Dalma Gálfi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dalma Gálfi
Ilustracja
Państwo

 Węgry

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1998
Veszprém

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Bastien Fazincani

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

79 (12 września 2022)

Australian Open

1R (2023)

Roland Garros

1R (2022, 2023)

Wimbledon

3R (2023)

US Open

3R (2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

126 (19 września 2022)

Australian Open

1R (2023)

Roland Garros

2R (2022, 2023)

Wimbledon

1R (2022)

US Open

3R (2022)

Dalma Gálfi (ur. 13 sierpnia 1998 w Veszprémie) – węgierska tenisistka, mistrzyni juniorskiego US Open 2015 w grze pojedynczej dziewcząt i Wimbledonu 2015 w grze podwójnej dziewcząt.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w maju 2013 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF, w Trnawie. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów, ale odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z Darją Gawriłową. Na swoim koncie ma wygranych dziewięć turniejów w grze pojedynczej i dziesięć w grze podwójnej rangi ITF.

W 2014 roku osiągnęła finał Wimbledonu w grze podwójnej dziewcząt, w którym, w parze z Marie Bouzkovą, przegrała z parą Tami Grende i Ye Qiuyu. Rok później razem z Fanny Stollár triumfowały w rozgrywkach deblowych dziewcząt podczas Wimbledonu, w meczu mistrzowskim wygrywając 6:3, 6:2 z Wierą Łapko i Terezą Mihalíkovą. W tym samym roku triumfowała w US Open, pokonując w finale Sofię Kenin.

Swój debiut w singlowym WTA Tour zaliczyła w 2016 roku na turnieju rangi WTA International Series w ’s-Hertogenbosch, na nawierzchni trawiastej. Otrzymała tam dziką kartę do turnieju głównego. Przegrała w pierwszym meczu z Jewgieniją Rodiną 4:6, 4:6.

W 2022 roku osiągnęła finał singlowych zawodów cyklu WTA 125 w Contrexéville, w którym przegrała 4:6, 6:1, 6:7(4) z Sarą Errani.

Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 10 lipca 2022 Contrexéville Ceglana Włochy Sara Errani 4:6, 6:1, 6:7(4)

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 02/11/2014 Grecja Heraklion ITF 10 000 twarda Austria Julia Grabher 6:3, 6:0
2. 09/11/2014 Grecja Heraklion ITF 10 000 twarda Grecja Walendini Gramatikopulu 6:4, 4:6, 7:6(4)
3. 21/03/2015 Włochy Solarino ITF 10 000 twarda Kanada Gloria Liang 6:4, 7:6(0)
4. 04/10/2015 Australia Tweed Heads ITF 15 000 twarda Australia Storm Sanders 6:2, 3:6, 6:1
5. 11/10/2015 Australia Cairns ITF 25 000 twarda Australia Olivia Tjandramulia 6:4, 6:7(9), 6:1
6. 09/10/2016 Australia Toowoomba ITF 25 000 twarda Wielka Brytania Katy Dunne 6:2, 6:4
7. 06/11/2016 Chenzhou ITF 25 000 twarda Japonia Riko Sawayanagi 6:0, 6:4
8. 20/06/2021 Francja Denain ITF 25 000 ziemna Argentyna Paula Ormaechea 5:7, 6:2, 6:4
9. 19/06/2022 Wielka Brytania Ilkley ITF 100 000 trawiasta Wielka Brytania Jodie Burrage 7:5, 4:6, 6:3

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2015 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Sofia Kenin 7:5, 6:4

Gra podwójna (2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2014 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Czechy Marie Bouzková Indonezja Tami Grende
Ye Qiuyu
2:6, 6:7(5)
Zwyciężczyni 2015 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Węgry Fanny Stollár Białoruś Wiera Łapko
Słowacja Tereza Mihalíková
6:3, 6:2

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]