Czesław Nalborski

Czesław Nalborski

Dzik

Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1910 Grajewo
Data i miejsce śmierci	28 października 1992 Ełk
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Formacja	Szare Szeregi
Jednostki	Suwalska Brygada Kawalerii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Czesław Nalborski (ur. 22 lutego 1910 w Grajewie, zm. 28 października 1992 w Ełku) – oficer Armii Krajowej ps. „Dzik” i harcmistrz Szarych Szeregów.

Od 1924 członek harcerskiej II Drużyny Męskiej im. Tadeusza Kościuszki w Grajewie. Walczył w wojnie obronnej 1939 w szeregach Suwalskiej Brygady Kawalerii. Został wzięty do niewoli, z której uciekł w 1939. Od 1942 członek Armii Krajowej, szef wywiadu na południową część Prus Wschodnich. Po wojnie więziony za działalność w AK i konspiracyjnym harcerstwie.

Tworzył i prowadził drużyny harcerskie w powojennym Ełku na wzór harcerstwa Polski przedwrześniowej spotykając się z niechęcią władz komunistycznych. W czasach stalinowskich za wyświęcenie sztandaru drużyny w Kościele trafia do więzienia, drużyna zostaje rozwiązana.

Po śmierci Stalina organizował i prowadził społecznie kolejne drużyny harcerskie ucząc młodzież prawdziwej historii i patriotyzmu. W latach 80. odsunięty od pracy w harcerstwie za zapoznawanie młodzieży z wydawnictwami emigracyjnymi dotyczącymi prawdziwej historii.

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari (1943).

Bibliografia

• Aleksander Omiljanowicz „Barykada” (1968),
• Aleksander Omiljanowicz „Znikające echa” (1979)
• Władysław Żarski-Zajdler „Ruch oporu w latach 1939–1944 na Białostocczyźnie„
• Jerzy Jabrzembski „Szare Szeregi 1939–1945” (1988)
• prof. Zdzisław Wesołowski „The Polish Order of the Virtuti Militari and its Cavaliers (1792-1992)”
• Jerzy Rudnicki „Zabytki Ziemi Łomżyńskiej” (tom II) (2001)
• Janusz Stankiewicz: Kawalerowie Orderu VIRTUTI MILITARI. [dostęp 2010-01-06]. (pol.).
• ks. Kazimierz Kułakowski Czesław Nalborski. 1910-1992, w: Białostoczczyzna nr 2/1993