Dół łokciowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dół łokciowy

Dół łokciowy (łac. fossa cubitalis) – w anatomii człowieka trójkątny obszar na granicy ramienia i przedramienia, w okolicy łokciowej przedniej, z przodu od stawu łokciowego[1][2].

Ograniczenia[edytuj | edytuj kod]

Dół łokciowy ogranicza:

Od przodu pokrywa go powięź łokciowa (miejsce przejścia powięzi ramienia w powięź przedramienia), wzmocniona przez rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia (aponeurosis musculi bicipitis brachii). Dno dołu stanowią mięsień ramienny (musculus brachialis), mięsień odwracacz (musculus supinator) oraz ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia (musculus biceps brachii).

Zawartość[edytuj | edytuj kod]

Ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia dzieli dół na dwie bruzdy. W bruździe promieniowej leży nerw promieniowy (nervus radialis). Druga z bruzd – łokciowa, pokryta jest od strony przedniej przez rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia. Biegnie tędy tętnica ramienna i jej dwie końcowe gałęzie – promieniowa i łokciowa, oraz nerw pośrodkowy (nervus medianus). Pod skórą dołu łokciowego znajdują się żyły powierzchowne: w bruździe łokciowej żyła odłokciowa (vena basilica), a w bruździe promieniowej żyła odpromieniowa (vena cephalica).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 826–827, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 292–294, ISBN 978-83-66548-14-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anatomia człowieka. Przewodnik do ćwiczeń prosektoryjnych. Danuta Biegańska-Dembowska, Elżbieta Bujacz, Sławomir Woźniak i inni. T. II. Wrocław: 2000.