Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Daegu 2011)
Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2011
2009 2013
Ilustracja
Data

27 sierpnia – 4 września 2011

Gospodarz

Daegu

Stadion

Daegu Stadium

Liczba zawodników

1945[1]

Liczba reprezentacji

202[1]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

13. Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce – zawody lekkoatletyczne, które odbywały się od 27 sierpnia do 4 września 2011 roku w Daegu w Korei Południowej. Areną zmagań sportowców był Daegu Stadium. Impreza była największym sportowym wydarzeniem na świecie w roku 2011[2]. Relacje telewizyjne z mistrzostw były nadawane w 200 krajach i terytoriach na całym świecie[3].

Lekkoatletyczne mistrzostwa świata pierwszy raz odbywały się w Korei, a trzeci raz gospodarzem tych zawodów był kraj azjatycki[4][5]. Zawody poprzedził kongres IAAF, który miał miejsce 24 i 25 sierpnia 2011[6]. Od 2005 roku w celu promocji lekkoatletyki w Daegu odbywa się rokrocznie Colorful Daegu Pre-Championships Meeting, który obecnie znajduje się w kalendarzu IAAF World Challenge Meetings[6][7].

Do zawodów zgłoszono 1945 zawodników z 202 krajów[8] – najwięcej w historii rozgrywanych od 1983 roku mistrzostw[1]. Dotychczas najwięcej reprezentacji wystąpiło w mistrzostwach w 1999 w Sewilli (201), a najwięcej sportowców podczas zawodów w 2009 w Berlinie (1895)[1].

Po raz pierwszy w historii lekkoatletycznych mistrzostw globu od wszystkich uczestników pobrano próbki krwi, celem przeprowadzenia badań antydopingowych[9].

W mistrzostwach nie wzięło udziału pięciu obrońców tytułu: południowoafrykański ośmiusetmetrowiec Mbulaeni Mulaudzi (kontuzja), złota medalistka w biegu na 3000 metrów z przeszkodami z Berlina – Hiszpanka Marta Domínguez (macierzyństwo), chińska maratonka Bai Xue, rosyjski skoczek wzwyż Jarosław Rybakow oraz niemiecka oszczepniczka Steffi Nerius (zakończenie kariery)[10][11][12].

Wybór gospodarza[edytuj | edytuj kod]

Procedura wyboru gospodarza mistrzostw rozpoczęła się w 2006 roku[13]. Na początku kwietnia do Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) zgłosiło się dziewięć krajów z pięciu kontynentów, które chciały zorganizować zawody[13]. W gronie ofert znalazły się propozycje Australii (Brisbane), Chorwacji (Split), Hiszpanii (Madryt lub Walencja), Korei Południowej (Daegu), Maroka (Casablanca), Rosji (Moskwa), Stanów Zjednoczonych, Szwecji oraz Zjednoczonych Emiratów Arabskich[13][14]. 1 grudnia 2006 swoje kandydatury do organizacji mistrzostw w 2011 lub 2013 roku potwierdziły cztery miasta – australijskie Brisbane, koreańskie Daegu, szwedzki Göteborg oraz stolica Rosji Moskwa[15]. Kilkanaście dni później, w związku odmową wsparcia finansowego przez szwedzki rząd, z walki o prawo do goszczenia czempionatu wycofał się Göteborg[16][17]. Ostateczny wybór Rada IAAF podjęła 27 marca 2007 na spotkaniu w Mombasie, tuż po rozegranych tamże mistrzostwach świata w biegu na przełaj[18]. Podjęto wówczas decyzję, że gospodarzem edycji mistrzostw w 2011 roku będzie Daegu, a w 2013 Moskwa[19][20]. Daegu pokonało w walce o organizację imprezy Brisbane m.in. dzięki pomocy firmy Samsung, która w owym czasie została sponsorem IAAF[21].

Przygotowania do mistrzostw[edytuj | edytuj kod]

Specjalnie na potrzeby mistrzostw w Daegu powstała wioska lekkoatletyczna, w której zamieszkają sportowcy – na powierzchni ponad 63 tysięcy metrów kwadratowych powstały budynki mieszkalne oraz stadion treningowy[22]. Jej budowa rozpoczęła się w kwietniu 2009[23]. 14 kwietnia 2010 – pięćset dni przed rozpoczęciem mistrzostw – zaprezentowano plakat promujący zawody oraz przedstawiono maskotkę czempionatu[24]. 7 i 8 czerwca 2010 miasto gościło kolejną edycję czempionatu Korei Południowej[25], podczas której Kim Gook-young poprawił 31-letni rekord kraju w bieg na 100 metrów[26]. Równo na rok przed zawodami rozpoczęła się dystrybucja biletów[27]. We wrześniu prezydent Korei Południowej Lee Myung-bak odwiedził obiekt w Daegu i zapoznał się z aktualnym etapem przygotowań do zawodów[28]. Na posiedzeniu Rady IAAF w listopadzie 2010 w Monako zatwierdzono wzór medali jakie będą otrzymywać zawodnicy[29][30]. W grudniu 2010 stadion w Daegu zyskał nową – niebieską – nawierzchnię typu Mondo[31]. W ceremonii prezentacji odświeżonej bieżni wzięli udział lokalni politycy oraz koreańscy lekkoatleci, którzy kilka tygodni wcześniej zdobyli medale igrzysk azjatyckich[31]. 7 kwietnia 2011 na konferencji prasowej Komitet Organizacyjny zaprezentował oficjalną piosenkę mistrzostw – utwór Let’s Go Together[32][33][34]. Do 22 sierpnia 2011 sprzedano 94% biletów[35].

