Dariusz Joński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Joński
Ilustracja
Dariusz Joński (2015)
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1979
Łódź

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec

Alma Mater

Politechnika Łódzka

Stanowisko

poseł na Sejm VII, IX i X kadencji (2011–2015, od 2019)

Partia

Sojusz Lewicy Demokratycznej (2000–2017)
Inicjatywa Polska (od 2019)

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Dariusz Joński i Michał Szczerba promujący swoją książkę Wielkie żniwa. Jak PiS ukradł Polskę podczas marszu z 4 czerwca 2023 w Warszawie

Dariusz Joński (ur. 12 stycznia 1979 w Łodzi) – polski polityk i samorządowiec, w 2010 zastępca pełniącego funkcję prezydenta Łodzi, poseł na Sejm VII, IX i X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent ekonomii na Politechnice Łódzkiej. Ukończył podyplomowe studium prawa i administracji na Uniwersytecie Łódzkim. W 2000 przystąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej[1]. W 2002 bez powodzenia kandydował do Rady Miejskiej w Łodzi[2]. W latach 2003–2006 był przewodniczącym Federacji Młodych Socjaldemokratów w Łodzi[3]. W wyborach w 2006 został wybrany na radnego Łodzi (uzyskał 1508 głosów)[4].

Do 2007 pracował w Przedsiębiorstwie Turystycznym Łódź, dochodząc w nim do stanowiska głównego specjalisty ds. rozwoju. Następnie przez kilka miesięcy był zatrudniony na stanowisku specjalisty w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi. Od czerwca 2007 do lutego 2010 pełnił funkcję wicedyrektora w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Łodzi[5].

Był jednym z inicjatorów referendum w sprawie odwołania Jerzego Kropiwnickiego z funkcji prezydenta Miasta Łodzi. Po sukcesie tej inicjatywy w lutym 2010 objął funkcję przewodniczącego rady wojewódzkiej Sojuszu Lewicy Demokratycznej w województwie łódzkim. W tym samym miesiącu został zastępcą pełniącego funkcję prezydenta Łodzi, stanowisko to zajmował do grudnia 2010. W wyborach samorządowych w 2010 został zgłoszony jako kandydat na prezydenta Łodzi z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W pierwszej turze wyborów z 22 listopada 2010 zdobył 49 101 (24,01%) głosów, zajmując drugie miejsce wśród kandydatów[6]. W drugiej turze uzyskał 51 426 (39,35%) głosów, przegrywając tym samym z Hanną Zdanowską, kandydatką Platformy Obywatelskiej. W tych samych wyborach uzyskał, zdobywając 18 275 głosów, mandat radnego sejmiku łódzkiego IV kadencji.

W wyborach parlamentarnych w 2011 startował do Sejmu z 1. miejsca na liście SLD w okręgu łódzkim. W głosowaniu otrzymał 15 164 głosy i – jako jedyny reprezentant z tej listy – uzyskał mandat poselski[7]. 7 listopada 2011 został wybrany na rzecznika klubu poselskiego SLD, a 10 grudnia tego samego roku został rzecznikiem partii. Od 30 maja 2015 do 23 stycznia 2016 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego SLD. W wyborach w 2015 nie uzyskał poselskiej reelekcji. W styczniu 2016 powrócił na funkcję wicedyrektora WUP w Łodzi[8].

1 lutego 2016 zrezygnował z funkcji rzecznika partii[9]. W lutym 2016 współtworzył stowarzyszenie Inicjatywa Polska[10]. 8 kwietnia 2017 zrezygnował z członkostwa w SLD[1]. W wyborach samorządowych w 2018 został kandydatem Koalicji Obywatelskiej do sejmiku łódzkiego[11]; uzyskując w głosowaniu mandat radnego wojewódzkiego VI kadencji[12]. W czerwcu 2019 po zarejestrowaniu Inicjatywy Polska jako partii politycznej zasiadł w jej zarządzie[13].

W styczniu 2019 został wiceprezesem łódzkiego Aquaparku Fala[14]. W wyborach w tym samym roku uzyskał mandat poselski, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu sieradzkim i otrzymując 11 999 głosów[15].

W 2023 wraz z Michałem Szczerbą opublikował książkę pt. Wielkie żniwa. Jak PiS ukradł Polskę, powstałą na podstawie szeroko komentowanych przez media kontroli poselskich, które obaj posłowie przeprowadzili w trakcie IX kadencji Sejmu[16]. W wyborach w 2023 został liderem listy KO w okręgu łódzkim[17]; zdobył 87 470 głosów, uzyskując mandat posła X kadencji[18]. 19 grudnia 2023 został wybrany na przewodniczącego sejmowej komisji śledczej ds. wyborów korespondencyjnych[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Wiktor Ferfecki: Dariusz Joński odchodzi z SLD. rp.pl, 8 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-08].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2019-02-08].
  3. ↑ Dariusz Joński kandydatem SLD na prezydenta Łodzi. interia.pl, 28 sierpnia 2010. [dostęp 2015-06-06].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-06-06].
  5. ↑ Monika Pawlak: Ile etatów ma wiceprezydent Dariusz Joński?. naszemiasto.pl, 23 lutego 2010. [dostęp 2015-06-06].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-06-06].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-06].
  8. ↑ Marcin Darda: Dariusz Joński wrócił do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Łodzi. „Dziennik Łódzki”, 13 stycznia 2016. [dostęp 2016-02-01].
  9. ↑ Magdalena Gałczyńska: Joński rezygnuje z funkcji rzecznika SLD. onet.pl, 1 lutego 2016. [dostęp 2016-02-01].
  10. ↑ Powstało nowe lewicowe stowarzyszenie Inicjatywa Polska. Wśród założycieli Nowacka, Joński, Rozenek. wyborcza.pl, 20 lutego 2016. [dostęp 2016-08-21].
  11. ↑ Marcin Darda: Wybory samorządowe 2018. Dariusz Joński oficjalnie zaprezentowany jako kandydat Koalicji Obywatelskiej do łódzkiego sejmiku. „Dziennik Łódzki”, 6 lipca 2018. [dostęp 2018-10-22].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-24].
  13. ↑ Inicjatywa Polska partią polityczną!. ipl.org.pl, 12 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-02].
  14. ↑ Dariusz Joński, były rzecznik SLD wiceprezesem Aquaparku Fala!. expressilustrowany.pl, 26 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-26].
  15. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
  16. ↑ Wielkie żniwa. Jak PiS ukradł Polskę. znak.com.pl. [dostęp 2023-03-07].
  17. ↑ „Jedynkami” list KO do Sejmu w Łódzkiem: Joński, Wołoszański i Tomczyk. portalsamorzadowy.pl, 16 sierpnia 2023. [dostęp 2023-09-03].
  18. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  19. ↑ Wybory kopertowe pod lupą posłów. Wybrali szefa komisji. onet.pl, 19 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dariusz_Joński&oldid=73413616”