Czesław Eckhardt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Eckhardt
Ilustracja
Czesław Eckhardt (ok. 1937)
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1877
Tarnopol

Data i miejsce śmierci

31 lipca 1943
Lwów

Starosta powiatu przemyskiego
Okres

od 1 września 1924
do 15 stycznia 1926

Następca

Roman Frankowski

Wicewojewoda lwowski
Okres

od początku 1926
do 1927

Następca

Leon Zamecznik

Starosta powiatu lwowskiego
Okres

od 1927
do 27 lutego 1937

Następca

Leon Zamecznik

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej

Czesław Leon Eckhardt de Eckenfeld (ur. 28 czerwca 1877 w Tarnopolu, zm. 31 lipca 1943 we Lwowie) – polski urzędnik, starosta w II Rzeczypospolitej, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako trzecie z siedmiorga dzieci Józefa (pochodzącego z austriackiego rodu Eckhardt de Eckenfelds, lekarza, dyrektora szpitala w Tarnopolu) i Malwiny z domu Leszczyńska h. Sas-Drag. W 1897 ukończył C. K. Gimnazjum w Tarnopolu (w jego klasie był Zygmunt Klinger)[1]. Studiował prawo w Wiedniu i Krakowie uzyskując tytuł magistra. Został urzędnikiem C. K. Namiestnictwa we Lwowie, w strukturze którego w 1911 był koncepistą w Zborowie[2]. Pod koniec istnienia zaboru austriackiego został starostą powiatu zborowskiego.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej pełnił urząd starosty powiatu tarnopolskiego od 1921 do 1924, następnie starosty powiatu przemyskiego od 1 września 1924 do 15 stycznia 1926[3][4][5][6]. Z początkiem stycznia 1926 został przeniesiony z Przemyśla do Urzędu Wojewódzkiego we Lwowie obejmując stanowisko naczelnika wydziału oraz funkcję wicewojewody województwa lwowskiego[7]. W 1927, na własną prośbę został zwolniony z tej funkcji i mianowany na urząd starosty powiatu lwowskiego[8][9][10][11][12]. Z tego stanowiska odszedł 27 lutego 1937 i został przeniesiony w stan spoczynku[13][14].

W Przemyślu działał społecznie, pełnił funkcje prezesa oddziału powiatowego Ligi Obrony Powietrznej Państwa[15], prezesa Towarzystwa Higienicznego, zainicjował stworzenie Sekcji Zwalczania Gruźlicy i utworzenie „Poradni dla piersiowo chorych” działał w Komitecie Budowy Domu Żołnierza, w Stowarzyszeniu „Chleb dzieciom”, w Czerwonym i Złotym Krzyżu[5]. Działał także we lwowskim okręgu Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej[16].

W 1933 wydał publikację pt. Odrodzona: widowisko fantastyczne w 5 obrazach[17].

Zmarł 31 lipca 1943 we Lwowie, został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim[18].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

21 lutego 1908 żoną Czesława Eckhardta została Anna Baczyńska, która zmarła w 1913 (zmarła także ich córka). W 1916 ożenił się po raz drugi, z wdową Heleną[5][19][20] Skubiejską, posiadającą już dwoje dzieci. Czesław i Helena mieli wspólnego syna, Czesława.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Tarnopolu za rok szkolny 1897. Tarnopol: 1897, s. 77.
  2. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911.
  3. Sprawozdanie dyrekcji. „Rocznik Przemyski”. VI, s. 168, 182, 1925. Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu. 
  4. W sprawie Tygodnia Lotniczego. „Ziemia Przemyska”, s. 2, Nr 36 z 5 września 1925. 
  5. a b c Czesław Eckhardt. „Ziemia Przemyska”, s. 1, Nr 5 z 30 stycznia 1926. 
  6. Uroczystość pożegnania starosty przemyskiego Czesława Eckhardta. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-03-07].
  7. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 1, s. 2, 1 stycznia 1926. 
  8. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 10, s. 1, 15 października 1927. 
  9. Dane z książki adresowej Rzeczypospolitej Polskiej z 1929 roku. lwow.home.pl. [dostęp 2015-03-07].
  10. Z życia powiatu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 113 z 17 maja 1930. 
  11. Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r, 1931, s. 10.
  12. Odsłonięcie i poświęcenie płyty pamiątkowej ku czci Józefa Piłsudskiego w Zimnej Wodzie. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-03-07].
  13. Nowy starosta powiatu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 46 z 26 lutego 1937. 
  14. Wdzięczność powiatu lwowskiego dla starosty Czesława Eckhardta za ofiarną pracę o chlubnych wynikach. „Wschód”. Nr 41, s. 7, 10 marca 1937. 
  15. Sprawozdanie. „Ziemia Przemyska”, s. 3, Nr 41 z 10 października 1925. 
  16. Rozbudowa lwowskiego okręgu L. O. P. P.. „Wschód”. Nr 9, s. 7, 20 kwietnia 1936. 
  17. Odrodzona: widowisko fantastyczne w 5 obrazach. books.google.pl. [dostęp 2015-03-07].
  18. Janusz Mierzwa Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 1 , wyd. LTW, Łomianki 2018, s. 162
  19. Kronika. Stowarzyszenie Pań Wincentego à Paulo. „Ziemia Przemyska”, s. 4, Nr 1 z 2 stycznia 1926. 
  20. Maria Anna Eckhardt. Przemyski karnawał sprzed osiemdziesięciu lat. „Niedziela”, Nr 5 / 2006. 
  21. M.P. z 1927 r. nr 258, poz. 708 „za długoletnią wyjątkowo gorliwą i nieskazitelną pracę w służbie państwowej”.
  22. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 32.
  23. Kronika miejska. Dekoracja Krzyżem Zasługi. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 45 z 24 lutego 1935. 
  24. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.
  25. Odznaczenia Krzyżem Zasługi. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 260 z 11 listopada 1936. 
  26. Odznaczenia zasłużonych działaczy w terenu Ziem Południowo-Wschodnich. „Wschód”. Nr 30, s. 5, 20 listopada 1936. 
  27. Odznaczenia za zasługi dla L. O. P. P.. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 449 z 9 grudnia 1933. 
  28. Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 280.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]