Dzikie karty[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2011 – minima kwalifikacyjne.

Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) ogłosiło jesienią 2010, że za zgodą krajowych federacji mistrzowie kontynentów będą mogli bez konieczności wypełnienia minimum wystąpić w Daegu[36]. Z przyznania tzw. „dzikich kart” będą mogli skorzystać złoci medaliści rozegranych w 2010 mistrzostw Afryki, mistrzostw Europy i mistrzostw Oceanii oraz zaplanowanych na 2011 mistrzostw Ameryki Południowej, mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów i mistrzostw Azji[37].

Kongres IAAF[edytuj | edytuj kod]

Szef IAAF Lamine Diack (2010)

24 i 25 sierpnia w Exco-Hotel w Daegu odbywał się 48. Kongres Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych[38]. Pierwszego dnia obrad wybrano nowe władze IAAF – na kolejną kadencję na stanowisku prezydenta pozostał Senegalczyk Lamine Diack[39][40]. Diack pełni funkcję szefa IAAF od 1999 roku[39]. Nowymi wiceprezydentami IAAF zostali wybrani Dahlan Jumaan Al-Hamad (Katar), Robert Hersh (Stany Zjednoczone) i Sebastian Coe (Wielka Brytania)[5][39][41]. Wybory utrudniła awaria elektronicznego sprzętu do głosowania[42]. Początkowo okazało się, że na kolejną kadencję wiceprezydentem federacji nie został wybrany Serhij Bubka jednak po ponownym przeliczeniu głosów Ukrainiec pozostał na swoim stanowisku[41][43].

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

WR – rekord świata | CR – rekord mistrzostw | AR – rekord kontynentu | NR – rekord kraju
WL – najlepszy wynik na listach światowych w sezonie 2011 | PB – rekord życiowy | SB – najlepszy wynik w sezonie

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: 1. miejsce Rezultat 2. miejsce Rezultat 3. miejsce Rezultat Źródło
Bieg na 100 m
(szczegóły) 		Jamajka Yohan Blake 9,92 SB Stany Zjednoczone Walter Dix 10,08 Saint Kitts i Nevis Kim Collins 10,09 [44][45][46]
Bieg na 200 m
(szczegóły) 		Jamajka Usain Bolt 19,40 WL Stany Zjednoczone Walter Dix 19,70 SB Francja Christophe Lemaitre 19,80 NR [47][48]
Bieg na 400 m
(szczegóły) 		Grenada Kirani James 44,60 PB Stany Zjednoczone LaShawn Merritt 44,63 Belgia Kévin Borlée 44,90 [49][50]
Bieg na 800 m
(szczegóły) 		Kenia David Lekuta Rudisha 1:43,91 Sudan Abubaker Kaki Khamis 1:44,41 Rosja Jurij Borzakowski 1:44,49 [51][52]
Bieg na 1500 m
(szczegóły) 		Kenia Asbel Kiprop 3:35,69 Kenia Silas Kiplagat 3:35,92 Stany Zjednoczone Matthew Centrowitz 3:36,08 [53][54]
Bieg na 5000 m
(szczegóły) 		Wielka Brytania Mohamed Farah 13:23,36 Stany Zjednoczone Bernard Lagat 13:23,64 Etiopia Dejen Gebremeskel 13:23,92 [55][56]
Bieg na 10 000 m
(szczegóły) 		Etiopia Ibrahim Jeilan 27:13,81 Wielka Brytania Mohamed Farah 27:14,07 Etiopia Imane Merga 27:19,14 [57][58]
Maraton
(szczegóły) 		Kenia Abel Kirui 2:07:38 SB Kenia Vincent Kipruto 2:10:06 Etiopia Feyisa Lilesa 2:10:32 SB [59][60]
Bieg na 110 m przez płotki[61]
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Jason Richardson 13,16 Liu Xiang 13,27 Wielka Brytania Andy Turner 13,44 [62][63]
Bieg na 400 m przez płotki
(szczegóły) 		Wielka Brytania David Greene 48,26 Portoryko Javier Culson 48,44 Południowa Afryka Louis Jacob van Zyl 48,80 [64][65]
Bieg na 3000 m z przeszkodami
(szczegóły) 		Kenia Ezekiel Kemboi 8:14,85 Kenia Brimin Kiprop Kipruto 8:16,05 Francja Mahiedine Mekhissi-Benabbad 8:16,09 [66][67]
Sztafeta 4 × 100 m
(szczegóły) 		 Jamajka
Nesta Carter
Michael Frater
Yohan Blake
Usain Bolt
Dexter Lee (eliminacje)		 37,04 WR  Francja
Teddy Tinmar
Christophe Lemaitre
Yannick Lesourd
Jimmy Vicaut		 38,20 SB  Saint Kitts i Nevis
Jason Rogers
Kim Collins
Antoine Adams
Brijesh Lawrence		 38,49 [68][69]
Sztafeta 4 × 400 m
(szczegóły) 		 Stany Zjednoczone
Greg Nixon
Bershawn Jackson
Angelo Taylor
LaShawn Merritt
Jamaal Torrance (eliminacje)
Michael Berry (eliminacje)		 2:59,31  Południowa Afryka
Shane Victor
Ofentse Mogawane
Willem de Beer
Louis Jacob van Zyl
Oscar Pistorius (eliminacje)		 2:59,87  Jamajka
Allodin Fothergill
Jermaine Gonzales
Riker Hylton
Leford Green
Lansford Spence (eliminacje)		 3:00,10 [70][71]
Chód na 20 km
(szczegóły) 		Kolumbia Luis Fernando López 1:20:38 SB Wang Zhen 1:20:54 Korea Południowa Kim Hyun-sub 1:21:17 [72][73]
Chód na 50 km
(szczegóły) 		Rosja Dienis Niżegorodow 3:42:45 Australia Jared Tallent 3:43:36 Si Tianfeng 3:44:40 [74][75]
Skok wzwyż
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Jesse Williams 2,35 Rosja Aleksiej Dmitrik 2,35 Bahamy Trevor Barry 2,32 PB [76][77]
Skok o tyczce
(szczegóły) 		Polska Paweł Wojciechowski 5,90 Kuba Lázaro Borges 5,90 NR Francja Renaud Lavillenie 5,85 [78][79]
Skok w dal
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Dwight Phillips 8,45 SB Australia Mitchell Watt 8,33 Zimbabwe Ngonidzashe Makusha 8,29 [80][81]
Trójskok
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Christian Taylor 17,96 WL Wielka Brytania Phillips Idowu 17,77 SB Stany Zjednoczone Will Claye 17,50 PB [82][83]
Pchnięcie kulą
(szczegóły) 		Niemcy David Storl 21,78 PB Kanada Dylan Armstrong 21,64 Stany Zjednoczone Christian Cantwell 21,36 [84][85]
Rzut dyskiem
(szczegóły) 		Niemcy Robert Harting 68,97 Estonia Gerd Kanter 66,95 Ehsan Hadadi 66,08 SB [86][87]
Rzut młotem
(szczegóły) 		Japonia Kōji Murofushi 81,24 SB Węgry Krisztián Pars 81,18 SB Słowenia Primož Kozmus 79,39 SB [88][89]
Rzut oszczepem
(szczegóły) 		Niemcy Matthias de Zordo 86,27 SB Norwegia Andreas Thorkildsen 84,78 Kuba Guillermo Martínez 84,30 [90][91]
Dziesięciobój
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Trey Hardee 8607 pkt Stany Zjednoczone Ashton Eaton 8505 pkt Kuba Leonel Suárez 8501 pkt SB [92][93]

