Cumberland (sos)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naleśnik z konfitem z kaczki w sosie Cumberland

Cumberland – rodzaj zimnego sosu podawanego głównie do mięs.

Zimny sos podawany do potraw z dziczyzny (najczęściej potraw z dzika i zająca), sporadycznie do innych mięs. Przygotowuje się go na bazie galaretki z borówki brusznicy lub czerwonych porzeczek, soku pomarańczowego i czerwonego wina, z dodatkiem skórki pomarańczowej. Bywa przyprawiany imbirem i musztardą[1]. Może też powstać na bazie jasnej zasmażki rozprowadzonej sokiem z jagód czarnej borówki, doprawionej sokiem z cytryny, cukrem i solą[2].

Nazywany czasem sosem oksfordzkim, cumberland najczęściej jest zaliczany do sosów angielskich, co sugeruje jego nazwa. Pochodzi ona od nazwiska, które po abdykacji przyjął ostatni król HanoweruJerzy V. Po raz pierwszy sos ten miał być podany w Penzingu pod Wiedniem, gdzie osiadł on w 1866. Do jego spopularyzowania przyczyniły się także kulinarne publikacje znanego francuskiego restauratora Auguste Escoffiera[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Maciej E. Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1987, s. 37. ISBN 83-225-0106-4.
  2. Witold Poprzęcki: Ziołolecznictwo. Warszawa: Spółdzielcza Agencja Reklamowa SPAR, 1989, s. 57. ISBN 83-00-02498-0.