Dariusz Grabowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Grabowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1950
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk, ekonomista

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

poseł na Sejm III i IV kadencji (1997–2004), poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji (2004–2009)

Partia

ROP (1997–1999)
SPRS (2000–2002)
LPR (2002–2005)
FP (2005–2006)
Naprzód Polsko (2008–2009)
KNP (2014–2015)
KORWiN (2015)
Polska Nas Potrzebuje (2019–2023)
RJP (od 2023)

Dariusz Maciej Grabowski (ur. 28 sierpnia 1950 w Warszawie) – polski ekonomista i polityk, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm III i IV kadencji, kandydat w wyborach prezydenckich w 2000, od 2004 do 2009 deputowany do Parlamentu Europejskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1973 studia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1977 do 1989 pracował na tej uczelni, w 1978 obronił doktorat. Po 1989 prowadził prywatną działalność gospodarczą.

W 1980 współtworzył NSZZ „Solidarność” na UW, a następnie współpracował z jej podziemnymi strukturami[1]. Na początku lat 90. był doradcą ekonomicznym rządu Jana Olszewskiego[2].

W 1997 został posłem III kadencji z ramienia Ruchu Odbudowy Polski, w trakcie kadencji odszedł z partii i organizował własne ugrupowanie pod nazwą Stronnictwo Polska Racja Stanu (powstałe w 2000). Bez powodzenia startował w wyborach prezydenckich w 2000 jako kandydat grupującej małe ugrupowania Koalicji dla Polski (zajął 9. miejsce, uzyskując niespełna 90 tysięcy głosów, tj. 0,51% poparcia). W 2001 uzyskał po raz drugi mandat poselski na Sejm IV kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego, jako przedstawiciel SPRS (otrzymał 5022 głosów). W listopadzie tego samego roku wystąpił z klubu parlamentarnego PSL[3].

W 2002 przystąpił do Ligi Polskich Rodzin, z listy której, otrzymawszy 42 006 głosów w wyborach w 2004, został posłem do Parlamentu Europejskiego[4]. W 2005 odszedł z LPR. Należał do frakcji Niepodległość i Demokracja, później przeszedł do Unii na rzecz Europy Narodów. W marcu 2006 został wiceszefem ugrupowania Forum Polskie, które wkrótce wykreślone zostało z ewidencji partii politycznych. W październiku 2008 był współzałożycielem nowej partii pod nazwą Ruch Społeczny Naprzód Polsko.

W 2009 znalazł się na liście KW Libertas w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu wyborczym Mazowsze. Komitet nie przekroczył progu wyborczego, a Dariusz Grabowski zdobył w głosowaniu 6244 głosy[5]. 30 maja tego samego roku, wraz z prezesem Naprzód Polsko Januszem Dobroszem, w wyniku decyzji o starcie z list Libertas, został wykluczony z partii[6].

W wyborach parlamentarnych w 2011 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy komitetu wyborczego Prawica, jako bezpartyjny przedstawiciel Prawicy Rzeczypospolitej[7]. W 2012 podjął współpracę z nieformalnym wówczas Ruchem Narodowym. Został też prezesem zarządu Stowarzyszenia Klub Inteligencji Polskiej[8].

W 2014 przystąpił do Kongresu Nowej Prawicy, zostając liderem tej partii w Płocku[9], a w 2015 dołączył do nowo powołanego ugrupowania KORWiN. W tym samym roku został członkiem zarządu Związku Polskich Parlamentarzystów[10]. Przed wyborami parlamentarnymi w 2015 opuścił KORWiN, wystartował do Senatu w okręgu radomskim z ramienia ruchu Kukiz’15[11]. Zajął 3. miejsce spośród 7 kandydatów[12].

W 2019 założył partię Polska Nas Potrzebuje (według informacji na stronie internetowej ugrupowania jej inicjatorem był też syn Witolda Pileckiego Andrzej Pilecki[13], który jednak zaprzeczył informacjom o związkach z partią[14]). W wyborach parlamentarnych w 2019 Dariusz Grabowski kandydował bez powodzenia do Sejmu z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego (w ramach Koalicji Polskiej) w okręgu radomskim[15]. PNP została wyrejestrowana w 2023[16]. W tym samym roku Dariusz Grabowski współtworzył partię Ruch Jedności Polaków, obejmując w niej funkcję skarbnika[17]. Został także jednym z organizatorów Polskiego Samorządu Gospodarczego[18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dariusz Maciej Grabowski – sylwetka kandydata. rp.pl, 21 września 2000. [dostęp 2015-07-18].
  2. Nota biograficzna na stronie wp.pl. [dostęp 2015-07-18].
  3. Dariusz Grabowski wystąpił z klubu PSL. wp.pl, 8 listopada 2001. [dostęp 2015-07-18].
  4. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2015-07-18].
  5. Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2015-07-18].
  6. Dziękujemy.... naprzodpolsko-slask.bloog.pl, 9 czerwca 2009. [dostęp 2015-07-18].
  7. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-07-18].
  8. Stowarzyszenie Klub Inteligencji Polskiej (KRS: 0000409982). Krajowy Rejestr Sądowy. [dostęp 2023-11-17].
  9. Korwin-Mikke zapowiada kontrrewolucję. tc.ciechanow.pl, 3 listopada 2014. [dostęp 2015-07-18].
  10. Zarząd. parlamentarzysci.pl. [dostęp 2015-07-18].
  11. Zaskoczenie u KORWIN-u. Oto lista. portalplock.pl, 16 września 2014. [dostęp 2015-09-19].
  12. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-19].
  13. Pod rozwagę. pnp24.pl. [dostęp 2019-09-13].
  14. Syn rotmistrza Pileckiego „zainicjował” partię, o której nie wie. rp.pl, 12 listopada 2019. [dostęp 2019-11-17].
  15. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2020-03-30].
  16. Pozycja 7274. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 30/2023, 13 lutego 2023. [dostęp 2023-02-15].
  17. Pozycja 34071. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 131/2023, 10 lipca 2023. [dostęp 2023-07-10].
  18. Zespół organizatorów Ruchu Społecznego PSG. ruchspolecznypsg.pl. [dostęp 2023-07-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]