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: 1. miejsce Rezultat 2. miejsce Rezultat 3. miejsce Rezultat Źródło
Bieg na 100 m
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Carmelita Jeter 10,90 Jamajka Veronica Campbell-Brown 10,97 Trynidad i Tobago Kelly-Ann Baptiste 10,98 [94][95]
Bieg na 200 m
(szczegóły) 		Jamajka Veronica Campbell-Brown 22,22 SB Stany Zjednoczone Carmelita Jeter 22,37 Stany Zjednoczone Allyson Felix 22,42 [96][97]
Bieg na 400 m
(szczegóły) 		Botswana Amantle Montsho 49,56 NR Stany Zjednoczone Allyson Felix 49,59 PB Stany Zjednoczone Francena McCorory[98] 50,45 [99][100]
Bieg na 800 m
(szczegóły) 		Południowa Afryka Caster Semenya 1:56,35 Kenia Janeth Jepkosgei Busienei 1:57,42 Stany Zjednoczone Alysia Montano 1:57,48 [101][102]
Bieg na 1500 m
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Jennifer Barringer Simpson 4:05,40 Wielka Brytania Hannah England 4:05,68 Hiszpania Natalia Rodríguez 4:05,87 [103][104]
Bieg na 5000 m
(szczegóły) 		Kenia Vivian Cheruiyot 14:55,36 Kenia Sylvia Jebiwott Kibet 14:56,21 Etiopia Meseret Defar 14:56,94 [105][106]
Bieg na 10 000 m
(szczegóły) 		Kenia Vivian Cheruiyot 30:48,98 PB Kenia Sally Kipyego 30:50,04 Kenia Linet Masai 30:53,59 SB [107][108]
Maraton
(szczegóły) 		Kenia Edna Ngeringwony Kiplagat 2:28:43 Kenia Priscah Jeptoo 2:29:00 Kenia Sharon Jemutai Cherop 2:29:14 SB [109][110]
Bieg na 100 m przez płotki
(szczegóły) 		Australia Sally Pearson 12,28 CR AR Stany Zjednoczone Danielle Carruthers 12,47 PB Stany Zjednoczone Dawn Harper 12,47 PB [111][112]
Bieg na 400 m przez płotki
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Lashinda Demus 52,47 WL NR Jamajka Melaine Walker 52,73 SB Rosja Natalja Antiuch 53,85 [113][114]
Bieg na 3000 m z przeszkodami
(szczegóły) 		Tunezja Habiba Ghribi 9:11,97 NR Kenia Milcah Chemia Cheywa 9:17,16 Kenia Mercy Wanjiku 9:17,88 [115][116]
Sztafeta 4 × 100 m
(szczegóły) 		 Stany Zjednoczone
Bianca Knight
Allyson Felix
Marshevet Myers
Carmelita Jeter
Shalonda Solomon (eliminacje)
Alexandria Anderson (eliminacje)		 41,56 WL  Jamajka
Shelly-Ann Fraser-Pryce
Kerron Stewart
Sherone Simpson
Veronica Campbell-Brown
Jura Levy (eliminacje)

