Cummingtonit
 Brązowe, włókniste kryształy kummingtonitu. Minerał wydobyty z kopalni Dannemora, region Uppsala, Uppland, Szwecja | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
zasadowy krzemian magnezu i żelaza |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5-6 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
doskonała |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość minerału |
3,1-3,4 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
brązowa, od półprzezroczystej po ciemnozieloną |
| Rysa |
szarobiała |
| Połysk |
szklisty, jedwabisty |
Cummingtonit (kummingtonit) – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy amfiboli. Jest minerałem rzadkim.
Występuje w okolicach miejscowości Cummington w stanie Massachusetts (skąd wziął nazwę). Odkryty został w 1824 roku.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju pręcikowym, igiełkowym, włoskowym. Występuje w skupieniach ziarnistych, pręcikowych, igiełkowych, włóknistych. Jest przeświecający. Często zawiera domieszki manganu i wapnia. Tworzy kryształy mieszane z grunerytem.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest składnikiem skał przeobrażonych i magmowych, powstaje w strefie kontaktowej. Współwystępuje z takimi minerałami jak: hornblenda, antofyllit, granat, magnetyt.
Miejsca występowania:
- W Polsce: występuje w hornfelsach w okolicach Wojcieszyc koło Jeleniej Góry i na Pogórzu Izerskim.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- ma znaczenie naukowe
- dla kolekcjonerów
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE W-wa 1993
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne W-wa 1965