Czternasty Kneset

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czternasty Kneset – czternasta kadencja parlamentu Izraela odbywająca się w latach 1996–1999.

Wybory odbyły się 29 maja 1996, a pierwsze posiedzenie parlamentu miało miejsce 17 czerwca 1996.

Oficjalne wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]

Partia Głosy Procent Mandaty
Partia Pracy (Awoda) (ליכוד) 818.741 27,5% 34
Likud (ליכוד)Geszer (גשר)Comet (צומת) 767.401 25,8% 32
Szas, (ש"ס) 259.796 8,7% 10
Narodowa Partia Religijna (Mafdal) (מפלגה דתית לאומית-מפד"ל) 240.271 8,1% 9
Merec (מרצ) 226.275 7,5% 9
Jisra’el ba-Alijja (ישראל בעלייה) 174.994 5,8% 7
Hadasz (Demokratyczny Front na Rzecz Pokoju i Równości) (החזית הדמוקרטית לשלום ולשוויון) 129.455 4,4% 5
Zjednoczony Judaizm Tory (יהדות התורה) 98.657 3,3% 4
'Trzecia Droga 96.474 3,2% 4
Zjednoczona Lista Arabska (Ra’am) (רע"ם) 89.514 3,0% 4
Moledet (מולדת) 72.002 2,4% 2
Razem 2.973.580 100,0% 120

Posłowie[edytuj | edytuj kod]

Posłowie wybrani w wyborach[1]:

Partia Posłowie
Partia Pracy Adisu Masala, Amir Perec, Awraham Szochat, Awraham Jechezkel, Binjamin Ben Eli’ezer, Dalja Icik, Dawid Liba’i, Efi Oszaja, Efrajim Sneh, Ehud Barak, Eli Ben-Menachem, Eli Goldschmidt, Chaggaj Merom, Chajjim Ramon, Micha Goldman, Mosze Szachal, Nawaf Masalaha, Nissim Cewili, Ofir Pines-Paz, Uri Or, Ra’anan Kohen, Refa’el Ederi, Rafi Elul, Salih Tarif, Szalom Simchon, Szewach Weiss, Szimon Peres, Szelomo Ben Ammi, Sofa Landwer, Uzzi Baram, Ja’el Dajan, Jona Jahaw, Josi Belin, Josi Kac
Likud-Geszer-Comet Ariel Szaron, Awraham Hirszson, Binjamin Netanjahu, Ze’ew Binjamin Begin, Dan Meridor, Dan Tichon, Dawid Lewi, Dawid Magen, Dawid Re’em, Ehud Olmert, Elijjahu Ben Elisar, Eli’ezer Sandberg, Gidon Ezra, Chajjim Dajan, Jehoszua Maca, Limor Liwnat, Maksim Lewi, Me’ir Szitrit, Micha’el Etan, Micha’el Kleiner, Mosze Kacaw, Mosze Peled, Na’omi Blumenthal, Pini Badasz, Refa’el Etan, Sza’ul Amor, Silwan Szalom, Cachi Hanegbi, Uzzi Landau, Jehuda Lancry, Jicchak Mordechaj, Ze’ew Bojm
Szas Arje Deri, Arje Gamliel, Dawid Azulaj, Dawid Tal, Eli Jiszaj, Nissim Dahan, Refa’el Pinchasi, Szelomo Benizri, Jicchak Kohen, Jicchak Waknin
Narodowa Partia Religijna Awner-Chaj Szaki, Awraham Sztern, Chanan Porat, Sza’ul Jahalom, Szemarjahu Ben-Cur, Jigga’el Bibi, Jicchak Lewi, Zewulun Hammer, Cewi Hendel
Merec Amnon Rubinstein, Anat Ma’or, Awraham Poraz, Dawid Zucker, Chajjim Oron, Na’omi Chazzan, Ran Kohen, Walid Sadik, Josi Sarid
Jisra’el ba-Alijja Marina Solodkin, Micha’el Nudelman, Natan Szaranski, Roman Bronfman, Juli-Jo’el Edelstein, Jurij Sztern, Cewi Weinberg
Hadasz-Balad Ahmad Sa’d, Azmi Biszara, Haszem Mahameed, Salih Salim, Tamar Gożanski
Zjednoczony Judaizm Tory Awraham Rawic, Me’ir Porusz, Mosze Gafni, Szemu’el Halpert
Trzecia Droga Aleksander Lubocki, Awigdor Kahalani, Emanu’el Zisman, Jehuda Harel
Zjednoczona Lista Arabska Abdulmalik Dehamsze, Abdulwahab Darawsze, Taleb El-Sana, Taufik Chatib
Moledet Binjamin Elon, Rechawam Ze’ewi

