Czoło (Bieszczady)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czoło
ilustracja
Państwo

 Polska
 Słowacja

Pasmo

Bieszczady Zachodnie

Wysokość

1159[1] m n.p.m.

Wybitność

76 m

Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Czoło”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Czoło”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Czoło”
Ziemia49°06′01″N 22°27′59″E/49,100278 22,466389

Czoło (słow. Čelo, Vysoký vrch; 1159[1] m n.p.m.) – szczyt górski w Bieszczadach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej.

Czoło jest położone w paśmie granicznym, w głównym, wododziałowym grzbiecie Karpat. Od zachodu sąsiaduje w tym grzbiecie poprzez przełęcz (1083 m n.p.m.) z Riabą Skałą, zaś po wschodniej stronie przełęcz pod Borsukiem oddziela je od Borsuka.

Na północny wschód odbiega z wierzchołka boczny grzbiet (tzw. Wobnoha), który po osiągnięciu kulminacji zwanej Kiczerą (964 m n.p.m.) opada do doliny Górnej Solinki. Ograniczają go doliny płynących równolegle do niego potoków: Tarnica od północnego zachodu i Beskidnik od południowego wschodu. Południowe, słowackie zbocza opadają w dolinę Zbojskiego Potoku (słow. Zbojský potok) i należą do zlewiska Morza Czarnego.

Na stokach szczytu odkryto stanowisko rzadkiej w Polsce rośliny – tocji karpackiej[2]. Szczyt oraz stoki porośnięte są lasem, przez co nie ma tu punktów widokowych.

Piesze szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny niebieski polski szlak Biała – Grybów na odcinku Okrąglik – Riaba Skała – Czoło – KrzemieniecWielka Rawka
szlak turystyczny czerwony słowacki Okrąglik – jak wyżej szlak turystyczny niebieski – Krzemieniec – Nová Sedlica

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Trasa 9 – Wielka Rawka z Ustrzyk Górnych, [w:] Piotr Sieńko i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 74, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).
  2. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]