Czerwona willa w Warszawie
52°12′21″N 21°01′56″E/52,205833 21,032222 nr rej. A-859 z 2 czerwca 2009[1]
| |
 Czerwona willa w maju 2017 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Inwestor | |
| Kondygnacje |
4 |
| Powierzchnia użytkowa |
954,4 m² |
| Rozpoczęcie budowy |
1925 |
| Ukończenie budowy |
1928 |
| Pierwszy właściciel |
Michał Friedberg |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52°12′21″N 21°01′56″E/52,205833 21,032222
| |
Czerwona willa (willa Friedbergów) – zabytkowa kamienica w Warszawie przy ul. Sułkowickiej 3 na obszarze Sielc w dzielnicy Mokotów. Fronton i drugie wejście znajduje się od ul. Belwederskiej 18.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Zbudowana w latach 1925–1928[1] dla Michała Friedberga, kupca, filantropa, dyrektora szpitala w warszawskim getcie. Architektura budynku inspirowana architekturą willi włoskich, jest wybitnym przykładem warszawskiego modernizmu i polskiego wzornictwa art déco. Nazwę zawdzięcza elewacji koloru różu pompejańskiego[2].
Budynek przetrwał II wojnę światową bez poważniejszych uszkodzeń[2].
Po wojnie willa wraz z otaczającym ją ogrodem przeszła na własność Skarbu Państwa. W pierwszych powojennych latach mieściła się tam jedna z siedzib Urzędu Bezpieczeństwa. W 2002 została zwrócona rodzinie pierwszego właściciela, którzy sprzedali ją następnie firmie deweloperskiej Gant Development[2][3]. Jesienią 2003 na budynku odsłonięto tablicę poświęconą pierwszemu właścicielowi; tablica została jednak ukradziona, budynek zaś zaczął popadać w ruinę[2].
W 2008 w planie zagospodarowania Starego Mokotowa Czerwona Willa została uznana za dobro kultury współczesnej.
Wpisana do rejestru zabytków 2 czerwca 2009 pod numerem A-859. Mimo to w sąsiedztwie willi wybudowano, niezharmonizowany z otoczeniem, 11-piętrowy blok mieszkalny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rejestr zabytków Warszawy. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 5. [dostęp 2011-05-08].
- ↑ a b c d Jolanta Kowalska, Czerwona Willa” Friedbergów. Między historią i legendą, „Journal of Urban Ethnology”, 2016 (14), s. 78-81 (pol.).
- ↑ Property Group Sp, Willa Czerwona Warszawa, Mokotów, Sielce - mieszkania na sprzedaż - rynekpierwotny.pl [online], Rynek Pierwotny [dostęp 2023-06-22] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czerwona Willa. devloration.crew. [dostęp 2011-05-08].
- Czerwona Willa – Sułkowicka 3. sielce.waw.pl. [dostęp 2011-05-08].