Zmiany[edytuj | edytuj kod]

Zmiany w trakcie kadencji[1]:

Następca Poprzednik Partia Data
Re’uwen Riwlin Elijjahu Ben Elisar Likud-Geszer-Comet 1 września 1996
Etan Kabel Dawid Liba’i Partia Pracy 15 października 1996
Nisan Slomi’anski Awraham Sztern Narodowa Partia Religijna 12 maja 1997
Elijjahu Gabbaj Zewulun Hammer Narodowa Partia Religijna 20 stycznia 1998
Rafik Hadż Jahja Mosze Szachal Partia Pracy 20 marca 1998
Awraham Leizerson Mosze Gafni Zjednoczony Judaizm Tory 23 października 1998
Jisra’el Kac Ehud Olmert Likud-Geszer-Comet 18 listopada 1998
Doron Szemu’eli Pini Badasz Likud-Geszer-Comet 30 listopada 1998

Historia[edytuj | edytuj kod]

Czternasty Kneset był pierwszym wybranym równolegle z bezpośrednimi wyborami premiera. Ten nowy system wyborczy miał na celu wzmocnienie władzy premiera. Jednak w praktyce to się nie sprawdziło. W rzeczywistości nowy system wyborczy osłabił znaczenie dwóch najsilniejszych partii, a Kneset został podzielony pomiędzy mniejsze polityczne ugrupowania (o sile 6-10 mandatów). Dodatkowo, podczas kadencji Knesetu zmalała dyscyplina deputowanych.

Liczne debaty dotyczyły tematu postępującego procesu pokojowego z Palestyńczykami. 16 stycznia 1997 Kneset zatwierdził porozumienie dotyczące Hebronu. Parlament zatwierdził również Memorandum Wye River, które zostało podpisane w październiku 1998 w Waszyngtonie (USA). Wywołało to jednak burzliwą dysputę i głosowanie wotum zaufania dla rządu 17 listopada 1998. W trakcie tych trudnych debat lewica skarżyła się na zbyt wolny postęp w procesie pokojowym, natomiast prawica wyrażała niepokój terytorialnymi ustępstwami Izraela.

Kneset zajmował się również sprawami gospodarczymi. Ministerstwo Finansów wprowadziło politykę ograniczania wydatków, a Bank Izraela podniósł stopy procentowe, co w sumie ochłodziło gospodarkę i spowolniło tempo rozwoju. Umożliwiło jednak zmniejszenie rosnącego zadłużenia i deficytu budżetu. Kneset rozwiązywał liczne sprawy pomiędzy religią a państwem.

Po kłopotach związanych z uchwaleniem budżetu na 1999, 4 stycznia 1999 Kneset podjął decyzję o samo rozwiązaniu się i ogłoszeniu wcześniejszych wyborów parlamentarnych.

Dwudziesty siódmy rząd (1996−1999)[edytuj | edytuj kod]

Dwudziesty siódmy rząd został sformowany przez Binjamina Netanjahu w dniu 18 czerwca 1996.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Members of the Fourteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2015-12-27].