 41,70 NR  Ukraina
Ołesia Powch
Natalija Pohrebniak
Marija Riemień
Chrystyna Stuj


 42,51 SB [117][118]
Sztafeta 4 × 400 m
(szczegóły) 		 Stany Zjednoczone
Sanya Richards-Ross
Allyson Felix
Jessica Beard
Francena McCorory
Natasha Hastings (eliminacje)
Keshia Baker (eliminacje)		 3:18,09 WL  Jamajka
Rosemarie Whyte
Davita Prendergast
Novlene Williams-Mills
Shericka Williams
Shereefa Lloyd (eliminacje)
Patricia Hall (eliminacje)		 3:18,71 NR  Wielka Brytania
Perri Shakes-Drayton
Nicola Sanders
Christine Ohuruogu
Lee McConnell[98]		 3:23,63 [119][120]
Chód na 20 km
(szczegóły) 		Liu Hong 1:30:00 Włochy Elisa Rigaudo 1:30:44 Qieyang Shijie 1:31:14 [121][122]
Skok wzwyż
(szczegóły) 		Rosja Anna Cziczerowa 2,03 Chorwacja Blanka Vlašić 2,03 Włochy Antonietta Di Martino 2,00 [123][124]
Skok o tyczce
(szczegóły) 		Brazylia Fabiana Murer 4,85 AR Niemcy Martina Strutz 4,80 NR Rosja Swietłana Fieofanowa 4,75 SB [125][126]
Skok w dal
(szczegóły) 		Stany Zjednoczone Brittney Reese 6,82 Łotwa Ineta Radēviča[98] 6,76 SB Białoruś Nastassia Mironczyk-Iwanowa 6,74 [127][128]
Trójskok
(szczegóły) 		Ukraina Olha Saładucha 14,94 Kazachstan Olga Rypakowa 14,89 Kolumbia Caterine Ibargüen 14,84 [129][130]
Pchnięcie kulą
(szczegóły) 		Nowa Zelandia Valerie Adams 21,24 CR WL AR Stany Zjednoczone Jillian Camarena-Williams 20,02 Gong Lijiao 19,97 [131][132]
Rzut dyskiem
(szczegóły) 		Li Yanfeng 66,52 Niemcy Nadine Müller 65,97 Kuba Yarelis Barrios 65,73 SB [133][134]
Rzut młotem
(szczegóły) 		Rosja Tatjana Łysienko 77,13 SB Niemcy Betty Heidler 76,06 Zhang Wenxiu 75,03 [135][136]
Rzut oszczepem
(szczegóły) 		Czechy Barbora Špotáková 71,58 Południowa Afryka Sunette Viljoen 68,38 AR Niemcy Christina Obergföll 65,24 [137][138]
Siedmiobój
(szczegóły) 		Wielka Brytania Jessica Ennis[98] 6751 pkt Niemcy Jennifer Oeser[98] 6572 pkt Polska Karolina Tymińska 6544 pkt [139][140][141]

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Podium biegu na 400 metrów mężczyzn
Fabiana Murer zdobyła jedyny złoty medal dla Brazylii
Finał biegu na 800 metrów
Christophe Lemaitre podczas biegu na 200 metrów, w którym zdobył brązowy medal

Według podziału na kontynenty, najwięcej medali zdobyli Europejczycy (52), a najwięcej złotych – 17 zawodnicy z Ameryki Północnej[142].

Miejsce Reprezentacja Złoto
Złoto 		Srebro
Srebro 		Brąz
Brąz 		Suma
Razem
1.  Stany Zjednoczone 12 9 7 28
2.  Kenia 7 8 3 18
3.  Jamajka 4 4 1 9
4.  Niemcy 3 4 1 8
5.  Wielka Brytania 3 3 2 8
6.  Rosja 3 1 3 7
7.  Chiny 2 2 4 8
8.  Południowa Afryka 1 2 1 4
9.  Australia 1 2 0 3
10.  Etiopia 1 0 4 5
11.  Kolumbia 1 0 1 2
 Ukraina 1 0 1 2
 Polska 1 0 1 2
14.  Botswana 1 0 0 1
 Brazylia 1 0 0 1
 Grenada 1 0 0 1
 Czechy 1 0 0 1
 Tunezja 1 0 0 1
 Japonia 1 0 0 1
 Nowa Zelandia 1 0 0 1
21.  Francja 0 1 3 4
 Kuba 0 1 3 4
23.  Włochy 0 1 1 2
24.  Chorwacja 0 1 0 1
 Estonia 0 1 0 1
 Łotwa 0 1 0 1
 Kanada 0 1 0 1
 Kazachstan 0 1 0 1
 Norwegia 0 1 0 1
 Portoryko 0 1 0 1
 Sudan 0 1 0 1
 Węgry 0 1 0 1
33.  Saint Kitts i Nevis 0 0 2 2
34.  Bahamy 0 0 1 1
 Belgia 0 0 1 1
 Hiszpania 0 0 1 1
 Iran 0 0 1 1
 Słowenia 0 0 1 1
 Trynidad i Tobago 0 0 1 1
 Korea Południowa 0 0 1 1
 Zimbabwe 0 0 1 1
RAZEM 47 47 47 141

