Czarnogórski Kościół Prawosławny
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania |
1993 |
| Wyznanie | |
| Metropolita |
metropolita Czarnogóry Michał |
| Dane statystyczne | |
| Liczba wiernych |
50 000 |
Położenie na mapie Czarnogóry  | |
 42°23′16,3″N 18°55′18,0″E/42,387861 18,921667
| |
| Strona internetowa | |
Czarnogórski Kościół Prawosławny (czarnog. Црногорска православна црква) – jeden z niekanonicznych Kościołów prawosławnych, obejmujący swoją jurysdykcją część parafii prawosławnych na terenie Czarnogóry.
Od 1997 zwierzchnikiem Czarnogórskiego Kościoła Prawosławnego jest metropolita Michał (czarnog. Mihajlo, imię świeckie – Miraš Dedeić), który posługuje się tytułem arcybiskupa Cetyni i metropolity Czarnogóry.
Utworzenie[edytuj | edytuj kod]
Czarnogórski Kościół Prawosławny został powołany do życia przez duchownego Antonije Abramovicia i grupę czarnogórskich działaczy narodowych 31 października 1993 i w 1999 uzyskał status wspólnoty religijnej, zgodnie z prawem czarnogórskim. Do 1996 na czele Kościoła stał Antonije Abramović, a po jego śmierci nowym zwierzchnikiem wspólnoty został wybrany arcybiskup Michał (Miraš Dedeić).
Organizacja[edytuj | edytuj kod]
11 stycznia 2007 zebrał się po raz pierwszy Święty Synod Czarnogórskiego Kościoła Prawosławnego, który w pierwszym dekrecie potwierdził status autokefaliczny Kościoła. Na czele Świętego Synodu stanął metropolita Mihajlo. Oprócz niego w skład Świętego Synodu wchodzą: arcybiskup kotorsko-primorski Symeon i biskup Argentyny Gorazd. Sekretarzem Synodu jest protodiakon Sreten Vujović. Terytorium Czarnogóry podzielono na pięć eparchii: Cetyńską, Duklańską, Primorską, Ostrošką i Beranską.
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Duchowni należący do Czarnogórskiego Kościoła Prawosławnego pełnią posługę liturgiczną w kilkunastu świątyniach wokół Cetinje, a także w wybudowanej niedawno świątyni w Kotorze. W czasie świąt nabożeństwa odbywają się także pod gołym niebem. Duchowni związani z Kościołem działają także w Australii (Nowa Południowa Walia) i Argentynie (prowincja Chaco).
Uznanie[edytuj | edytuj kod]
Czarnogórski Kościół Prawosławny w 1993 ogłosił autokefalię jednostronnie, przez żaden kanoniczny Kościół prawosławny nie jest uważany za takowy. W zgodnej ocenie kanonicznych Kościołów jedyną legalną administraturą prawosławną w Czarnogórze jest metropolia Czarnogóry i Przymorza, część Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Cerkiew Czarnogórska utrzymuje natomiast kontakty z innymi niekanonicznymi Kościołami Włoch i Gruzji, w przeszłości również z Bułgarskim Kościołem Prawosławnym (Synodem alternatywnym).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna Czarnogórskiego Kościoła Prawosławnego (ang. • serb.)
- The Legal Foundations of the Montenegrin Orthodox Church (MOC). montenet.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].