Danilo Di Luca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danilo di Luca
Ilustracja
Danilo di Luca przed startem w Tour de Pologne 2005
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1976
Spoltore

Obywatelstwo

Włochy

Wzrost

1.68 m

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1998 Riso Scotti
1999–2001 Cantina Tollo-Alexia Alluminio
2002–2004 Saeco Macchine per Caffé-Longoni Sport
2005–2007 Liquigas-Bianchi
2008–2009 LPR Brakes-Ballan
2011 Team Katusha
2012 Acqua & Sapone
2013 Vini Fantini-Selle Italia
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
UCI ProTour
Kryształowa kula
2005

Danilo di Luca (ur. 2 stycznia 1976 w Spoltore) – włoski kolarz szosowy, do maja 2013 roku zawodnik grupy UCI Professional Continental Teams Vini Fantini-Selle Italia, zwycięzca klasyfikacji generalnej UCI ProTour 2005.

Di Luca został zawodowym kolarzem w 1999 w drużynie Team Cantina Tollo. W sezonie 2002 zmienił barwy i wstąpił do drużyny Saeco. Od 2005 do 2007 roku ścigał się w drużynie Liquigas-Bianchi, a w 2008 zmienił barwy na Team LPR.

Di Luca w swoim pokoleniu zaliczany jest do jednego z największych talentów kolarskich we Włoszech. W 2000 i 2001 roku wygrał po jednym etapie w Giro d’Italia, odniósł również zwycięstwo w jesiennym klasyku Giro di Lombardia w 2001. W kolejnych latach nie udało mu się odnieść żadnych większych zwycięstw. W roku 2004 był zamieszany w niejasną aferę dopingową, przez co był traktowany na Tour de France jako persona non grata. 22 lipca 2009 Di Lucę ponownie oskarżono o zażywanie środków dopingujących podczas wyścigu Giro d’Italia, którego był jednym z bohaterów. Zajął tam 2. miejsce.

Sezon 2005[edytuj | edytuj kod]

Na wiosnę 2005 di Luca mógł w końcu pokazać się jako jeden z najsilniejszych „łowców klasyków”, jak również dał się zauważyć w kilku wyścigach wielodniowych. Wygrał wyścig Dookoła Kraju Basków, ciężką wieloetapówkę. Kilka tygodni później triumfował w jednodniowych wyścigach Amstel Gold Race i La Fleche Wallone. W tym samym roku, w Giro d’Italia wygrał dwa etapy, co dało mu wielodniowe prowadzenie w klasyfikacji generalnej tego wyścigu i możliwość noszenia różowej koszulki lidera. Ostatecznie zajął tam 4. pozycję. Dzięki tym sukcesom, już na wiosnę di Luca zanotował duży skok w generalnej klasyfikacji ProTour, a zwycięstwo w Strzale Walońskiej dało mu prowadzenie, którego już nie oddał do końca sezonu.

Danilo di Luca startował w Tour de Pologne 2005, aby przypieczętować swoją pozycję lidera ProTour 2005. Zajął w tym wyścigu ostatecznie 5. miejsce.

2007 - sukcesy i zarzuty[edytuj | edytuj kod]

Na początku sezonu 2007 wygrał prestiżowy wyścig Mediolan-Turyn oraz Liège-Bastogne-Liège. Ogromny sukces odniósł na przełomie maja i czerwca zwyciężając w Giro d’Italia 07, jednak jest podejrzewany, że w czasie tego wyścigu roku zażył środki, które miały zatuszować zażycie środków dopingujących. Wraz z nim podejrzany jest także Gilberto Simoni i paru innych kolarzy. W lipcu 2007 r. Di Luca został oczyszczony z tych zarzutów.[1]

W październiku 2007 Włoski Komitet Olimpijski zawiesił kolarza na 3 miesiące w związku z zamieszaniem w aferę „Oil for drugs”. Di Luca miał rzekomo współpracować z podejrzanym włoskim lekarzem, Carlosem Santuccione[2]. Zawieszenie to pociągnęło za sobą brak uczestnictwa Włocha w Mistrzostwach Świata, jak również wykluczenie go przez UCI z cyklu ProTour i utratę pozycji lidera, tuż przed ostatnim wyścigiem cyklu, Giro di Lombardia.

2013[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2013 roku, poddany został niezapowiedzianej kontroli antydopingowej, której wyniki ujawniono po jednym z etapów Giro d’Italia 2013. Wynik był pozytywny. W organizmie zawodnika wykryto EPO. Próbki wymagają potwierdzenia, ale został już zdyskwalifikowany z wyścigu. Decyzją UCI od 29.04.2013 został dożywotnio zdyskwalifikowany. Nie jest już zawodnikiem Vini Fantini-Selle Italia[3].

Najważniejsze osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Italian judge dismisses Di Luca case, cyclingnews.com, 13 lipca 2007
  2. www.cyclingnews.com - the world centre of cycling [online], cyclingnews.com [dostęp 2017-11-22].
  3. Giro d’Italia: Danilo Di Luca na dopingu [online], sportowefakty.pl [dostęp 2013-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-01] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]