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

W maju 2011 poinformowano, że udział w mistrzostwach zadeklarowało 201 z 212 federacji skupionych w IAAF[143]. Na opublikowanych tydzień przed mistrzostwami listach zgłoszonych znalazło się 1945 sportowców z 203 krajów[144]. W zawodach – w porównaniu z poprzednimi mistrzostwami z 2009 roku – nie wystąpiła Andora, Gruzja, Jordania, Korea Północna, Libia i Luksemburg[144]. Nowymi uczestnikami zawodów będą reprezentacje Aruby, Czadu, Guamu, Gwinei Bissau, Mali, Nepalu oraz Timoru Wschodniego[144]. Najliczniejszą ekipą była reprezentacja USA licząca 155 członków[145].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Listy zgłoszeń do MŚ – na stronie IAAF [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-21] (pol.).
  2. ↑ 201 Member Federations Set for Daegu World Champs [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  3. ↑ 2011 IAAF World Championships to be broadcast in over 200 territories worldwide [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-14] (ang.).
  4. ↑ IAAF World Championships in Athletics [online], gbrathletics [dostęp 2010-10-29] (ang.).
  5. ↑ a b IAAF Congress Day 1 – Daegu 2011 [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-14] (ang.).
  6. ↑ a b 2005~2011:From Bidding to Hosting [online], daegu2011.org [dostęp 2010-10-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-27] (ang.).
  7. ↑ World Challenge Meetings [online], iaaf.org [dostęp 2010-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2010-04-07] (ang.).
  8. ↑ Entry list by country [online], iaaf.org [dostęp 2011-08-21] (ang.).
  9. ↑ Lekkoatletyczne MŚ. Badania krwi i słabsze wyniki [online], Sport.pl [dostęp 2011-09-06] (pol.).
  10. ↑ Only three defenders confirmed as not competing [online], TrackAlerts [dostęp 2011-08-22] (ang.).
  11. ↑ Maciek Jałoszyński, Sprintem przez Daegu [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-25] (pol.).
  12. ↑ Maciek Jałoszyński i Janusz Rozum, Nieobecni w Korei Płd. [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-26] (pol.).
  13. ↑ a b c Record number of candidates for 2011 World Championships [online], iaaf.org [dostęp 2010-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2006-12-10] (ang.).
  14. ↑ Wieści z biuletynu IAAF [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2010-11-04] (pol.).
  15. ↑ Candidates confirmed for 2011 and 2013 World Championships in Athletics [online], iaaf.org [dostęp 2010-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-25] (ang.).
  16. ↑ Janusz Rozum, Göteborg rezygnuje z MŚ [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2010-10-29] (pol.).
  17. ↑ Sweden withdraws IAAF World Championships’ bid [online], iaaf.org [dostęp 2010-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-04] (ang.).
  18. ↑ 2007 IAAF World Cross Country Championships [online], iaaf.org [dostęp 2010-10-29] (ang.).
  19. ↑ And the hosts will be… Daegu (2011) and Moscow (2013) [online], iaaf.org [dostęp 2010-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-21] (ang.).
  20. ↑ Janusz Rozum, MŚ w Daegu (2011) i Moskwie (2013) [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2010-10-29] (pol.).
  21. ↑ David Miller: Historia igrzysk olimpijskich i MKOl. Od Aten do Pekinu 1894-2008. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2008, s. 466.
  22. ↑ Athletes’ Village [online], daegu2011.org [dostęp 2010-12-18] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-25] (ang.).
  23. ↑ Sunny Kim, Groundbreaking ceremony for Daegu 2011 kicks off construction of Athletes’ Village [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  24. ↑ Mascot and Poster unveiled – 500 days to go to Daegu 2011 [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-18] (ang.).
  25. ↑ NC Daegu KOR 7 – 8 June 2010 [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-12-22] (ang.).
  26. ↑ Korean teenager breaks 31-year-old 100m National Record [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-22] (ang.).
  27. ↑ Tickets for IAAF World Championships Daegu 2011 on Sale [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-18] (ang.).
  28. ↑ President of the Republic of Korea visits Daegu Stadium [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-22] (ang.).
  29. ↑ ‘Sprint Together for Tomorrow’ – Daegu 2011 medals unveiled [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-18] (ang.).
  30. ↑ MŚ W DAEGU: Tak będą wyglądały medale [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2010-12-21] (pol.).
  31. ↑ a b Inauguration of new track for World Championships stadium – Daegu 2011 [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-18] (ang.).
  32. ↑ Piosenka MŚ w Daegu [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-04-08] (ang.).
  33. ↑ ‘Let’s Go Together!’ – Official Song of Daegu 2011 is launched [online], iaaf.org [dostęp 2011-04-08] (ang.).
  34. ↑ Official Song of Championships [online], daegu2011.org [dostęp 2011-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-22] (ang.).
  35. ↑ IAAF Council Meeting, Daegu, Korea, 22 August 2011 – SUMMARY [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-16] (ang.).
  36. ↑ Przewidujemy możliwość przyznania dzikich kart [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-02-25] (pol.).
  37. ↑ 13th IAAF World Championships in Athletics / 27 August–4 September 2011 – Daegu, Korea / Entry Standards [online], iaaf.org [dostęp 2011-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-04] (ang.).
  38. ↑ Colourful ceremony opens 48th IAAF Congress – Daegu 2011 [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-15] (ang.).
  39. ↑ a b c Diack prezydentem IAAF [online], eurosport.pl [dostęp 2011-08-24] (pol.).
  40. ↑ Lamine Diack wybrany prezydentem IAAF [online], przegladsportowy.pl [dostęp 2011-08-24] (pol.).
  41. ↑ a b IAAF Congress Day 1 – Daegu 2011: ELECTION RESULTS, 24 Aug – update! [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-12-14] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-14] (ang.).
  42. ↑ Irena Szewińska członkiem Rady IAAF [online], przegladsportowy.pl [dostęp 2011-08-25] (pol.).
  43. ↑ IAAF Council Members [online], iaaf.org [dostęp 2011-12-14] (ang.).
  44. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 100 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-17] (ang.).
  45. ↑ Mike Rowbottom, Men’s 100m – Final – Blake steals the show as Bolt incredibly false starts [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-28] (ang.).
  46. ↑ The disqualification of Usain Bolt [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-14] (ang.).
  47. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 200 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  48. ↑ Len Johnson, Men’s 200m – Final – Bolt blasts to 19.40 victory [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  49. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 400 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  50. ↑ Steve Landells, Men’s 400m – Final – James edges Merritt in a thriller [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-11] (ang.).
