Człowiek w futerale
 Rzeźba „człowieka w futerale” w Taganrogu | |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
| Data wydania |
1898 |
Człowiek w futerale (ros. Человек в футляре) – opowiadanie satyryczne Antona Czechowa z 1898 roku.
Treścią utworu jest historia, którą opowiada nauczyciel gimnazjalny Burkin. Bohaterem tej historii jest inny nauczyciel, nazwiskiem Bielikow - ów tytułowy „człowiek w futerale”. W miasteczku w którym pracował, pokazywał się zawsze zalękniony i starannie pozapinany, starając się nie przekroczyć swoim postępowaniem granic zakreślonych przez „zwierzchność”. Specyficznie pojmowaną lojalnością wobec władzy Bielikow motywuje rozstanie z ukochaną. Niedoszła narzeczona jeździ bowiem na rowerze, co zdaniem Bielikowa narusza przyjęte normy postępowania. Kiedy społeczność miasteczka wykpiwa argumenty Bielikowa, ten zamyka się w domu i w samotności umiera.
Opowiadanie Czechowa został przyjęte w Rosji jako ostrzeżenie przed zbytnią uległością wobec despotycznej władzy. Pojęcie „bielikowszczyzny” stało się obiegowym określeniem uległości.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Czechow, Opowiadania, wyd. Czytelnik, Warszawa 1984,
- Tomasz Miłkowski i Janusz Termer Leksykon lektur szkolnych, Wydawnictwo Graf-Punkt, Warszawa 1996.