Cyrtocara moorii

	Cyrtocara moorii
	Boulenger, 1902
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Rodzina	pielęgnicowate
Podrodzina	Pseudocrenilabrinae
Plemię	Haplochromini
Rodzaj	Cyrtocara; Boulenger, 1902
Gatunek	Cyrtocara moorii
Synonimy
	Cyrtocara moorei Boulenger, 1902; Cyrtocara moori Boulenger, 1902; Haplochromis moori (Boulenger, 1902); Haplochromis moorii (Boulenger, 1902);
	Cyrtocara moorei Boulenger, 1902; Cyrtocara moori Boulenger, 1902; Haplochromis moori (Boulenger, 1902); Haplochromis moorii (Boulenger, 1902);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Zasięg występowania
	; Jezioro Malawi
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cyrtocara moorii – endemiczny gatunek słodkowodnej ryby okoniokształtnej z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Cyrtocara. Bywa hodowany w akwariach. Jest zaliczana do pyszczaków z grupy utaka.

Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Wśród polskich akwarystów Cyrtocara moorii nazywana jest błękitnym delfinkiem^{[potrzebny przypis]}, delfinkiem Malawi^{[potrzebny przypis]} lub pyszczakiem-garbuskiem^{[potrzebny przypis]}.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje endemicznie w płytkich wodach z piaszczystym lub piaszczysto-żwirowym dnem Jeziora Malawi (Niasa) w Afryce Wschodniej. Żyje w temperaturze wody 24–28 °C.

Wygląd i dymorfizm płciowy[edytuj | edytuj kod]

Należy do bardzo dużych pyszczaków, dorasta do 30 cm długości w naturze lub zbiornikach powyżej 600 l. W mniejszy ch zbiornikach osiąga 15–25 cm, zwykle około 20 cm (samce, 15 cm samice). Charakteryzuje się krępym, wysokim i bocznie spłaszczonym ciałem. Głowa duża, z czołowym garbem tłuszczowym, który jest dość mały w porównaniu do innych gatunków pielęgnicowatych. Ubarwienie w metalicznych odcieniach koloru niebieskiego. Samice Cyrtocara moorii charakteryzuje bledszy odcień ubarwienia, samce są potężniejsze od samic lecz wielkością mogą różnić się minimalnie.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Charakteryzuje się łagodnym usposobieniem. Żywi się zoobentosem znajdującym się w piaszczystym podłożu.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

W czasie tarła u samic wykształca się pokładełko. Tarło następuje po zrobieniu przez samca gniazda. Samiec trze się z każdą samicą na przemian. Samice bardzo troskliwie opiekują się swoim narybkiem, który osiąga po wypluciu z pyska 1,2–1,5 cm długości. Młode szybko rosną.

Samce C. moori osiągają dojrzałość płciową w wieku 16 miesięcy, a samice w wieku 2 lat. Zaloty u tych ryb mogą już następować po ukończeniu siedmiu miesięcy, kiedy samce zaczną się wybarwiać i zaczną się im wydłużać płetwy. Płeć samic można rozpoznać, gdy skończą rok – są szarawo-błękitne i drobniejsze, a samce dłuższe, niebiesko-błękitne, z niebieskim pyszczkiem (dominujące) oraz dłuższymi płetwami. Samice po ukończeniu 2 lat wyglądają podobnie jak samce, aczkolwiek są mniejsze oraz skromniej ubarwione.

Warunki w akwarium[edytuj | edytuj kod]

Zalecane warunki w akwarium
Zbiornik	długość min. 120 cm
Podłoże	piasek, drobny żwirek
Temperatura wody	24 – 27 °C
Twardość wody	twarda 8 – 25°n
Skala pH	7,3 – 8,8
Pokarm	żywy i granulowany