  51. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 800 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-12] (ang.).
  52. ↑ Len Johnson, Men’s 800m – Final – Running from the front, Rudisha storms to victory [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-17] (ang.).
  53. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 1500 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  54. ↑ Steve Landells, Men’s 1500m – Final – Kiprop adds World gold to Olympic title [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  55. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 5000 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  56. ↑ David Martin, Men’s 5000m – Final – Farah first European winner since 1983 [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-30] (ang.).
  57. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 10000 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  58. ↑ Len Johnson, Men’s 10,000m – Final – In dramatic finish, Jeilan keeps title in Ethiopian hands [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-09] (ang.).
  59. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Marathon [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-30] (ang.).
  60. ↑ David Martin, Men’s Marathon – Final – With runaway victory, Kirui becomes third man to defend title [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-30] (ang.).
  61. ↑ Zwycięzca finału – Kubańczyk Dayron Robles (13,14) został zdyskwalifikowany za utrudnianie biegu rywalowi z sąsiedniego toru.
  62. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 110 m Hurdles [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  63. ↑ Len Johnson, UPDATED – Men’s 110m Hurdles – Final – Richardson crashes the Big Three party [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  64. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 400 m Hurdles [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  65. ↑ Steve Landells, Men’s 400m Hurdles – Final – Greene’s finish the difference [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-31] (ang.).
  66. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 3000 m Steeplechase [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-12] (ang.).
  67. ↑ Lauren Lee i David Martin, Men’s 3000m Steeplechase – Final – Kemboi retains title with huge win as Kipruto is almost caught for silver [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  68. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 4 × 100 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-12] (ang.).
  69. ↑ Len Johnson, Men’s 4x100m Relay – 37.04 World record for Jamaica [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-24] (ang.).
  70. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 4 × 400 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] (ang.).
  71. ↑ Steve Landells, Men’s 4x400m Relay – Final – Team USA strikes gold again! [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  72. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 20 Kilometres Race Walk [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-30] (ang.).
  73. ↑ Mike Rowbottom, Men’s 20Km Race Walk – Final – Borchin retains World title [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-09] (ang.).
  74. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 50 Kilometres Race Walk [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-12] (ang.).
  75. ↑ Len Johnson, Men’s 50Km Race Walk – Final – Bakulin leads Russian 1-2 [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-03] (ang.).
  76. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s High Jump [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-30] (ang.).
  77. ↑ Len Johnson, Men’s High Jump – Final – Williams takes High Jump gold back to USA [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-19] (ang.).
  78. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Pole Vault [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-12] (ang.).
  79. ↑ David Martin, Men’s Pole Vault – Final – Wojciechowski’s tactical decision helps him snatch Pole Vault title [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-07] (ang.).
  80. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Long Jump [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  81. ↑ Len Johnson, Men’s Long Jump – Final – Phillips takes record fourth World Champs gold medal [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  82. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Triple Jump [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  83. ↑ Steve Landells, Men’s Triple Jump – Final – Taylor sails 17.96m! [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-30] (ang.).
  84. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Shot Put [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] (ang.).
  85. ↑ David Martin, Men’s Shot Put – Final – Storl wins first-ever title for Germany [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  86. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Discus Throw [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] (ang.).
  87. ↑ Len Johnson, Men’s Discus Throw – Final – Despite injury, Harting prevails [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  88. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Hammer Throw [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  89. ↑ Mike Rowbottom, Men’s Hammer Throw – Final – Murofushi becomes oldest hammer champion [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  90. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Javelin Throw [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-30] (ang.).
  91. ↑ Mike Rowbottom, Men’s Javelin Throw – Final – De Zordo dethrones Thorkildsen [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  92. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s Decathlon [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-10] (ang.).
  93. ↑ Steve Landells, Men’s Decathlon – 1500m – Final – Despite bumps and bruises, Hardee prevails [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  94. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 100 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  95. ↑ David Martin, Women’s 100m – Final – Jeter finally strikes gold [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  96. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 200 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  97. ↑ Mike Rowbottom, Women’s 200m – Final – Veronica Campbell-Brown finally strikes gold [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  98. ↑ a b c d e IAAF WORLD CHAMPIONSHIPS MEDAL REALLOCATION CEREMONIES IN LONDON [online], gbrathletics [dostęp 2017-08-09] (ang.).
