Daniel (Czokaluk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel
Bohdan Czokaluk
Metropolita rówieński i ostrogski
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1958
Stara Żadowa

Data śmierci

10 grudnia 2005

Metropolita rówieński
Okres sprawowania

2004–2005

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego

Śluby zakonne

10 marca 1985

Diakonat

19 sierpnia 1983

Prezbiterat

28 sierpnia 1983

Chirotonia biskupia

23 stycznia 1994

Daniel, imię świeckie Bohdan Michajłowycz Czokaluk (ur. 22 sierpnia 1958 w Starej Żadowej, zm. 10 grudnia 2005) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył seminarium duchowne w Odessie (1979) i Moskiewską Akademię Duchowną (1983). 19 sierpnia tego samego roku metropolita odeski i chersoński Sergiusz został wyświęcony na diakona, jako celibatariusz. 28 sierpnia tego samego roku został wyświęcony na kapłana i zatrudniony w seminarium duchownym w Odessie jako wykładowca i pomocnik inspektora. 10 marca 1985 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie.

W latach 1987–1990 kontynuował studia teologiczne w Grecji. Od 1990 brał czynny udział w tworzeniu niekanonicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego. W 1991 metropolita kijowski Filaret podniósł go do godności ihumena. W 1992 został rektorem seminarium duchownego w Kijowie (Patriarchatu Kijowskiego), zaś w 1993 został przełożonym monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach i rektorem Kijowskiej Akademii Duchownej.

23 stycznia 1994 w soborze św. Włodzimierza w Kijowie został wyświęcony na biskupa wyszhorodzkiego, wikariusza eparchii kijowskiej. W 2000 przeniesiony na katedrę rówieńską. W okresie sprawowania urzędu zreorganizował szkołę duchowną w Równem, otwierając seminarium duchowne, reaktywował monaster na Kozackich Mogiłach oraz otworzył męski monaster Zmartwychwstania Pańskiego w Hurbach i żeńskie klasztory św. Barbary i św. Mikołaja w Dubnie. W 2000 otrzymał godność arcybiskupią, zaś w 2004 – metropolity.

Uczestniczył w rozmowach z patriarchą konstantynopolitańskim Bartłomiejem w sprawie uznania Patriarchatu Kijowskiego za kanoniczny Kościół prawosławny. Urząd sprawował do śmierci w 2005.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]