Czołg Mendelejewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czołg Mendelejewa
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Typ pojazdu

czołg

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

8

Historia
Egzemplarze

projekt

Dane techniczne
Masa

bojowa: 170 000 kg

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działo okrętowe 120 mm

1 karabin maszynowy

Czołg Mendelejewa − projekt opancerzonego pojazdu bojowego na podwoziu gąsienicowym, opracowany przed I wojną światową w Imperium Rosyjskim.

Projektantem był inżynier Wasyl Mendelejew, syn Dymitra (twórcy układu okresowego).

Według projektu pojazd miał być chroniony stalowym pancerzem o grubości 100-150 mm. Uzbrojenie miała stanowić armata okrętowa kalibru 120 mm oraz karabin maszynowy. Przewidywano załogę 8-osobową. Masa miała wynosić 170 ton.

Ze względu na brak możliwości przewiezienia czołgu na wagonie kolejowym, planowano, że pojazd będzie miał możliwość samodzielnego poruszania się po torach kolejowych.

W projekcie znalazło się kilka nowatorskich rozwiązań, jak np. pneumatyczne ładowanie armaty, pneumatyczne zawieszenie z możliwością osiadania pojazdu na czas strzelania.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1978, s. 111.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

opis czołgu i rysunki (ru)