Czaśniki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czaśniki
Чашнікі
Ilustracja
Cerkiew Przemienienia Pańskiego
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Populacja (2010)
• liczba ludności


9200[1]

Nr kierunkowy

+375 2133

Kod pocztowy

211150

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Czaśniki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Czaśniki”
Ziemia54°45′N 29°15′E/54,750000 29,250000
Strona internetowa

Czaśniki (biał. Чашнікі, ros. Чашники) − miasto na Białorusi w obwodzie witebskim, w dawnej Rzeczypospolitej województwo połockie, położone nad rzeką Ułłą. Centrum administracyjne rejonu czaśnickiego. W 2010 roku miasto liczyło 9200 mieszkańców.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejsce dwóch znakomitych zwycięstw armii Wielkiego Księstwa Litewskiego nad armią rosyjską. Pierwsze z nich, czyli pierwsza bitwa pod Czaśnikami, miało miejsce 26 stycznia 1564 roku, a drugie, czyli druga bitwa pod Czaśnikami, 20 lipca 1567 roku.

18 lipca 1580 roku odbyła się tutaj narada wojenna polskich wojsk podczas wojny polsko-rosyjskiej. Dyskutowano o taktyce odcięcia Inflantów od ziem moskiewskich. Polacy mieli zacząć ofensywę od zdobycia rosyjskiej twierdzy Wielkie Łuki. Stamtąd zamierzano kontynuować działania w kierunku Pskowa[2].

Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku w hrabstwie czaśnickim w województwie połockim[3].

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lipcu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 2000 osób. 5 marca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali na terenie getta oraz we wsi Trilesino. Sprawcami zbrodni byli żołnierze z oddziału Luftwaffe, SD oraz białoruska policja[4].

Herb[edytuj | edytuj kod]

Herb Czaśnik został ustanowiony 20 stycznia 2006 roku rozporządzeniem prezydenta Białorusi nr 36[5].

Nieistniejący kościół św. Łukasza i klasztor Dominikanów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  2. Testament współzałożyciela Kłoczewa | Twój Głos | Dęblin | Ryki | Powiat Rycki | Serwis informacyjny powiatu ryckiego, aktualności, wydarzenia [online], twojglos.pl [dostęp 2016-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-07].
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 83.
  4. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1659.
  5. Alaksandr Łukaszenka: УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ - 20 января 2006 г. № 36. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2006-01-20. [dostęp 2010-04-05]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]