  99. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 400 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  100. ↑ Len Johnson, Women’s 400m – Final – Montsho over Felix in a thriller! [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  101. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 800 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  102. ↑ David Martin, Women’s 800m – Final – Savinova pushed to 1:55.87 career best to claim title [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-30] (ang.).
  103. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 1500 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  104. ↑ Mike Rowbottom, Women’s 1500m – Final – Barringer-Simpson upsets pre-event favourites [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  105. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 5000 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  106. ↑ David Martin, Women’s 5000m – Final – Cheruiyot completes double in Daegu [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  107. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 10000 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  108. ↑ Len Johnson, Women’s 10,000m Final – Cheruiyot leads Kenyan 1-2-3-4 (!) finish [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-09] (ang.).
  109. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Marathon [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  110. ↑ Len Johnson, Women’s Marathon – Kiplagat leads historical sweep for Kenya [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-03] (ang.).
  111. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 100 m Hurdles [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  112. ↑ Lauren Lee i David Martin, Women’s 100m Hurdles – Final – Pearson clocks sensational 12.28! [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  113. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 400 m Hurdles [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  114. ↑ Lauren Lee i David Martin, Women’s 400m Hurdles – Final – Demus finally celebrates 400m Hurdles success [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-01] (ang.).
  115. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 3000 m Steeplechase [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  116. ↑ Steve Landells, Women’s 3000m Steeplechase – Final – World lead gives gold to Zaripova [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  117. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 4 × 100 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] (ang.).
  118. ↑ Mike Rowbottom, Women’s 4x100m Relay – Heats – World leads for Jamaica, then U.S., as big guns rest [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-30] (ang.).
  119. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 4 × 400 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  120. ↑ Mike Rowbottom, Women’s 4x400m Relay – Final – US prevails over Jamaica and Russia [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  121. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s 20 Kilometres Race Walk [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  122. ↑ David Martin, Kaniskina rockets to third successive gold medal with runaway win [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-03] (ang.).
  123. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s High Jump [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  124. ↑ Len Johnson, Women’s High Jump – Final – Chicherova grabs gold at last [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  125. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Pole Vault [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  126. ↑ David Martin, Women’s Pole Vault – Final – Murer rises to the occasion [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  127. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Long Jump [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  128. ↑ Lauren Lee i David Martin, Women’s Long Jump – Final – Reese successfully defends [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-15] (ang.).
  129. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Triple Jump [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  130. ↑ Len Johnson, Women’s Triple Jump – Final – Saladuha ends Savigne’s reign [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  131. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Shot Put [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  132. ↑ Steve Landells, Women’s Shot Put – Final – Threepeat for Adams, with a 21.14m Area Record [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-29] (ang.).
  133. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Discus Throw [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  134. ↑ Mike Rowbottom, Women’s Discus Throw – Final – Li domintaes final to give China its first gold medal [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-15] (ang.).
  135. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Hammer Throw [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  136. ↑ Steve Landells, Women’s Hammer Throw – Final – Lysenko upsets World record holder Heidler [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-06] (ang.).
  137. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Javelin Throw [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  138. ↑ Steve Landells, Women’s Javelin Throw – Final – Abakumova prevails in classic clash [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  139. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Hepatathlon [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-14] (ang.).
  140. ↑ Mike Rowbottom, Women’s Heptathlon 800m – Final – Chernova prevails in World leading 6880 performance [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-17] (ang.).
  141. ↑ IAAF: 13th IAAF World Championships in Athletics [online], iaaf.org [dostęp 2017-08-14].
  142. ↑ Europe claims most medals at IAAF World Championships with haul of 52 [online], European Athletics [dostęp 2011-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).
  143. ↑ 201 Member Federations Set for Daegu World Champs [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-02] (ang.).
  144. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu cv cw cx cy cz da db dc dd de df dg dh di dj dk dl dm dn do dp dq dr ds dt du dv dw dx dy dz ea eb ec ed ee ef eg eh ei ej ek el em en eo DAEGU ENTRY LISTS – 202 national teams – Now Available [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2014-09-18] (ang.).
  145. ↑ a b USA Track & Field Media Guide [online], usatf.org [dostęp 2011-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-12] (ang.).
  146. ↑ Atletikë / FSHA: Luiza Gega, e vetme në Botërorin e Daegusë [online], AlbanianSport.net [dostęp 2011-08-03] (alb.).
