Czesław Hernas
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
filolog polski |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
| |
Czesław Hernas (ur. 12 lipca 1928 w Sokalu, zm. 11 grudnia 2003 we Wrocławiu) – polski filolog i folklorysta, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył liceum im H. Sienkiewicza w Łańcucie, następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim, po ukończeniu którego w 1950, pracował na macierzystej uczelni. W 1971 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, w tymże roku wybrany dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, kierował nim do 28 listopada 1985, gdy został zwolniony przez ówczesnego ministra. Pracował także w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk od lat 60. XX w. Członek Collegium Invisibile[1].
Znawca literatury baroku, autor ponad 200 prac naukowych, m.in. monografii Barok (1972) i Literatura baroku (1985) i wielu innych rozpraw i studiów z tego zakresu zamieszczanych w książkach zbiorowych i czasopismach. Czesław Hernas zajmował się także kulturą popularną w Polsce od XVI w. do czasów współczesnych. Prowadził badania nad folklorem polskim i jego związkami z kulturą staropolską. Opracował wiele haseł do encyklopedycznego Słownika folkloru polskiego (1965)[2]. Od 1965 pełnił funkcję redaktora naczelnego serii „Studia Staropolskie”, a od 1972 był redaktorem czasopisma „Literatura Ludowa”[3].
Pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[4].
Wybrane publikacje Cz. Hernasa[edytuj | edytuj kod]
- Barok. PWN 1972
- Literatura baroku. PWN 1985
- Polnischer Barock. Surkamp Verlag, Frankfurt am Main 1991
- Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny (PWN, t. 1, 1984; t. 2, 1985) (przewodniczący komitetu redakcyjnego)
- Polska XVII wieku red. J. Tazbir, Wiedza powszechna, Warszawa 1977 (współautor – aut or rozdziału zarys rozwoju literatury barokowej)
Prace o folklorze:
- Hejnały polskie, Studia staropolskie, 1961
- W kalinowym lesie, t. 1-2, PIW 1965
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[5]
- Medal im. Franciszka Kotuli (1991)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].
- ↑ Słownik folkloru polskiego. Julian Krzyżanowski (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1965, s. 4.
- ↑ Hernas Czesław – Zapytaj.onet.pl [online], portalwiedzy.onet.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-13] (pol.).
- ↑ Czesław Hernas - dane o grobie [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2023-08-12].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 38, poz. 620.
- ↑ J. G. Laureaci nagród im. Franciszka Kotuli. „Nowiny”, s. 3, nr 61 z 27 marca 1991.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Litwornia, 2005: Czesław Hernas (12 lipca 1928 – 11 grudnia 2003). Pamiętnik Literacki, 2.
- Czesław Hernas – biogram, Księgarnia Internetowa PWN [zarchiwizowane 2004-09-13].