubkiewicz: UFC 214: Cormier vs. Jones 2 – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-07-29. [dostęp 2017-07-30]. (pol.).
  14. K. Witek: Wyniki UFC 219: Cyborg wypunktowała Holm, Nurmagomedov zmasakrował Barbozę. mmanews.pl, 2017-12-30. [dostęp 2017-12-31]. (pol.).
  15. UFC 222 ‘Cyborg vs. Kunitskaya’ Play-by-Play, Results & Round-by-Round Scoring. sherdog.com, 2018-03-03. [dostęp 2018-03-04]. (ang.).
  16. Krzysztof Kordys, Amanda Nunes błyskawicznie nokautuje Cris Cyborg i zostaje podwójną mistrzynią UFC [online], mmarocks.pl, 30 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-30] (pol.).
  17. Dana White zwalnia Cris Cyborg z UFC. Bellator już szykuje ofertę [online], MMA PL, 3 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-03] (pol.).
  18. Former UFC, Strikeforce champion Cris Cyborg signs with Bellator [online], MMA Junkie, 3 września 2019 [dostęp 2021-09-09] (ang.).
  19. Twitter reacts to Cris Cyborg’s title-winning TKO of Julia Budd at Bellator 238 [online], MMA Junkie, 26 stycznia 2020 [dostęp 2021-09-09] (ang.).
  20. a b c Blaine Henry, Cris Cyborg: More Than Just A Fighter [online], The Fight Library, 12 lutego 2020 [dostęp 2021-09-09] (ang.).
  21. Cris Cyborg vs. Arlene Blencowe headlines Bellator’s move to CBS Sports Network [online], MMA Junkie, 11 września 2020 [dostęp 2021-09-09] (ang.).
  22. Jay Anderson, Bellator 259: Cris Cyborg Defends Title, Stops Leslie Smith In Fifth [online], Cageside Press, 22 maja 2021 [dostęp 2021-09-09] (ang.).
  23. Jesse Holland: Cris Cyborg loses Muay Thai fight to Jorina Baars at Lion Fight 14 on March 28 in Las Vegas. mmamania.com, 2014-03-29. [dostęp 2018-12-30]. (ang.).
  24. Ladies To Take CBS-EliteXC Stage [online], web.archive.org, 10 lipca 2008 [dostęp 2021-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-10].
  25. Cyborg No More – Cristiane Santos And Evangelista Santos Divorced | CageJunkies – UFC and MMA News First [online], web.archive.org, 29 marca 2012 [dostęp 2021-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-29].
  26. Cris Cyborg celebrates first Mother’s Day since adopting her niece [online], FanSided, 13 maja 2018 [dostęp 2021-09-09] (ang.).
  27. Cris „Cyborg” Justino Earns BJJ Black Belt [online], Jitsmagazine.com, 25 października 2020 [dostęp 2021-09-09] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]