Cztery kontynenty
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1612–1614 |
| Medium | |
| Wymiary |
208 × 283 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Cztery kontynenty (niderl. De vier werelddelen) – obraz malarza flamandzkiego Rubensa.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Mitologiczny obraz jest geograficzną alegorią dotyczącą siły natury i życia. Za pomocą postaci kobiet i mężczyzn Rubens przedstawił cztery kontynenty oraz zaznaczył ich znaczenie w ówczesnym świecie. Z lewej strony przedstawił kobietę, personifikację Europy, siedzącą na podwyższeniu. Obejmuje ją brodaty mężczyzna mający oznaczać Dunaj. Pod nimi, plecami do widza, znajduje się Nil z wieńcem złożonego z kłosów zbóż będącego symbolem żyzności brzegów rzeki. Prawą ręką obejmuje czarnoskórą dziewczynę uosabiającą Afrykę. Dla wzmocnienia obrazu za ich plecami Rubens namalował krokodyla symbol Afryki i Nilu.
Z prawej strony, na drugim planie, Rubens umieścił alegorię Ameryki w postaci przyciemnionego słabo widocznego mężczyzny, wspierającego się o Amazonkę. Ameryka była bardzo często przedstawiana ze złotymi monetami, które miały nawiązywać do mitu o Eldorado i bogactw natury kontynentu.
Druga kobieta jest personifikacją Azji. Obejmuje ona potężną postać mężczyzny opartego o dzban uosabiającego rzekę Ganges. Tak jak w przypadku Afryki, tak i tu kontynent azjatycki symbolizuje Tygrys[a].
U dołu obrazy znajdują się trzy głowy putt.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Matilde Battistini: Symbole i alegorie. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2005. ISBN 978-83-213-4382-2.