Danyło Wyhowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Danyło (Daniel) Ostapowycz Wyhowski, ukr. Данило Остапович Виговський (zm. 20 listopada 1659) – pułkownik kozacki, brat Iwana Wyhowskiego, zięć Bohdana Chmielnickiego.

W 1655 roku hetman nakaźny wojsk kozackich biorących udział w wyprawie przeciw Rzeczypospolitej. Pełnił funkcje dyplomatyczne, m.in. kontaktował się z Karolem Gustawem.

Wskazany został w akcie Unii hadziackiej do objęcia godności hetmana wielkiego i wojewody kijowskiego, co jak deklarowano, miało zapobiegać, aby "do tumultów i zatrudnienia nie przyszło na Ukrainie", w praktyce zaś dowodziło bezprecedensowego złamania kozackiej tradycji wolnej elekcji hetmana[1].

Po śmierci teścia wystąpił przeciw Rosji – na rozkaz brata podjął, nieudaną jak się okazało, próbę oswobodzenia Kijowa spod rosyjskiej okupacji. Dostał się wówczas do niewoli, w której został zamęczony na śmierć podczas tortur[2]. Wdowę po nim pojął za żonę Paweł Tetera.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Żeby do tumultów i zatrudnienia nie przyszło na Ukrainie, strzeż Boże śmierci na JMść pana hetmana, dlatego JMść pan hetman uprasza, aby bez żadnej elekcji brat JMści rodzony, JMść pan Daniel Wyhowski, strzeż Boże prędkiej śmierci na niego, de facto na wielkie hetmaństwo i na województwo kijowskie, a trzeci brat JMść pan Konstanty Wyhowski na hetmaństwo polne następowali. Piotr Kroll, Rzeczpospolita..., ss. 61n. Wzmianki takiej brak w Paktach Hadziackich autentycznych 16 września 1658 postanowionych
  2. Ludwik Kubala, Wojny duskie i pokój oliwski, 1657-1660; szkiców historycznych, serja 6: Rellacja Sieleckiego, który był posłem od JMci P. Wołyńskiego da Chmielniczenka wespół z Wasilem Setnikiem (s. 627 - 629)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]