  147. ↑ World champions Hooker and Samuels lead Australia’s 47 strong team to Daegu [online], IAAF [dostęp 2011-08-02] (ang.).
  148. ↑ a b c d Austria, Croatia, Turkey and Ukraine teams for the World Championships [online], European Athletics [dostęp 2011-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-04] (ang.).
  149. ↑ Alpheus Finlayson, Bahamas to Send Eighteen Athletes to Daegu World Championships [online], thebahamasweekly.com [dostęp 2011-08-24] (ang.).
  150. ↑ Bahrain athletics delegation leaves for world championships [online], bahrainathletics.org [dostęp 2011-08-24] (ang.).
  151. ↑ a b c d Belgium, Bulgaria, Israel, Moldova, Portugal, Slovenia and Switzerland name their World Championships teams [online], European Athletics [dostęp 2011-08-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-29] (ang.).
  152. ↑ a b c d e Maciek Jałoszyński, Przegląd informacji ze świata [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-24] (pol.).
  153. ↑ БФЛА представляет состав команды на чемпионат мира-2011 по легкой атлетике [online], bfla.eu [dostęp 2011-08-24] (ros.).
  154. ↑ BH. PREDSTAVNICI DOPUTOVALI U DAEGU [online], asbih.org [dostęp 2011-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-28] (chorw.).
  155. ↑ Seleção Brasileira viaja na madrugada desta 4ª para o Mundial da Coreia do Sul [online], cbat.org.br [dostęp 2011-08-24] (ang.).
  156. ↑ 中国代表团将出征田径世锦赛 58人征战23项比赛 [online], athletic.sport.org.cn [dostęp 2011-08-24] (chiń.).
  157. ↑ Otputovali predstavnici ASCG na 48.Izborni kongres IAAF-a i 13.Svjetsko prvenstvo koji se odravaju u Daegu-Korea [online], ascg.co.me [dostęp 2011-08-24] (serb.).
  158. ↑ MISTROVSTVÍ SVĚTA 2011 / Czech Athletes’ Profiles [online], atletika.cz [dostęp 2011-08-24] (cz.).
  159. ↑ Olympic champion Kanter leads Estonia at World Championships [online], European Athletics [dostęp 2011-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).
  160. ↑ a b Latest World Championships news: Finland, Hungary and the Netherlands teams [online], European Athletics [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-20] (ang.).
  161. ↑ Equipe de France [online], athle.com [dostęp 2011-08-24] (ang.).
  162. ↑ Alfons Juck, Greece named 12 for Daegu [online], trackalerts.com [dostęp 2011-08-25] (ang.).
  163. ↑ a b c Maciek Jałoszyński, Fakty ze świata [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-24] (pol.).
  164. ↑ Gerardo Cebrián, Un total de 44 atletas (27 hombres y 17 mujeres) / Mundial de Daegu – Selección Española [online], rfea.es [dostęp 2011-08-25] (hiszp.).
  165. ↑ Eight-member team for World championships [online], The Hindu [dostęp 2011-08-24] (ang.).
  166. ↑ JAMAICA’S TEAM TO THE 13TH IAAF WORLD CHAMPIONSHIPS ANNOUNCED [online], trackandfieldja.com [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-23] (ang.).
  167. ↑ Japan announces squad of 50 for Daegu – IAAF World Championships [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  168. ↑ Team Canada in final prep for 2011 World Champs in Daegu [online], athleticsalberta.com [dostęp 2011-08-25] (ang.).
  169. ↑ Khalifa Abdul Malik Heads the Qatari Athletics Delegation to the World Championship in Korea [online], qatarathletics.com [dostęp 2011-08-25] (ang.).
  170. ↑ Larry Eder, 2011 World Athletics Championships Update: Grenada Loves Kirani James, Bubka Praises Daegu, by Alfons Juck, note by Larry Eder [online], runblogrun.com [dostęp 2011-08-25] (ang.).
  171. ↑ Lekkoatletyczne MŚ: Kenijczycy liczą na lepszy wynik niż w Berlinie [online], sport.onet.pl [dostęp 2011-04-25] (pol.).
  172. ↑ a b c d Maciek Jałoszyński, Sprintem przez świata [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-24] (pol.).
  173. ↑ Chris Nickinson, Savigne and Robles lead 31-member Cuban squad to Daegu – IAAF World Championships [online], runnerspace.com [dostęp 2011-08-25] (ang.).
  174. ↑ Vieną kartą blykstelėti nepakaks [online], lengvjoi.lt [dostęp 2011-08-25] (lit.).
  175. ↑ Komandas sastāvs PČ Tegu [online], lat-atheltics.lv [dostęp 2011-08-25] (łot.).
  176. ↑ Maciek Jałoszyński, Sprintem przez świata [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-24] (pol.).
  177. ↑ ATLETAS MEXICANOS PREPARAN MALETAS PARA ASISTIR AL MUNDIAL DE DAEGU, COREA [online], fmaa.mx [dostęp 2011-08-25] (hiszp.).
  178. ↑ Sunny Oke Oluku, Nigeria selects squad of 17 for Daegu – IAAF World Championships [online], athleticsafrica.com [dostęp 2011-08-25] (ang.).
  179. ↑ Thorkildsen heads Norway’s World Championships squad [online], European Athletics [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).
  180. ↑ New Zealand athletes’ participation in Daegu – Timetable [online], athletics.org.nz [dostęp 2011-08-25] (ang.).
  181. ↑ Skład na MŚ [online], eurosport.pl [dostęp 2011-08-13] (pol.).
  182. ↑ Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwa Świata w Daegu [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-14] (pol.).
  183. ↑ Russian team for Daegu [online], rusathletics.com [dostęp 2011-08-24] (ang.).
  184. ↑ Oprea, Grasu and Petre carry Romanian medal hopes to Daegu [online], European Athletics [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-15] (ang.).
  185. ↑ St. Kitts & Nevis name Kim Collin in World Champs team [online], trackalerts.com [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-07] (ang.).
  186. ↑ FEDERICO GORRIERI E MARTINA PRETELLI AI MONDIALI DI DAEGU [online], fsal.sm [dostęp 2011-08-25] (wł.).
  187. ↑ Senegal sends two athletes to Daegu world championships [online], afriqueavenir.org [dostęp 2011-08-26] (ang.).
  188. ↑ a b Latvia, Slovakia and Serbia teams for the World Championships [online], European Athletics [dostęp 2011-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-02] (ang.).
  189. ↑ Slovenska reprezentanca se v Daeguju pripravlja na atletsko SP [online], atletska-zveza.si [dostęp 2011-08-26] (szw.).
  190. ↑ Chaminda, Christine to run at IAAF World Championship [online], Mirror Sports [dostęp 2011-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-13] (ang.).
  191. ↑ Megérkeztek az atléták Koreába [online], masz.hu [dostęp 2011-08-24] (węg.).
  192. ↑ UK Athletics Names 67 member team for Daegu, by Alfons Juck, note by Larry Eder [online], runblogrun.com [dostęp 2011-08-24] (ang.).
  193. ↑ Mondiali, a Daegu azzurro per 32 [online], fidal.it [dostęp 2011-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-16] (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata w lekkoatletyce
Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce – Daegu 2011

Korea Południowa

Mężczyźni
Kobiety

Portal:Lekkoatletyka

←2010 Zawody lekkoatletyczne z kalendarza IAAF w sezonie 2011 2012→
World Athletics Series
Diamentowa Liga
World Challenge Meetings
Indoor Permit Meetings
Race Walking Challenge
Combined Events Challenge

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Świata_w_Lekkoatletyce_2011&oldid=73232045”