Dariusz Bąkowski-Kois

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Bąkowski-Kois
Data urodzenia

1973

Pochodzenie

polskie

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

organista, pedagog

Dariusz Bąkowski-Kois (ur. 1973) – polski organista i historyk, profesor w katedrze organów Akademii Muzycznej w Krakowie. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, tam też w 2002 roku otrzymał stopień doktora (rozprawa Zarządcy dóbr Elżbiety Sieniawskiej – studium z historii mentalności).

W 2000 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie organów prof. Józefa Serafina. Studia podyplomowe odbył w Akademii Muzycznej w Warszawie oraz Konserwatorium Wiedeńskim. Jest laureatem konkursów krajowych i międzynarodowych, m.in. V Międzynarodowego Konkursu Organowego im. F. Schuberta w Cremolino (2001, III nagroda i brązowy medal). W latach 2001-2007 współpracował z Capellą Cracoviensis. W 2006 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuk muzycznych w zakresie instrumentalistyki na Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie w latach 2008-2012 był prodziekanem Wydziału Instrumentalnego. W latach 2012-2016 prorektor ds. dydaktyki i rozwoju[1], od 2016 kierownik Katedry Organów.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Dariusz Bąkowski-Kois, Zarządcy dóbr Elżbiety Sieniawskiej – studium historii mentalności 1704–1726. Kraków 2005. ISBN 83-88737-97-X.
  • Dariusz Bąkowski-Kois, Zagadnienia sonorystyczno-wykonawcze iberyjskiej muzyki organowej XVII stulecia. Kraków 2006. ISBN 83-87182-63-X. Książka + CD.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władze na stronach AM w Krakowie. amuz.krakow.pl/. [dostęp 2012-09-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]