Czerteż (Pieniny)
 Skalisty wierzchołek Czerteża | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
774 m n.p.m. |
Położenie na mapie Pienin  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°25′23,0″N 20°25′57,8″E/49,423056 20,432722
| |
Czerteż (774 m) – szczyt w Pieninach Właściwych. Jest najwyższym szczytem w grani Pieninek. Znajduje się w tej grani pomiędzy Czertezikiem (772 m) i Ociemnym Wierchem (740 m), od którego oddziela go przełęcz Burzana (724 m). Północne zbocza Czerteża opadają do Dunajca, południowe zaś do głębokiej i dzikiej doliny Pienińskiego Potoku[1]. Dawniej nazywany też Czertezem lub Czertezym. Nazwa pochodzi od pobliskiej, zarośniętej już lasem polany i jest pochodzenia ruskiego. W języku Łemków słowo czerteż, czertiż oznacza wyrąb[2].
Szczyt zbudowany jest z wapieni krynoidowych, jest zalesiony, a od południowej strony podcięty stromym urwiskiem o wysokości ok. 170 m. Urwiska te porośnięte są reliktowymi okazami sosny zwyczajnej, której wiek przekracza 100 lat, a wysokość wynosi ok. 5–8 m. Prócz niej występuje tam murawowy zespół kostrzewy bladej. Ze szczytu rozciąga się widok na Sokolicę, Masyw Trzech Koron i Pieniński Przełom Dunajca[2].
Przez skalisty szczyt i grań Czerteża prowadzi niebieski szlak turystyczny zwany Sokolą Percią. Niebezpieczne i trudne jego odcinki w grani Czerteża ubezpieczone są metalowymi barierkami. Turyści nielubiący skalnej wspinaczki i przepaścistych widoków mogą ominąć szczyt Czerteża zielonym szlakiem, który wygodną leśną ścieżka trawersuje północne zbocza Czerteża od przełęczy Burzana po przełęcz pomiędzy Czerteżem i Czertezikiem[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
ze Szczawnicy odcinkiem Drogi Pienińskiej przez przewóz promowy (Nowy Przewóz) na drugą stronę Dunajca. Dalej Sokolą Percią przez Sokolicę, Czertezik i Czerteż na Bajków Groń.
– zielony z Krościenka na przełęcz Burzana, dalej północnymi zboczami Czerteża na przełęcz pod Czertezikiem[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, ISBN 83-87873-07-1.
- ↑ a b c Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.