Cystydiola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat budowy dwóch blaszek u czernidłaka srokatego: s – krótkie podstawki, l – długie podstawki, p – parafizy, c – cystyda, cl – cystydiole, i – przestrzeń międzyblaszkowa

Cystydiola (łac. cystidiolum) – występująca w hymenium niektórych grzybów mała cystyda. Jest to płonny, jednokomórkowy twór wyglądem przypominający cystydę, ale mniejszy od niej. Cystydiole mają zazwyczaj cylindryczny lub wrzecionowaty kształt[1]. Od niedojrzałych podstawek (bez sterygm) można je odróżnić po zwykle spiczastych końcach, podczas gdy podstawki, nawet niedojrzałe, mają zaokrąglony lub płaski koniec[2]. Występowanie i morfologia cystydioli mają duże znaczenie przy oznaczaniu niektórych gatunków grzybów[3]. Cystydiole wyrastają z subhymenium, ale u niektórych rodzajów grzybów, np. u Corticium z hymenium. Od bazydioli odróżniają się tym, że kształtem nie są podobne do podstawki[1].

Rola cystyd i cystydioli nie jest dokładnie znana, przypuszcza się, że mają za zadanie mechanicznie oddzielać podstawki od siebie, by nie dochodziło do ich zlepiania się, niektórzy uważają, że cystydy pełnią funkcje wydzielnicze[4]. W niektórych przypadkach cystydiole to nierozwinięte podstawki, w których nie doszło do mejozy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b OBECNÁ MYKOLOGIE (místy se zvláštním zřetelem k makromycetům) [online] [dostęp 2023-09-09] (cz.).
  2. a b An introduction to poroide fungi [online], Fungiflora [dostęp 2023-10-17] (ang.).
  3. Andrzej Nespiak, Grzyby. Strzępiak (Inocybe), t. XIX, Warszawa – Kraków: PWN, 1990, ISBN 83-01-08749-8.
  4. Edmund Malinowski, Anatomia roślin, Warszawa: PWN, 1966.